Sinirli gözlerimi Boraya çevirdim. Bora onunla aramda geçen 'malum' olayı biliyordu. Bilerek 3 gün boyunca ne zaman Mango adam sarhoş olsa benim üstüme atıyordu.
" Boracığım bir gelsene sen benle" dedim onun cevap vermesine izin vermeyip Mango adamdan öteye sürükleyerek.
"Bora!" diye tısladım üstüne.
Bora ise sanki niye sinirlendiğimi bilmiyormuş gibi sırıtarak " He güzelim?" dedi.
"Onun burada ne işi var?!" dedim Boranın kolunu sıkarak.
Göz ucuyla Mango adama baktım. Hala kapıdaydı ve sıkılmış bir şekilde evin dış görünüşünü inceliyordu.
Gözlerimi ondan çekerek yeniden cevap isteyen gözlerimi Boraya diktim.
" Korkma güzelim ona hiç bir şey söylemedim" dedi hala piç piç sırıtarak.
" Ne yani hiç bir şey hatırlamıyor mu?" diye sordum cevabını bildiğim soruyu.
" Hayır güzelim hatırlamıyor. 3 gün ben onu eve bıraktığımı sanıyor "dedi.
" Hiç bir şey söylemedin ona değil mi?" diye sordum emin olmak isteyen gözlerimle.
" Of evet güzelim söylemedim. Seni benim çocukluk arkadaşım olduğunu biliyor başka hiç bir şey" dedi sıkıldığını belli ederek.
" Tamam. Özgürsün " dedim sert bir sesle.
" Emredersiniz komutanım" dedi hızlı bir şekilde.
İkimizde gülerek kapıya gittik.
" Üzgünüm. senide kapıda beklettim. " dedim ve ardından elimi uzatdım. Gülümseyerek " Ben Melis. Boranın çocukluk arkadaşıyım" dedim.
O da bana sıcak bir şekilde gülümseyerek elimi sıktı ve " Ben Emir. Boranın yakın bir arkadaşıyım.".
"Yakın arkadaşı mı? Ama Boranın daha önve hiç senden bahsetdiğini duymamıştım" dedim samimiyetsiz bir gülümsemeyle.
O da aynı gülümsemeyle " Ah öyle mi? Sende çocukluk arkadaşıydın değil mi? Daha önce hiç senin adını bile duymadım onun ağzından" dedi.
Puşta bak lan.
Bir birimizin gözlerinden çıkıp çarpışan elektirik kıvılcımlarını gören Bora " Hahaha Emir baya komiktir" diyerek ikimizim sırtına vurdu.
Bende elimi çekerek Boraya baktım ve imalı bir sesle "Evet baya komikmiş arkadaş" dedim.
Ve ardından ellerimi bir birine çarparak " Her neyse hadi içeri geçin bende çay koyayim. Sonra eşyaları toplarız." dedim.
