TESORO -GAY

8

3 yıl önce

İlk görevimizden döneli beş gün oluyordu. Operasyon iki hafta sürmüştü, hayatımda görmediğim kadar kan ve ölü beden görmüştüm. Gözlerimi nefes nefese açarken bütün vücudum ter içinde kalmıştı.

"İyi misin?" Oktay yatağında telefon ile oynarken bana dönmüştü. Kafamı olumlu anlamda sallayıp, terleyen saç diplerimi kaşımıştım. Karargahtaki lojmanda beraber kalıyorduk. O da yetmezmiş gibi aynı odada kalıyorduk.

"Aynı kabusu mu gördün?"

"Zihnimden çıkmıyor amına koyayım, ne zaman gözümü kapatsam o görüntüler canlanıyor zihnimde." Oktay oflayarak yanıma oturmuştu. O benim kadar etkilenmiyordu yaşanan hiçbir şeyden. Ortamı yumuşatan hep oydu.

"Bizimkiler aradı, akşam kafa dağıtmaya gideceklermiş. Gidelim mi bizde?"

"Sen git kardeşim." Dirseğini karnıma geçirdiğimde sırtına vurmuştum.

"Hayvan mısın oğlum sen?"

"Hazırlan hadi, duşa falan gir çıkarız sonra." Benim cevap vermemi beklemeden balkona çıkmıştı. Biraz kafa dağıtmaya benimde ihtiyacım vardı, bunu inkar edemezdim. Operasyondan döndüğümüzden beri uyuyamamıştım.

Hızlıca duşa girip çıkmış, saçlarımı kurularken balkondan gelen ses ile oraya doğru yürümüştüm.

"Niye böyle yapıyorsun abiciğim?" Karşı taraf bir şey söylediğinde yeni söndürdüğü sigarasına rağmen bir tane daha yakmıştı.

"Ozan'ım, ben böyle olsun ister miyim hiç? Kimin için yaşıyorum ben." Bu söylediğinden sonra telefon yüzüne kapanmış olmalı ki elini masaya sertçe vurmuştu.

"Noldu?"

"Ozan, yine isyankar ergen triplerinde."

"Bir şey mi olmuş?"

"Yalnız hissediyorum, neden gelmiyorsun diyor. Kimin için çalışıyorum ben Göktuğ, sırf üniversiteye gidiyor diye dünya para yolluyorum. Yaşıtlarından geri kalmasın, onlara imrenmesin diye elimden geleni yapıyorum. Niye bitmiyor öfkesi?" İlk kez sesinde çaresizlik duyuyordum. Her şey ile dalga geçer, yaşadığı sorunlara ise gülerdi.

"Küçük daha, annesi babası yerine seni koyuyor işte. Korkuyordur o da. Belki tek istediği yanında olmandır."

"Selma'da böyle mi?" Selma benim küçük kız kardeşimdi. Dünya tatlısı biriydi, benimle hep gurur duyduğunu her telefonu kapatışında söylerdi.

"Böyle tabii, o da benim için korkuyor."

"Bu korkmaktan ziyade öfkeli. Tek bir telefon görüşmemiz normal bitmiyor. Ya telefonu açmıyor, açarsa da ağzıma sıçıyor."

"İzinde tatile götürsene onu, aranızı düzeltirsin." Sigarasını söndürüp, oturduğu sandalyeden kalkmıştı.

"Bakarız. Biraz kendimize gelelim, sonra düşünürüz." Yüzünde şeytani bir gülüş oluşurken neyi ima ettiğini anlayacak kadar onu tanıyordum. Yine düşüncelerini geri plana atıyordu, onun rahatlama şeklide buydu.