Baby

(Part 8)

"ကိုယ် မင်းကို ကိုယ့်ရဲ့အပိုင်ဖြစ်စေချင်တယ်" အဲဒီစကားက ဒီရက်ပိုင်းSeungkwan
ရဲ့ခေါင်းထဲမှာ တဝဲလည်လည်နဲ့။

သူအခုHansolပြန်လာတာကိုစောင့်နေတာ။

တံခါးဖွင့်သံကိုကြားလိုက်ရတာနဲ့ သူမျက်လုံးတွေကိုပိတ်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။

သူ Hansol ကိုရှောင်လိုက်တာနဲ့ Hansol အပေါ်မှာထားတဲ့သူ့ရဲ့ခံစားချက်တွေကို ဖုံးကွယ်လိုက်နိုင်မည်ဖြစ်၏။

Hansol Seungkwanရဲ့အခန်းဆီလျှောက်လာလိုက်တော့ အိပ်နေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။
သူ ဖွဖွလေးပြုံးလိုက်မိပြီး ဧည့်ခန်းဆီသို့ပြန်လာလိုက်ကာ homeworkလုပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

သူအဲနေ့ကပြောလိုက်တာနည်းနည်းများသွားသလားမသိဘူး။
ထုတ်ပြီးမေးလိုက်ချင်ပေမယ့်မေးလည်းမမေးရဲပေ။

သူက ကောင်လေးနဲ့ကလေးကိုသဘောကျပြီးချစ်ကြောင်းပြောချင်တာပေမယ့် ကောင်လေးက သူ့ကိုဘယ်လိုတွေးနေသလဲမသိပါ။
အထင်တွေလွဲနေတာများလား။
သူတကယ်ကို ထိုသားအဖနှစ်ယောက်ကိုချစ်ပါသည်။
ဒါကတော့အမှန်တရားပေါ့။

Hansolအခန်းထဲကပြန်ထွက်သွားတဲ့အသံကြားမှ Seungkwan ထပြီးထိုင်လိုက်သည်။
ဘာကိုမှအာရုံမစိုက်နိုင်တဲ့အတွက် Seungkwan သူ့ကိုယ်သူလည်း မုန်းမိသည်။

သူတွေးနေမိတာကတစ်ခုတည်းပဲ။
အဲတာက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ​ေပေါ်မှာရှိနေတဲ့ Hansolရဲ့ အနမ်းတွေရယ် စကားလုံးလှလှတွေရယ်ကိုပဲ။
သူ သက်ပြင်းတစ်ခုကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ချလိုက်မိသည်။

သူ သက်ပြင်းချတာကျယ်လို့ထင်ပါရဲ့။
Hansolက သူ့အခန်းထဲကို ဝင်လာလေသည်။
တကယ်တော့ Seungkwanအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာကို Hansolရိပ်မိပါသည်။

ဘာလို့အဲလိုလုပ်သလဲဆိုတာကိုမသိတာကြောင့် နည်းနည်းတော့ဝမ်းနည်းမိသား။

"မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား"
Hansolမေးလိုက်တော့ Seungkwan ခေါင်း
ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ok ကိုယ် တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား"
Hansolက မျက်လုံးတောက်တောက်လေးတွေနဲ့မေးလာတော့Seungkwanခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။