Masal
Karşımda gördüğüm adamla susup kalmıştım neden burdaydı ne istiyordu.
"İçeri girebilir miyim"
Arkamda birinin varlığını hissetmemle arkama baktım Arastı "senin ne işin var burda" derken sesi biraz sinirliydi
Babamda arkamızda belirince "ben çağırdım" demesiyle anlımdan vurulmuştum bu adamı nasıl çağırırdı gerçi bilmiyordu olanları doğru.
"Gir" tam benimle temasa geçerken kendimi Arasın arkasına attım onunda o pislikten bir farkı yoktu benim için ben acı çekerken oturup beni izleyip kahkaha atan bir adamdı o Arasta rahatsız olduğumu farketmiş önüme geçmişti rıza yerine oturunca babamla konuşmaya başladılar rıza beni göremiyordu ama ben onu görüyordum önce Sarp abimin göğsünde uzanıyordum hatırlaması bile acı vericiydi. Ama Aslı diye bir kız çağırınca o gitti hani mesaiyi bitmişti Arasa gidiyim dedim onu da sekreteri lale çağırdı sadece Koray ben babam kalmıştı ha birde Rıza.
Koray'a yanaşmıştım ani bir şeyde ona sığınırdım Rızanın kalkmasıyla Koray'da yapışmam bir oldu telefona bakıyordu bende kafamı sokup başımı göğsüne koydum o büyük ihtimal şaşkındı ama mecbur olduğum için yoksa hala affetmedim kulağıma eğildiğinde.
"Bebeğim sen bu adamdan korkuyormusun" olumluca kafamı salladım.
"Neden güzelim"
"Ben evden kaçarken beni hep bu adam ona verdi"
Dedim sessizce öyleydi ben ne zaman kurtulsam kolumdan sürükleye sürükleye beni koydu getirdi o eve.
Başıma bir öpücük kondurdu yavaş yavaş saçlarımı okşayınca rahatlamıştım .
Korayın kokusu çok güzeldi okyanus gibi fresh kokuyordu böyle bütün gün kalırdım ama hala yaptıklarını unutmadım.
Yanıma birisinin yaklaştığını hissedince daha çok sırnaştım sanki oda bundan yararlanıyormuş gibi derin derin nefes alıyordu .
"Seninlede konuşsaydık küçük hanım"
Hiç tepki vermedim ama kafamıda kaldırmadım .
"Rıza çık git"
"Ne dedim canım Fıratın çocuğuydu sonuçta ben onun amcası sayılırım"
O adamdanda onun kızı gibi söylenmektende nefret ediyorum.
"Benim kardeşim o pislik kardeşinin kızı değil hiç bir zaman olmadı eğer sen bildiklerini bilmediğimi sanıyorsan kendini kandır" büyük ihtimalle babam şuan şok olmuştur.
Rıza susup bir daha ağızını açmamıştı kapı sesi duymuştum.
"Ne biliyorsun acaba benim bilmediğim Koray" kafamı kaldırıp gözlerine baktım.
"Neyi baba ben sadece korksun diye" babam pek inanmasada üstelemedi.
🐣
Eve gelmiş kapıda bekliyorduk şimdi düşüp bayılacaktım gerçekten kendimi çok kötü hissediyorum hasta mı olucam acaba bağırdığım içinde boğazımda arıyordu
"İyi misin meleğim"
Kafamı olumluca salladım kimseyi endişelendirmeye gerek yoktu birisi tarafında kucağa alındığımda kokusundan anladığım kadarıyla babamdı kafamı omzuna yaslayıp gözlerimi kapatım kapı açılışı annem neşeli sesiyle .
"Hoşgeldiniz"'diye şakıdı bende gülümseyip yorgunla ona baktım oda bana.
"Oy güzelim hasta mı oldun" sesi endişeli çıkmıştı
"İyiyim" elini anlına koyduğunda "uy yanıyorsun kuzum"
Babamda anlımı öpünce ateşim olduğunu daha yeni fark etmiştim. Annem babam ve abimlere dönüp kaşlarını çatınca.
"N'aptınız benim kuzuma hemen hasta etmişsiniz" olanlar aklıma gelince üzüldüm keşke hiç bir şey bilmeselerdi .
Sarp babama gelip "ver baba ben çıkarırım dedi" babam abime gıcık olduğu için izin vermedi "ben götürüm" deyince beni kucağına alan Arasla çok yorgun olduğum için kafamı göğsüne koydum.
Sarp gıcık gıcık bakıyordu babamda ona Okan abim arkamdan gelince. Yatağa yavaşça yatırıldım üstümüde örtüp yanıma oturdu.
"Noldu güzelim sana" deyince
"Bilmiyorum" dedim
"Ben sana şimdi serum takıyım kendine gel" başımı olumluca saladım .
Serumu getirince .
"Elini sık güzelim" elimi sıkınca inenin girmesiyle arasın kolunu sıktım . Oda başımdan öptü abim şaşkınlıkla bakıyordu ama gülümsemişti görmüştüm serumumuda takınca uykum geldi bende uyumayı seçtim .
🐣
Aras kardeşinin üstünü güzelce örtüp saçlarını okşuyordu Miranda gelip bakmak istesede Arası görünce vaz geçmişti
"Abi noldu"
"Ne noldu Okan"
"Daha bir gün önce yüzüne bile bakmıyordun şimdi başından ayrılmıyorsun" deyip göz kırptı.
Aras sinirden kahkaha atında siniri kendineydi aslında
"Pişman oldum" Okan şaşırsada mutluydu abisinin değişmesi onu sevindirmişti.
Odadan çıktığında kapıda Miranın beklediğini görünce şaşırdı.
"Aslanım neden girmiyorsun ikizimin yanına"
"O var o varken giremem"
"Girersin niye giremeyesin korkma abicim kaçtıkça daha kötü olur" Miran derin bir iç çekti ve kalkıp odaya adımladı içeri girdiğinde Aras şaşırmıştı ikizinin yanına oturup saçlarından öpünce ateşine baktı Aras ordan sessizce onları izliyordu.
"Miran"
"Efendim güzelim"
"Biz....biz artık konuşuyoruz biliyor...musun"
"Ne güzel güzelim ben demiştim"
"Benden...nefret..etmiyorlarlarmış"
"Hadi sen kendini yorma sonra konuşuruz"
Aras şokla kardeşinin dediklerini duyunca üzülmüştü gerçekten böyle mi hissediyordu ama öyle değildi ki. O zaman miran nasıl hissediyordu kim bilir onunla konuşmaya cesareti yoktu yapamazdı.
Miran son kez ikizinin saçını koklayıp öptüğünde çıkıyordu ki Arasın kolunu tutmasıyla donup kaldı.
"Miranım" miran gözleri dolmaya başlayınca en son bunu duyduğunda 16 yaşında olduğunu hatırladı "Miran nolur beni dinle abicim yalvarırım" arkasına bakmadan onu dinliyordu çok kırgındı en çok ona kırgındı "özür dilerim" dedi sesi çok acıklı çıkıyordu Miran dayanamayıp hıçkırdığında Aras daha üzülmüştü "nolur affet beni abicim söz veriyorum bir daha asla yap mıcam. Bir daha seni dinlemeden karar vermeicem." Miran bir daha hıçkırdığında . Miran kafasını Arasa çevirdi pişmanlıkla ona bakan abisine baktı bir yanı onu affedemiyordu ama bir yanıda hasreti ona.
"Lütfen affet"
Miran arkasına dönüp kapıya giderken gideceğini anlamıştı kafasını öne eğerek göz yaşlarını bıraktı kolları yana düşmüştü birinin ona sarılmasıyla irkilerek Miran olduğu anlayınca kollarını ona sarıp saçlarından öptü.
"Abim"
🐣
Aras
Odama gidip duş almaya başladım bügün o kadar ağlamıştım ki gözlerimin altı şişmişti kendimi soğuk suya bıraktım her zaman iyi gelirdi suyla göz yaşlarımıda bırakınca akmalarına izin verdim bu huyumdan nefret ediyordum çok duygusaldım annem gibi her şeye duygulanıp ağlaya biliyordum.
Küçük boyuyla nasıl aileyi birbirine kenetledi bilmiyorum ama yapıyordu bu işi bügün yaptığım hataları baştan göz geçirdim.
Yaptığım şeylerin hepsi ailemi korumak için aslında onları incitmek Canlarını yakmak istemedim ben sadece birilerini korumaya çalışırken birilerini yıktım galiba bugüne kadar hep abime özendim ne olursan olsun hep güçlüydü kafasında yada içinde yaşadığı şeyleri dışa vurmazdı tek kötü yönü özür dileyemezdi bügün gerçekten şaşırmıştım abim 30 yıldır ilk defa bu kadar pişman görmüştüm. Hayata imkansız diye bir şey yok.
🐣
"Bırak" kan ter içinde kalmıştım rüyanın etkisinden çıkmak için bardaktaki suyumu içtim nefes alışverişlerim düzelince başağa uyuyamicaktım biliyordum. Serumum çıkarılmıştı kaç saat uyudum bilmiyordum kafamı çevirdiğimde koltukta babamı görünce şaşırmıştım uyuyordu.
Yavaşça yataktan kalkıp lavaboya girdim elimi yüzümü yıkadım .
Biraz kendime gelince dışarı çıktım .
"Uyandın mı" diye ses gelince koltukta uyuyan babasında uyandığını anladım .
"Lavaboya gitmem lazımdı da" koltuktan kalkıp ateşime baktı.
"Daha iyimsin kızım"
"İyiyim"
"Emin misin abini çağırayım mı" deyip anlımdan öpünce gülümsedim.
"İyiyim baba bir şeyim yok" omzumdaki elleri yana düşünce.
"Noldu baba" dedim
"Ne dedin sen"
"Bişey mi dedim" ne demiştim. Aniden sarılmasıyla şok olmuştum.
"Yanlış bir şey mi dedim" aklım daha yeni başıma gelmişti ağzımdan çıkan şey birden çıkmıştı . Kolarımı babama sardığımda omzuma yaş damlamıştı.
Kaderimizde geç kavuşmak varmış ama iyi ki kavuşmuşuz. Birbirimizden ayrıldığımızda babam yanaklarımı avuçladı .
"Beni dünyanın en mutlu babası yaptın"
🐣
Öykü
Sabah erken kalkmıştım yanımda Aytekini göremiyormuş şaşırdım kalkıp odadan çıktım nereye gitmişti bu saate sabah 5:00 ti ve asla benden önce uyanmayan kocam uyanmıştı önce inip salona baktım mutfağa ama yoktu en sonda pes edip odama çıkıyordum.
Masala baksam iyi olacaktı yavaşça odasının kapısına geldiğimde kapıyı araladım açtığımda. Aytekin uyuyordu göğsünde Masalı yatırmıştı o kadar güzel gözüküyordu ki duygulanmıştım.
Bende gidip boş olan yere uzandım önce ateşine baktım az vardı ama iyiydi . Saçlarını okşamaya başladım.
"Anne sen mi....... geldin" ben hala sözün etkisinden çıkamamıştım . Biraz öyle baktım boş boş baktım.
"Annen sana kurban olsun" deyip anlından öptüm yüzünde tebessüm oluştu.
"Hadi uyu daha saat çok erken"
Kafasını olumluca sallayınca bende yanına kıvrıldım🐣
Sabah olduğundan çok mutluydum bir yanımda annem bir yanımda babam çok güzel bir duyguymuş benim kalkmamla onlarda yavaş yavaş uyandılar .
"Günaydın"
"Günaydın babacım"
"Günaydın kuzum"
Deyip ikisinde beni öpünce bende onları öpmüştüm.
"Hadi hadi kahvaltı yapıcaz"
Yatağımdan hoplayarak aşağı indim ve duş almam lazımdı hemen banyoya girdim güzelce yıkandım parfümü sıktım ve aşağı indim bügün keyfim yerindeydi aşağı indiğimde herkese günaydın dedim. Ve gidip ikizimin yanına oturdum . Şaşırdığım şey onun Arasın yanında oturmasaydı . Gidip ona kolarımı ona sardığında oda bana sarıldı .
"Günaydın"
"Günaydın prenses.Nasıl hisediyorsun kendini"
"İyi" başımdan öpücük kondurdu.
"Bize günaydın yok mu prenses"
"Yok bügün sadece ikizime" Okan abimin yüzü düştüğünde bende kıkırdıyordum. Miranın kollarından çıktığımda oda bu halime gülüyordu abimin kucağına hopladığımda.
"Oy sen üzüldün mü" dediğimde sinirli bir şekilde güldüğünde .
"Masal"
"Günaydın" deyip yanaklarını öptüğümde oda beni öpmüştü Miranda bana gülüyordu ordan.
Deniz öyle bakıyordu ki onuda öptüm eeee Sarpı unutursam kıyamet kopardı zaten. Ötekilerine gelince onları öpmedim ama günaydın dedim canım o kadarda değil biraz yüzleri düştü ama benim suçum değildi baştan inanmasalardı böyle olmazdı.
Kahvaltımızıda yaptıktan sonra annemle babamı öptüm.
"Babacım ben bügün biriyle buluşucam biraz geç kalabilirim" dedim baba dediğime onlar şaşırmışlardı ama benim şuanki odak noktam babamın cevabıydı.
"Tamam meleğim ama kim bu arkadaş" babamın kulağına eğilip söylediğimde şaşırmıştı ama anlattığımda onaylamıştı sessizce söylemiştim çünkü abimler duysa hayata göndermezlerdi annem bana göz kırptığında bende onu öptüm ona her şeyi anlatmıştım zaten. Babamdan da izin koparınca hemen hazırlanmaya başladım elbise giyinmek istiyordum. Kış da olduğumuz için beni sıcak tutacak bir elbise lazımdı .Bügün hava çok aşırı soğuk değişi o yüzden bunları giydim. Aşağı indiğimde hepsi karşımda durmuştu.
"Nereye" diye ilk soran Sarp oldu.
"Birisiyle buluşucam"
"Güzelim tabi istediğinde buluşta. Bu şanslı kişi kim" Korayın dediğiyle kahkaha atasım geldi dişlerinin arasından tıslıyordu resmen.
"Hem sen hastasın ikizim"
"Aaa ama yeter ula bırakın kızımı o istediğini yapabilir" diyerek annem geldiğinde hepsi sustu.
Okan abim " ahhh Masal çok hastayım abicim ay ay gitmesen mi acaba" hepsi kafasını sağladığında abim tek gözünü açıp beni kontrol etti.
"Ben gelene kadar iyileşirsin abicim merak etme" dediğimde iki gözünde şokla açıldı hepsi bana dönüp bakınca.
"Ben kaçtım çaw" deyip kapıya çaktım arkamdan ismimi bağırıyorlardı .
Ama şu an halletmem gereken çok önemli bir iş vardı ve onu haletmeden bana uyku yok.