Ruthless Biggest Mistake (Modern Asshole Series: 1)

chapter 7

Napabalikwas ako Ng bangon ng isang tubig ang sumaboy saaking muka.

"B-bakit?" Bakas ang patataka sa Tono Ng aking pagsasalita,Wala Pa ako sa tamang wisyo dahil sa pagkabigla.

Ipinahid ko ang mga natira pang tubig saaking mukha,takang tinignan si Hercules na may seryosong muka habang hawak-hawak ang isang baso Ng malamig na tubig..

"It's already 12 noon and yet you still sleeping? What a great routine of yours" mapanuyang Sabi nito saakin.

Hindi Naman ganito ang Oras Ng gising ko madalas ay Hindi pa tumitilaok ang manok ay gising na ako,siguro ay napuyat lang talaga akong masyado sa pagaalaga sakaniya kagabi.

"H-hindi Naman ganito ang gising ko palagi Hercules Masyado lang yata akong napuyat kagabi" yumuko ako upang Hindi masalubong ang mga matatalim nitong tingin, masyadong nakakapaso ang kaniyang mata para bang pag tumitig ka sa mga mata nito ay unti unti Kang lulusawin.

"I dont give a damn of your stupid reason now get the fuck up and clean up the house!" Dumagundong ang malakas na sigaw nito sa apat na sulok Ng kuwarto na pati ang aking buong Sistema ay tila ba nabuhayan Ng Wala sa Oras.

Nagangat ako Ng tingin sakaniya,sumalubong saakin ang tila ba patalim niyang mga mata.

" Ito na tatayo na, wag kanang sumigaw" marahan ang aking pagkakasabi dahil baka Hindi nanaman nito magustohan ang Tono Ng aking boses at sigawan nanaman ako.

Hindi ba sya napapagod sa pagsigaw o kaya Naman sumakit ang lalamunan niya??.

"Whatever! Keep remember this bitch...you are not a queen nor princess here, just because you're my wife you won't do some house work? Huh!, whether you believe it or not I can kick you out of this house in just a one snap!" Habang binibigkas nito ang mga katagang binitawan ay unti unti itong lumalapit saakin, Saka niya ako dinuro sa nuo.

" I will never love someone like you! Even you're the only woman in this whole planet" mapanuyang Sabi nito Saka ako tinalikuran.

Hinawakan ko ang nuo Kong dinuro duro nito at napanguso.

Napasuklay na lamang ako sa buhok sa labis na hinagpis na nararamdaman.

Bakit kailangan Kong makatanggap Ng ganitong pagdurusa? Wala Naman akong ginawang masama sa iba ni Hindi Naman ako nanglalait pero bakit kailangan ko makatanggap Ng ganito, sobrang sakit sa puso na isiping ang mga magulang mo ay kinamumuhian ka dumagdag pa ang Asawa mong araw araw ay puro masasakit na salita ang ibinabato saiyo.

Naligo ako at nag ayos Ng Sarili bago bumaba at harapin si Hercules.

Hinanda ko ang Sarili para sa mga lalabas nanaman na masasakit na salita sa bibig niya .

Ngunit Ng bumaba ako ay Hindi ko Naman ito Nakita sa salas, ipinag-sawalang bahala ko nalamang iyon at nagpumpisa Ng maglinis Ng bahay...

Habang naglilinis ay napadaan ako sa isang maliit na kuwarto ang pinto nito ay sobrang luma at alikabok na.

Dahil sa kuryosidad ay dahan dahan akong nalakad palapit sa pinto, gawa Ng luma na nga ito ay mahirap and mabigat itong buksan.

Nang sa wakas ay nabuksan kona ay tumambad saakin ang isang kuwarto na puno Ng mga larawan.

Larawan ito Ng iisang babae.

Kumuha ako Ng Isa sa mga litrato at pinakatitigan ito.

Kulay blonde ang buhok Ng babae at talaga namang mukha may lahi...

Itinalikod ko ang larawan chaka ko Nakita ang sulat sa likod nito.

'Astrid my love...where are you now?
You said that you'll come back...
It's been 3 years now and still I'm waiting.
Come back now my love...
I love you so much.'