Güzel ve Çirkin

Hatırlamıyorum.

En sonunda Mehmet yatakta uyumuştu. Fatmada koltukta uyumuştu. Sabah ilk Mehmet uyanmıştı. Başı arıdığı için ilk banyoya gidip yıkandı. Üzerini giyip aşağı indi. Odanın halini görünce ilk nolduğunu algılıyamadı daha sonra mutfağa gitdi. Dolaptan ilaç kutusunu alıp başağrı içti. Odaya çıktığında Fatma hala uyuyordu.

Mehmet: dün nolmuş böyle. Evin hali,peki Fatma neden burda
Tam o sırada Fatma uyanmaya başladı.

Fatma: hah Mehmet uyandınmı. Elin elin nasıl.

Mehmet: elim iyi sadece sızlıyo. Peki dün noldu. Neden ev bu halde.

Fatma: dün...dünü hatırlamıyormusun.
Dün bura gelmişsin. İçmiştin. Ev gördüyün gibi darmadağındı. Elini aynaya vurmuşsun. Elin kesik kesikti. Alaaddin abi beni bura getirdi. Eline pansuman falan yaptım bide....

Mehmet: bide

Fatma: gerçekten hiç birşey hatırrlamıyormusun. Dünü.

Mehmet: bak dün nolduysa gerçekten hatırlamıyorum. Hatırlasam neden sana sorayım.

Fatma: haklısın ben düşünemedim...özür dilerim.

Mehmet: Şey ben içip saçmalamadım dimi. Yani salak saçma şeyler söylemedim. Eyer söylediysem kendimde diyildim özür dilerim.

Fatma: dün olan hiçbirşeyi hatırlamıyordu. Zorlamanın faydası yoktu. Aslında suç bende içkili olduğunu bildiyim halde heveslendim. Salaksın Fatma salak. Gözüm dolmaya başladı.

Mehmet: neden gözleri dolmuştu. Mutlaka birşey olmuştu. Ama benden saklıyordu. Yada benim hatırlamamı istiyordu. Bende bu gerçeyi örenicem.
Neden-neden gözlerin doldu. Bişey olmuş noldu söyle bana.

Fatma:  yok...yok bişiy-bişiy olmadı.
Ben ben gidiyim artık. Orhan evde zaten yalnız. Haber vermeden çıktım. Endişelenmiştir şimdi.

Mehmet: yine Orhan Orhan Orhan. Neybi bu Orhan. Acaba bişey var bendenmi saklıyor. Allahım deliricem. Sen aklımı koru.
Tamam. Bende dönüyordum zaten. Seni bırakiyim ordan şirkete giderim.

Fatma: tamam. Hadi çıkalım.
Yolboyu konuşmamıştık. Ben yolu izliyordum. Oda konuşmadan dikkatlice yolu izliyordu. Beni eve bıraktı. Oda şirkete gitdi. Eve girdim koşarak odama gitdim kapıyı kitleyip ağlamaya başladım. Nasıl hatırlamaz. Onca şey bir anlık birşeymiydi yani. Unutulacak birşeymiydi. Yataktan kalkıp banyoya gitdim. Ordada ağlamaya devam ediyordu  kalbim gerçekten acıyordu. Sevdiyim adama kalbimden geçeni söylemiştim ama o hatırlamıyordu. Bana söylediyi herşeyi unutmuştu. 1saat suyun altında durup çıktım üzerimi giyip aşağı indim. Orhan uyanmış kahvaltı ediyordu.
Günaydın. Üzgünüm geç kalktım.

Orhan: bana doğruyu söyle odana baktım yoktun. Nerdeydin

Fatma: şey...arkadaşım dün fena hastalanmış annesi babası burda diyildi benden yardım istedi bende o korkuyla acele çıktım. Gece mecbur orda kaldım. Geldiyimde hala uyuyordun bende odama gidip hazırlandım.

Orhan: iyimi bari.

Fatma: ha...evet evet iyi. Hemde çok iyi.

Orhan: öyle diyorsan. Şey ben akşam biraz geç gelirim. Yengenle buluşucam.

Fatma: öylemi tamam. Selam söylersin yengeye.

Orhan: söylerim söylerim. Sende kahvaltını yap. Tamam mı Maviş.

Fatma: tamam. Yaparım sarı kedi.

Orhan çıktı Fatmada kahvaltı yapıyordu. Bir yandan aklı hala olanlardaydı.

Fatma: nasıl bakıcam yüzüne eminin her gördüyünde sorguya çekicek. Birsürü soru sorucak.
Ama sen kaşındın. Neden hatırlamadığı halde üsteliyorsan. En iyisi benim burdan gitmem. Evet ona ne kadar gözükmessem ondan o kadar kolay kaçarım.
Diyip odama çıktım. 3gün sonraya bilet aldım. Aşağı indipm ayakkabımı giyip çıktım. Çarşıya gitdim. Biraz kafa dağıtmak için alış-veriş yaptım kendime birkaç bişey aldım. En sonunda arabama binip deniz kenarına sürdüm. İnip sahile gitdim. Kumun üzerinde oturup denizi seyr etdim. Ve yine gözüm dolmaya başladı.
Herşey buraya kadarmış. Büyük bir hevesle geldiyim memlekete şimdi aynı kırgınlıkla dönüyorum. Zaten nereye gitsem hep acı çektim ben. Alışman gerekti. Ben acı çekmek için varım bu dünyada. Mutluluk haram bana. Zaten ne olduğunuda bilmiyorum. Hiç bir zaman da bilemiycem.
Birden arkamda bir el his etdim...

______________________________________
Yeni bölümde görüşmek üzre.