Disabled Love/ TAEKOOK

7.BÖLÜM

"Jungkook hadi ama giy şu montu bak hasta olursun sonra"

"Hayır ben onu giymek falan istemiyorum Taehyung çok rahatsız ediyor beni. Rahat bir şekilde yürüyemiyorum."

"E sana aldığım 35 tane montların da hiçbirini giymiyorsun."

"Sorun mont değil, sorun benim montu sevmemem."

Bıkmış bir şekilde nefes verip yatağın kenarına oturdum. Yaklaşık yarım saattir Jungkook'a montunu giymesine ikna etmeye çalışıyordum. Ben ne kadar çok çabalasam da bir türlü montunu giymek istemiyordu.

"Hadi Taehyung ben hazırım gidelim"

"Gidelim derken?"

"E beraber gidecektik hani"

"Sen hiçbir yere gitmiyorsun. Ben çekime tek başıma gidiyorum."

Yüzündeki gülümseme anında silinirken başını eğilip ayak uçlarını baktı.

"P-Peki"

Elindeki aynayı masanın üzerine bırakıp balkona doğru gittiğinde bende montunu alıp peşinden gittim. Balkonda dışarıyı seyrederken montu omuzlarına koyup arkadan ona sarıldım. Aniden sarılışım tuhafına gitmiş olacak ki eliyle beni itip kendinden uzaklaştırmaya çalıştı.

"Ne... Ne yapıyorsun bırak beni"

"Hemen küsüyorsun Jungkook."

"Küsmedim ben bi kere. Sadece... Kırıldım. Çünkü sen bana söz vermiştin götüreceğim demiştin dün gece bunun heyecanıyla uyuyamadım. Sabahtan beri hevesle hazırlanıp duruyordum ama sen götürmeyeceğini söylüyorsun!"

"Çünkü montunu giymiyorsun ve ben de senin hasta olmanı istemiyorum."

"Ben bi' kere soğuğa alışkınım tamam mı öyle senin gibi villa çocuğu değillim. O yüzden hafif bir esintiyle hasta olmam."

Ona gülüp montunu zorla giydirmeye çalıştım.

"İlla giydireceksin öyle mi?"

"Evet, giydireceğim orman çocuğu."

"Senin gibi inatçı olmaktan iyidir."

Montun fermuarını çekip burnuna parmağımla vurdum.

"Çok şımardın sen"

"Ben şımarık değilim sadece beni dinlemiyorsun."

Elini tutup çekiştirerek "hadi gidiyoruz senin yüzünden zaten geç kaldım" deyip odadan çıktık. Salona geldiğimizde yine her zamanki gibi Yoongi hyung ve Jimin kavga ediyorlardı. Bi sefer kavgaları ciddi olacak ki neredeyse sinirden birbirini öldüreceklerdi.

"Bebeğim tamam yaptım bir hata affet artık ben cidden seni çok seviyorum."

"Sevseydin eğer o gün beni yalnız başıma bırakmazdın! Seni kaç saat bekledim haberin var mı?"

Onların kavgalarını es geçip koltukta kavgalarını seyreden arkadaşlarımın yanına doğru gittik.

"Günaydın herkese"

Jin: oo! çifte kumrular da gelmiş

H:ya çok tatlılar Jin şunlara bak birde el ele tutuşuyorlar!

Hoseok'ün sözünden sonra Jungkook hemen elini benden çekip bakışlarını başka tarafa çevirmişti. Rahatsız olduğu her halinden anlaşılıyordu.

"Çocuklar sözlerinize dikkat edin! O benim kardeşim gibi"

Jin: tabii canım şimdi kardeşim dersin daha sonra da sev...