Ev arkadaşım mı?/Texting(+18)

Bölüm 23.(sezon finali)

Selam bacımsularrrr

Nasılsınızzzz

İyi olunn yavrucaklarımm

Bölüme geçelim o haldeee

Ve ardından ayak bileğimde bir el hissettin "ANANSKİM!" Ruhumu teslim ederek ayağa fırladım.

Emir de ayağa kalktı.

Ve masanın altından bir kafa fırladı...

"Seni çok pis döverim Arın!" Evet çok tehlikeli biriyim ben. Hele tehditlerim. İnsanlar altına yapar.

Arın koca vücudunu masanın altından çıkardı. "Kulağımı siktiniz. Kusucağım sandım. Ne vıcık vıcık çiftsiniz siz! Bir de öpüşseydiniz gerçekten kusardım"

Arın üstünü düzelterek bize baktı. Emir konuştu "Senin ne işin var bizim aşk yuvamızda?"

Başımı sallayarak kocamı destekledim.

"Ardadan kaçtım. Bu sabah."

Kaşlarımı çattım "Eve nasıl girdin be?"

Arın gözlerini kırpıştırdı "kapı açıktı. Ben geldiğimde siz mutfaktaydınız." Sırıttı "Bende masanın altına saklanarak ufak bir şaka yapayım dedim"

"İyi bok ettin" dedi Emir ve iç çekti.

Ben konuştum. "Sanırım gerçekten Arda'la konuşmamız lazım"

İkisi de kafasını sallayarak beni onayladılar. Emir ve ben üstümüzü değiştirerek evden çıktık. Arın zaten dışarıdaydı.

Arabama bindik ve yola koyulduk. Ama arabanın benzini bitiyordu. "Arabanın benzini bitiyor. Şurada dolduralım" biraz ötedeki benzinliği gösterdim.

Benzinlikte durduk. Çalışan benzin doldururken Emir'e döndüm "Gidip su alabilir misin sevgilim?"

Bu benim Emir'e son sevgilim deyişimdi....

Emir başını sallayarak arabadan indi. Yolun diğer tarafına geçmek için yürümeye başladı.

Ama son derece hızlı bir araba yüzünden tüm hayatım karardı...

Araba Emir'e öyle bir çarptı ki, tüm kemiklerimin kırıldığını hissettim...

Araba hızla oradan uzaklaştı. Ama bunu düşünecek durumda değildim. Kendimi bir hışımla arabadan attım.

Gözlerimden yaşlar akarken Emir'e, sevgilime koştum.

Ona daha fazla yaklaştığımda daha da netleşen görüntü beynimi eritti, kalbimi durdurdu...

Emir kanlar içinde yerde yatıyordu.

Ama onun kanları yerde olmamalı...

Yerdeki kanlara aldırmadan Emir'in yanına çöktüm. Titreyen ellerimle yüzünü tuttum "S-Sevgilim?...Neden yerde yatıyorsun? Kalk ayağa"

Emir titreyen dudaklarıyla konuştu. Sadece iki söz... "Ö-Özür dilerim..."

Ardından tuttuğum kafanın ağırlaştığını hissettim. Boğazım acıyana kadar bağırdım, çağırdım,çığlık attım.

Ama nafile. Emir'im bir daha konuşmadı, konuşamadı

Kafasını göğsüme bastırdım "Hadi kalk sevgilim! Ne diyeceğim ben Yeldoşa? Kalk sevgilim! Konuş benimle! Anladım, suları sana aldırdığım için küstün bana. Onun için konuşmuyorsun. Özür dilerim. Hadi konuş bana. Gülümse bana sevgilim" daha fazla ağladım. Başını daha fazla bastırdım göğsüme.

"Neden konuşmuyorsun?..." Elimi kalbinin üstüne koydum "Hani kalbin benim yanımda hep hızlı atıyordu? Neden şimdi atmıyor?"

Arın omuzumu kavradı "Melis..."

"Küstü bize Arın! Onun için konuşmuyor!"

Arın alt dudağını ısırdı ve bağırdı "Nerede bu ambulans?!"

"Hayır Arın! Ne gerek var ambulansa. Küstü o... ama merak etme o bana uzun süre kızamaz"

"Hadi sevgilim...Konuşsana...Benim kocam olacaktın"

Ambulans geldi. Emir'mi kollarımdan almak istediler. "Hayır! Vermem Emir'i!" Diye bağırdım.

Arın belimi kavradı. Beni geri çekti.

Benden aldılar Emir'i...

Benden aldılar Sevgilimi...

Ayağa kalktım ve bağırarak arkalarından koştum "Bir şeyi yok onun! Sadece küs bana..."

Emir'le birlikte ambulansa bindim. Elini tuttum sevgilimin. "Daha Arda'la uğraşıcağız sevgilim. Herkes sana bir şey olduğunu sanıyor" hala ağlarken gülümsedim.

"Ama ben biliyorum. Emir'im bırakmaz beni. Bırakmazsın değil mi sevgilim?"

Sessizlik.

Daha şiddetli ağladım "Neden cevap vermiyorsun? Bırakmam desene! Boş yere endişelendiklerini söylesene! Bir şeyler söyle sevgilim!"

Ama hayır.

Emir hiçbir şey söylemedi....Sonsuza kadar

Bölüm sonu bacımsular...

Ağlıyorum....

Gerçekten ağlıyorum...

Emir...

Ama bu final değil...

Görüşürüz...