Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarp
Sarptan Bazen bazı çıkmazlardan çıkılmıyor dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum abim ona saygım sonsuz Mira bize yaptıklarında hepimizi koruyabilmişti Miran hariç o zamanlar çok iyi anlaşırdık neyin ne olduğunu çözemedik ama meğerse hepsi bir oyunmuş o gün dediğim her şey kulağımda çınlıyor. "Yazıklar olsun" "Bende seni bügüne kadar yanlış tanımışım" Hadi benle bitse neyse ama abim o kadar sinirlenmiştiki onun dedikleri daha ağırdı. "Benim senin gibi bir kardeşim yok" "Defol git" Aras abim genelikle böyle zamanlarda çok pis kötü olur o gülüşü özelikle. "Boş yapma Miran koynumuzda yılan beslemişiz haberimiz yok" Peki o bunları hakedecek ne yaptı hiç bir şey . Masal onu tanımadan hakkında ileri geri konuştuk Kızın hiç bir suçu yokken sırf o aileden geldi diye kıza soğuk davranıyoruz saçmalık. Bazen mantıklı düşünemiyoruz farketmeden kırıyoruz . Ama hala vaktim varken kendimi affettirmeliyim. 🐬 Evde çok sıkılmıştım dışarı çıkmak istedim ama nereye giderilirdim hiç arkadaşımda yoktu kimseylede gidemezdim Fırat kimliğini gizlediği için ben kimseyle arkadaşlıkta kurmamı yasaklamışlardı okula şapka ve maskeyle giden bir kızdım ben kaç sene kaç yıl asla ama asla çıkartmazlardı sonra evde okutmak istedi ses çıkaramadım korkardım çünkü salaktım. Uzaktan okudum ama benim için önemli olan okulu kazanmamdı belki küçük bir ile gitsem bir artı ev tutabilirdim o zaman annemleri görmeyede gelirdim ama burda kalmazdım sonuçta onlara rahasızlık veriyordum ben olmasam beliydi üçü daha rahat edecekti onlar dışında zaten herkesle iyiydim . Kapı çaldı. "Gir" İçeri giren kişiyle şaşkınca bakarken neden geldiğini merak ediyordum. "Konuşabilir miyiz" "Tabi" normalde hiç kimse seni istemeyen biriyle konuşmak istemez değil mi ama bu hayata en nefret ettiğim şey küsmek ve kin beslemek. İçeri gelip oturdu . "Ben Özür dilerim"
1 gün önce Saat geçti çok susamıştım bu yüzden aşağı inip su alacaktım telefonun ışığını açıp yavaş yavaş aşağı indim . Salonun ışığı açıktı Korayların konuştuğunu duydum ismim geçince yanlış olsa bile dinlemek istedim "Kendini bilmiş" "Yok abi o evde kala kala onlara benzemiştir bizim kardeşimiz olsa bile olamaz" bunu diyen Arastı niye böyle düşündüğünü anlamamıştım ama hepsi onayladı . "Furkanın dedikleri doğru galiba şımarık büyüdü dedi kimseyi önemsemediğini çok iyi oyun oynadığında söylemişti." Bunları Furkan mı söylemişti şımarık ben mi bu düşüncelerle sinirden güldüm umrumda değildi kime inanırlarsa inansınlar .
Şimdi Benden özür dilemesiyle dumura uğramıştım beklemiyordum açıkçası . "Tamam affetmek zorunda değilsin ben beklerim ama bende Okan'la olduğun gibi abi kardeş olmak istiyorum" gözlerimi kısıp ona baktım. "Yalan yok yemin ederim" tamam affettim ama biraz çektirebilirim değil mi. "Hmm. Madem ben şımarığım beni biraz çekeceksin" "Başım gözüm üstüne prenses" böyle demesi şaşırtı normalde kabul etmemeliydi. "Hadi kahvaltıya inelim o zaman" Kafamı olumluya saladım ben odadan çıktığımda Miranda tam içeri girecekti onu görünce gülümsedim. "Günaydın uykucu" "Günaydın" oda tebessüm ediyordu taki Sarpı görene kadar bence bunların arasını düzeltebilirsin ya dün Okan biraz anlatmıştı cadı kız mahvetmiş ikizimi ama hepsine ödeticem. "Bir içeri gelsen Miran" Miran istemezese ben onu zorla sokmuştum bile Sarpta ona içi gidiyormuş gibi bakıyordu. Onlar birbirlerine bakarken yavaşça arkamdaki anahtarı aldım ve koşarak çıktım kapıyı kitledim. "Masal" diye içerden böğürüyorlardı bana ne canım barışsınlar ölümlü dünya Allah korusun birisini kaybedince kıymetini anlarsın birisiyle sıkıntı yaşıyorsam hep bunu düşünürüm ya biz kavga ettikten sonra ölürse ölüm kapıya dayanırsa o zaman o pişmanlıkla nasıl yaşarsın o yüzden hayatayken birbirlerinin kıymetini bilsinler. 🐬 Bağırdılar ama ne çare açmıyordu "Barışın sonra açarım" sesi geldiğinde iki kardeş birbirlerine özlemle bakıyordu . "Ama güzelim yapma ya" dedi Sarp Ses gelmiyordu Masal aynı Koray gibi inatçı keçiydi. Miran kendini koltuğa bıraktı abisinin bir şey demeyeceğinden emindi çünkü ama öyle olmadı. "Miran" şaşırmıştı onunla konuşmasına mavi gözlerini abisinin mavilerine kenetledi. "Be-ben......çok pişmanım" Deyip ağlamaya başladı Miran abisinin bu halde olduğunu gördüğünde şaşkınlıkla ne yapacağını bileme. "Ben Özür dilerim nolur affet" Ne diyeni bilmiyordu çok kırgındı oda ağlamaya başladı ikiside. " Affet kardeşim nolur" Miran belki sonradan pişman olacaktı ama düşünmek istemedi abisine sarıldı çok özlemişti . 🐬 15 dk sonra İçeri girdiğimde ağlayan iki adam çocuk gibilerdi erkek dediğin ağlamaz diyorlar ya asıl erkeksen ağlarsın bence . Benim girmemle birbirlerinden ayrıldılar . Ben tebessümle onlara bakarken. "Kahvaltıya bekleniyorsunuz" dedim kendilerine gelmeye çalıştılar sanırsam . "Sen varya" kızmıştı galiba gözlerimi kırpıştırdım Tatlı gözükmem gerekiyordu . Biri aniden beni omzuna attınca ben çığlık attım beynim ters dönmüştü her şeyi ters görüyordum . Çırpınındım ama çare etmiyordu. Ben minyon bir şeydim hepsinin boyu en az 1.90 maşallah . "Bırakır mısın" "Sen bizi kitlerken iyidi" "Bak üstüne kusarım" "Üzgünüm prenses ama bunlar bana sökmez" sarpın omzunda kahvaltıya gidiyordum. Denizi görünce bize şaşkınlıkla bakıyordu. "Deniz beni kurtar lütfen" deyip ellerimi ona uzattım ama imkansızdı sonunda pes ettim . Aşağı indik . "Oğlum napıyorsun kıza" "Beni kurtarın lütfen" Sarp en son beni indirdiğinde rahat bir nefes aldım başım dönüyordu ya. Salondakilere döndüğümde babamla annem bana gülüyordu Okan'da baya kahkaha atıyordu Denizle. Koray'la Aras şok olmuştu biliyorum ama onlara bakmaıcam. "Gülmeyin" diye kızdım kendilerini sıkıyorlardı belli Sarpada kötü bir bakış atım o çoktan kendini koltuğa atmıştı. Miranda aşağı gelince hep birlikte kahvaltı yaptık. "Abi lunaparka gidelim" "Bu yaşta" "He ne var ya" Denizde sıkılmıştı Okana gitmek için yalvarıyordu. Bende sıkılmıştım. "Okan lütfen gidelim ben çok sıkıldım" "İyi gidelim güzelim" "Abi" Deniz Okan'a çok kötü bakıyordu . Bende ona göz kırptım. "Bende gelicem" Sarpta gelcem deyince şaşırsamda sevinmiştim. "Gidebiliriz değil mi" babam bana gülümseyerek bakıyordu. "Gidin tabi güzel kızım abinlere dikkat et" "Baba ayıp oluyor ama" dedi Deniz Miranla biz gülüyorduk. 🐬 Herkes hazırlanıyordu bende rahat bir şeyler giymek istedim.
