මගේ ඇට්ටේරියා මල ❤️ [ BL ]

Part 5 (මගේ ඇට්ටේරියා මල)

ඔව්! ඇට්ටේරියා ගස් මල් කැකුළු වලින් පිරිලා තිබුණා . සුළඟට හරි තාලෙට මල් කැකුළු තිබුණු ඒ ඇට්ටේරියා අතු හෙලවෙද්දී සඳදෙව්ගේ මූණට කොච්චර ලස්සන හිනාවක් ඇදෙනවද කියල කියන්න තේරෙන්නෙ නෑ .

හරියට බහ තේරෙන්නෙ නැති පොඩි දරුවෙක්ගෙ හේතුවක් නැති ආදරණීය හිනාවක් වගේ .

" ඇට්ටේරියා ඔයා වගේ සුදු පාට මලකට පුළුවන් ද මගේ ජීවිතේ මෙච්චර ලස්සනට දේදුණු පාට වලින් පුරවන්න . " සඳදෙව් ඒ වචන හරි ආදරණීය විදියට හිසට උඩින් තියෙන ඇට්ටේරියා පොහොට්ටු වලට මිමිණුවා .

ඉතින් වෙනදා වගේ නෙවෙයි සඳදෙව්ට ඒ රාත්‍රිය හැඟීම් වලින් පිරුණු රාත්‍රිය ක්. ඇස් වහලෙ දිහා බලාගෙන උන්නට හිත දේදුණු පාට ලෝකයක බලාපොරොත්තු සඳදෙව්ගේ ආත්මය වටේටම එකතු කරන්න වුණා .

ඉතින් සිකුරාදා දවස ගෙවෙනකම් නොයිවසිල්ලෙන් හිටපු අය හිටියා . ඉතින් උදෙන්ම ඉස්කෝලෙ එද්දී සඳදෙව්ට දැන් දැක්කම හිත පිරෙනම රූපෙ මූණටම මුණ ගැහුණා .

" Good morning ! අයියේ " කියල අද කලින්ම ඉස්සර වෙලා සඳදෙව් කියද්දී ,

" Good morning මොට්ට ළමයෝ ." කියල නහයත් පොඩි කරගෙන විහස් කිව්වා . ඒ කියල ඊටපස්සෙ ,

" ඔන්න පොරොන්දු අමතක වෙන්න බෑ මල්ලී හෙට එන්නම ඕනෙ එහෙනම් . හැබැයි හෙට වෙනකම් මට බලන් ඉන්නත් බෑ . එළිමහන් රංගපීඨෙ ගල්බැම්ම ළඟට Interval වෙලාවට එන්න . මොකුත් කියන්න බෑ එන්න . මම යනවා . " ඉතින් ඔව් ඒක තරවටුවක් වගේ .

විහස් එහෙම කියාගෙන අතත් වනන් යද්දී ඒ දිහා සඳදෙව් බලන් හිටියෙ මේ තරවටුකාරය තමන්ව කොච්චර අවනත කර ගන්නවද කියල කල්පනා කරමින් හිනා වෙන ගමන්මයි.

ඉස්කෝලෙ වෙනද වගේමයි . හැබැයි Interval එකේ තරවටු කරල තමන්ට එන්න නියෝග කරපු ඒ විහස්ව දකින්න හරි ආසාවෙන් සඳදෙව් කියපු තැනට යද්දිත් හොයපු රූපෙ එතනමයි .

" ම්ම්ම් ඔන්න ඉතින් මම ආවා . "

" එන්න ඕනෙ තමයි . නැත්තම් පන්තියට ගිහිල්ලා උස්සන් එන්නෙ . "

" එච්චර චණ්ඩියෙක් ද ? "

" මගෙ චණ්ඩිකම් පෙන්නනල නෑ තාම . "