Gecenin Güneşi

8 - Tekrardan Tanışma

Yeni bölüme hoş geldiniz ve umarım okumaktan keyif alırsınız.
yorumlarınıza açığım. Tekrardan iyi Okumalar. ♡♡♡
.
.
.
.
.

Gece Güneş

İçimde Bir mutluluk vardı. Bunu yaşamayanlar bilemez. Sanki kalbim de bir yerin onarıldığını hissediyordum.
Ne kadar da dile getirmese insan istiyordu. Düşünülmek, mutlu edilmek, onun için çaba sarf edilmesi kim istemez ki ama bunca hayatım boyunca kimse beni düşünmedi kimse beni mutlu olup olmadığımı sormadı.

Ama iş bana gelince bencil, kalpsiz, vicdansız gibi hitaplara maruz kalıyordum. İşin enteresan yanı ise bir süreden sonra bende kabullendim. Hayır yanlış anlaşılmasın kendimi böyle görmedim insanların beni böyle görmesine izin verdim.
Kimse beni tanımaya çalışmadı ki ben niye uğraşıyım ki.

Şöyle derler bir şeyi 40 defa söylersen olurmuş bana daha fazla söylenmesine rağmen ben eski benim bence dua etsinler ki öyle olmasın çünkü yeri geldiğinde acımam olmaz.
Birde kalpsiz ve vicdansız olduğumu düşünün hiç acımazdım.

Bir kere çok iyi hatırlıyorum arkadaşım vardı ve bana demiştiki "senin gibi bir düşmanım olsun istemezdim" demişti. Bende Gülüp "haklısın" demiştim.
Ben bir insandan kolay kolay nefret etmem gerçekten nefretimi kazananları da bir tebrik etmek gerekir.

Ben birde intikam alıyorsam ağır alırım.
O yüzden acıyıp Allaha havale ederim. Karmada bulur onları.
Ama gerçekten düşmanlığımı kazandılarsa geçmiş olsun demek isterim.

Ve ben insan sevmeyi biliyorum ama sevilmek biliyormuyum kestiremiyorum işte kimse bunu hissettirme gayretinde bulunuyorlar.

Yakın bir zaman önce karşıma Gediz çıkmıştı çok alakasız bir yerde tanışmıştık. Gedizde kimsede olmayan bir şey vardı. O da enerjisi bana yansıttığı enerji hep pozitif olmuştu ve bu pozitiflik bana da yansımıştı.
Genelde önemli değilse boş muhabbet yerine gözlemlemeyi seçen bir insanım ama Gedizle konuşurken kendimi geveze gibi hissedecek seviyeye geliyorum.

Birde Gediz kimsenin bu zaman kadar yapmadığı bir şeyi yapıp beni mutlu etmeye çalışıyordu. Ve sırf bu çabası bile beni sanki dünya üzerindeki en mutlu kişisine çeviriyordu.

Ve işin kırıcı yanı ise Gediz hayatımda düne kadar yokken bana iyi gelirken hayatımda büyük yeri olan insanlar benim için kıllarını bile oynatmazlar. Zaten niye çaba göstersinler ki? Ben niye mutlu oluyum ki? Dimi ama. Onlar böyle düşünüyor.
Peki sizce ben kimsenin ne düşündüğü alakadar ediyormu? Umursuyormuyum?

Hayır. Umurumda bile değil ve olmayacak.

Hayatımda en mutlu olduğum anın içindeydim şu an ve ben mutluluk için acı çekmeyi sorun bulamamıştım.
Gediz beni düşünüp kendinin huzur bulduğu ve benimde huzur bulmamı istediği bir yerdeydik.

Ve beni mutlu etmek için iyi yaptığı ve benim seve bileceğim mi düşündü beni mutlu etmek için tatlı yaptı. Ve bu beni mutluluktan çığlık atabilen seviyedeydim.
Tatlıyı ilk gördüğümde çilekli tatlıyı görünce gülmüştüm. Birileri gıcıklık yapmak ister gibi yiyiyorsa ilk defa senin için yapılana tatlıyı yiyebiliyorsan ye demişti.

Ve bende peki iyi tamam diyip yemiştim. Sonuçları hayatımda ilk defa umursamıyordum. Umursamakta istemiyordum. İlk defa anlık yaşamak istedim ve öyle yaptım.
Pişmanda değildim bu durumdan.

Gedize ne kadarda belli etmek istemesemde nefes almakta güçlük çekiyordum, göğsüm sıkışıyor gibi hissediyordum.
Yüzümün kızardığına emindim.
Ve işin en kötü yanı ise başım dönüyordu. Bilincimi kaybetmek istemiyordum ama ben!