" မောင် နိုးနေလား "
သူကိုမြင်မှ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တဲ့ မောင့်ကိုသေချာပေါက်မြင်လိုက်တာမို့မေးရခြင်းပင်။
" အိပ်ပျော်မနေတာ ကိုယ်သိတယ်နော် "
စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်တာတောင် တုန့်ပြန်မှုမရှိတဲ့သူကို သူကစချင်လာသည်။
" ကောင်းပါပြီ စကားမပြောချင်လဲ ကိုယ်ပြန်တော့မယ် "
သူပြန်လှည့်ထွက်တော့ လက်ကိုလှမ်းဆွဲလာတာမလို့ သူက ပြုံးလိုက်သည်။
" ဘာလို့အခုမှလာတာလဲ "
" မောင့်ကို အခုလိုဖြစ်အောင်လုပ်တဲ့ သူကိုသတ်နေလို့ "
" ဟမ် "
" စတာပါကွာ တမင်ကားနဲ့လိုက်တိုက်တာကို သိတာမလို့ ကိုယ်အမှုဖွင့်နေတာ "
" မဟုတ်တာ အခုလည်း မောင် ဘာမှ မှ မဖြစ်တာကို "
" အရိုးအက်တာက ဘာမှ မဖြစ်တာလား "
" ရှုအာကလည်း "
" တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ်သာတွေ့ဖို့မခေါ်ရင် ဒီလိုဖြစ်ရမှာမဟုတ်ဘူး "
" မဟုတ်တာ မောင်လည်း ဂရုမစိုက်ဘဲ လမ်းသွားမိလို့ဖြစ်ရတာပါ "
သူ့လက်လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ဆော့မင်လက်တွေက ပြန်ပြီးမဆုပ်ကိုင်ဖြစ်မှာ။
မဆုပ်ကိုင်ရက်တာလဲ ပါမည်။
" ဘာစားချင်လဲ မောင် "
" ဖက်ထုပ်ကြော် "
" ဟုတ်ပြီ ဆေးရုံဆင်းရင် အတူတူစားကြမယ် "
" ရှုအာက အလုပ်အားလို့လား "
" အခုတလောက အားပါတယ် "
" ဟုတ် "
ဆေးသွင်းထားရလို့ ဖောင်းနေတဲ့လက်လေးကိုသူကထိကြည့်တော့နာလို့ထင်သည် မျက်နှာလေးရှုံ့သွားသည်။ ဖြစ်နိုင်ရင်သူသိမ်းကြုံးဖတ်ထားချင်ပါသည်။
အများကြီးဝမ်းနည်းခဲ့ရမှာ ကြောက်စိတ်တွေနဲ့အများကြီးဖြတ်သန်းခဲ့ရမှာ တကယ်ကိုဖတ်ထားပေးချင်ပေမယ့် လက်တွေ့မှာတော့ မျက်နှာလေးကိုဘဲ တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိသည်။
YOU ARE READING
Love of a shadow
Fanfictionတလွဲမာနတွေရှိသ၍ကတော့ ကျွန်တော်နဲ့ ဟုန်းမျိုးရိုးက အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး
