Lloyd i...harumi?

Pomoc

Błąkałam się po mieście dużo czasu, był środek nocy, a ja miałam na sobie jedynie bluzę z kapturem, który miałam na sobie aby nikt mnie nie poznał. Było mi zimno, i czasami zastanawiałam się, czy nie lepiej było mi zostać w klasztorze? Ale wtedy przypominałam sobie wzrok reszty ninja poza Lloydem, a jestem pewna że Lloyd proponował by mi spanie w klasztorze. Bałam się tego, co się stanie, ale nie miałam wyboru. Szłam przez uliczki ninjago jak obłąkana, nie wiedziała gdzie ide, po prostu szłam prosto. Nie wiem ile chodziłam po mieście ale już był wschód słońca. Gdy całkiem się rozjaśniło, zaczęło być coraz więcej ludzi, bałam się że ktoś mnie pozna, więc chowałam się w jakiś uliczkach. W dzień było wmiare dobrze, ale gdy już słońce zachodziło, byłam głodna, zmarznięta i nadodatek zaczęło padać. Było mi tak zimno że nie wiem kiedy ale zaczęłam iść w stronę klasztoru. Gdy byłam gdzieś niedaleko, nie miałam siły iść, więc usiadłam pod jakąś skałą. Głodna i zmarznięta próbowałam zasnąć, ale było mi tak zimno że wszystko mi zdrętwiało. Zaczęło mnie boleć gardło. Chciałam krzyknąć Pomocy, ale nie mogłam, nie miałam tyle sił, więc pod nosem mamrotałam pomocy. Gdy byłam już tak wykończona, zasnęłam..

Obudziłam się rano, i zobaczyłam że jestem w jakimś pokoju, chyba w klasztorze, ale nie byłam pewna. Bolało mnie gardło i było mi zimno, ale już lepiej niż poprzedniej nocy. Gdy do pokoju wszedł Lloyd, wiedziałam już że jestem w klasztorze, ale nie wiedziałam jak się tu dostałam.
-Jak się czujesz?
Powiedział zielono-oki blondyn
-Tak szczerze, okropnie.
Nie wiem skąd u mnie taka szczerość ale wiedziałam że Lloyd mi pomoże, bo serio się okropnie czułam
-Czemu? Coś ci się stało?
-boli mnie gardło, jest mi zimno i w głowie mi szumi
Powiedziałam bez namysłu co mi jest.
Lloyd kiwną głową i gdzieś na chwile poszedł.
Rozejrzałam się po pokoju, i zobaczyłam dużo zielonych akcentów, i domyśliłam się że to pokój Lloyda.