(Kelime sayısı;3900
Şarkılar-Seksendört-Anlayamazsın.
Yirmiyedi-Sokak lambası
DKTT-Anamız babamız yok deriz.)(yıldız içine alınan cümleler Kunt'un düşünceleridir)
Hiçkimse yaptığı ihanetin bedelini ödemiyordu.
Herkes birilerini kırıp döküp hayatlarına devam ederken arkalarında bıraktığı enkaza bir kez olsa bile dönüp bakmak istemiyordu.
Çünki bazı insanlar vicdandan yoksundu, kalpsizdi. Bazı insanların içindeki merhamet bir toprağın altında gömülüydü, ve ne kadar çabalasanız bile siz o mezardan o merhameti bulup çıkaramazdınız.
Bir insan sizin canınınızı yakmayı kafaya koymuşsa, bunu yapardı. Bıraktıkları bir enkaz olurdu ve siz günü günden o enkazın içinde boğularak yok olup giderdiniz.
Ben hayatın zalim tarafındaydım. Zalim olan ben değildim. Ama kader bir şekilde beni o zalimliğe mecbur bırakıyordu.
Kaybediyordum, bir kez bile olsun kazanmadığım bu hayat bana bir oyun oynuyordu. Tanrı hangi günahın acısını benden çıkarıyordu bilmiyordum, ama kimin günahıysa bedelini ben ödüyordum ve bu bedel benden herkesi almaya devam ediyordu.
Yalnız Kartal'ı kaybetmiyordum, en azından abim için bir umudum vardı. Ama Kunt'u içimde öyle derinlere gömdüm ki ben bir gün onun ihanetini affetsem bile içimdeki ailesiz kalan kız çocuğu ona asla güvenemeyecekti.
"Bak abi." Dedi Ilgaz önündeki kamera kayıtlarını göstererek.
Poyraz'ın raporlarını aldıktan sonra direkt hastaneye gitmiştik, o gün resmen Poyraz'ın elini kolunu sallaya sallaya hiçbir kırığı döküğü olmadan hastaneye girişini izlediğimizde artık Kunt bile bu işte bir şeyler olduğunun farkındaydı.
"Adam yalandan yatmış hastaneye." Ilgaz video kaydını durdurup geri yaslandı.
Kunt eliyle çenesini ovuştururken kafa karışklığıyla kamera görüntülerine bakıyordu.
"Neden yapsın ki bunu?" Diye mırıldandı sanki daha çok kendi kendine konuşuyormuş gibi.
"Belkide abimi bir şekilde uzaklaştırmak istiyordular, olamaz mı?" Hâlâ tereddütlü ifadesi beni delirtecek gibiydi.
"Anlamadığım şey şu." Düşünceli bir sesle çenesini kaşıdı. "Madem suçu en başından beri Kartal'ın üstüne yıkmak istiyordu, o zaman neden onu hastaneye çekti ki?"
İşte bu benimde kafamı karıştırıyordu. Ortada büyük bir oyun dönüyordu, ve bu oyunun bütün okları benim abimin üstüne çevriliyordu.
Anlaymadığım şeyler vardı, kim neden abimi suçlamak istesin ki? Ortada tek bir seçenek vardı oda abimin bir işlere karışmasıydı ve birilerinin abimi ortadan kaldırmak için üstüne bir cinayet yıkmasıydı.
"Büyük bir oyun dönüyor." Dedi Ilgaz kollarını göğsünde kenetleyip geri yaslanarak.
"Ve bu oyunda siz benim abimi yaktınız." Dedim hırslı bir sesle Kunt göz ucuyla bana baktı ve nefesini verdi.
"Henüz masum olduğu kanıtlanmadı." Hala abimi suçlamaya devam ediyordu. "Abinin hâlâ bu işte parmağı olduğunu unutma. Bir katil olmasa bile, bir uyuşturucu çetesine bulaşmış olduğu gerçeğini değiştirmez."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suç ve Aşk;Maskenin Arkası
Teen FictionYaşıyordum. Yaşadığımı zannediyordum. Ama hayat her gün birilerini benden almaya devam ediyordu. Gözlerim yaşlarla dolarken tüm kelimelerin boğazımda düğümlendiğini hissettim. Gözlerim abimin kelepçeli ellerinde kalmıştı. Gömleğindeki kanlarla yana...