Zoraki evliliğinden bıkmış, doktorluk saatlerini kurtuluş saati olarak belirlemiş sana ve intihara teşebbüs ettiği için hastaneye kaldırılan avukat jihyo.
Eli her yerimde geziniyor, parmakları tanrıça olduğunu kanıtlıyor. Karnımdaki parmaklarını yavaşça göğüslerime çıkarıp elleri ne kadar alabiliyorsa alıyor, sıkıyordu.
"Çok güzelsin zyo"
Yüzüme bakarak söylediği bu laf karşısında ben donmuşken o yavaşça aşağılara doğru inerek beni daha çok yakıyordu, hissede biliyordum.
Ellerini kalçalarıma koyup sımsıkı tuttu, daha sonra da kafasını vajinama koyup emmeye başladı.
"J-jihyo, ben..."
Ne zaman kapattığımı bilmediğim gözlerimi zorlukla aralayıp ona baktım.
"Sen n-ne sana?"
"Ben..."
...................
"Jihyo uyan." Diyerek kolumdan durtuldugumu hissettim.
Aklıma gördüğüm rüya geldi, çok gerçekçi ve güzel di. Göğüsü, parmakları, görünüşü herşeyi çok güzeldi. Onda olan herşey çok güzel.
"Ne görüyorsun lan sen? İki dakika gitmişim uyumuşsun. Kimle yapıyordun?"
"Jeongyeon lütfen susar mısın? Hem o kadar belli oldu mu ya."
"Belli mi! Lan mal full hd izledik, dinledik koyduğumun malı." Diyerek jeongyeon u destekledi dami.
"Of susun zaten o rüya üstüne sana ya her baktığında -bakabilirse- iyice kızarır sana da ona aşık olduğunu bence benim tahminimce anlar." Mina.
"Tanrım" diyerek parmaklarını birbirine geçirip gözlerini kapattı jeongyeon. "Ben bu mallarla nasıl arkadaş oldum? Bağışla beni, lütfen."
"Jeongyeon" jihyo
Gözlerini hafif aralayıp bana baktı.
Sol elimla sağ tarafımı gösterdim. Nah çekmiştim.
"Valla tanrıyı bilmem aga ama biz seni nah bırakırız" jihyo.
"Jihyo ya katılıyorum nereye amına?" Dami.
Hepimiz minaya baktık o neden birşey demedi diye.
"Hey bana neden öyle bakiyorsunuz? Konuşmadım çünkü gitme gibi bı olasılığı yok, olmayan bir şey içinde konuşmaya gerek yok."
Haklı.
"Bayan parkın durumu iyiymiş. Hem ölüm.tehlikesinolan bir seyirne de sıkmadım o kadın abartıyor bence."
"Olsun en azından deriye girdimi girdi olay bitmiştir." Jeongyeon.
"Birisi bunu canlı olarak yaşadıda." Diyerek gülmemek için kolumu cimcikledim.
"Komik mi orospunun fırlattığı?"
"Evet." Diyerek yüzüne dik dik bakmaya başladım.
Kendisini orrospunun fırlattığı bana diyo aq.
Annemi, ailemi affetmek istiyorum ama yaptıklarını unutamıyorum. Yarım saat, sadece yarım saatte 30 yıldır duymadığım hakaretleri, küfürleri işittim. Keşke isitmeseydim.
Bir insan sizi affede bilir ama yaptıklarınızı asla unutmaz, asla.
Bende onların yaptıklarını unutmicağım. Artık onları sevmiyorum.
"Sana iyimidir? O ona birşey yapmasın." Mina.
"Yapacağını sanmam ama yapmışta olabilir." Jihyo.
"Umarım yapmamıştır." Mina.
"Bir insan en fazla ne kadar hasta kalabilir ki? Yalan bile söyliyemiyor." Jeongyeon.
"Off bilmiyorum ben biraz gezinicem gelmek isterseniz gelin, kafeteryadayım."
Diyip odadan çıktım, kahve içsem iyi gelir.
___________________
Sana pow
Yatakta uzanmış telefona bakıyordum. Tzuyu kendi hastanesine gitmişti.
Ben ise iki gündür gitmiyordum çünkü tzuyu izin vermiyordu. Neden izin vermediğini sorduğumda ise hiç birşey dememisim gibi devam ediyordu, duymamazlıktan geliyordu.
Gıcık.
Telefonu masanın üstüne koyup oturduğum yerden kalktım, mutfağa gidicem.
