Part 7 (මගේ ඇට්ටේරියා මල)

186 12 11
                                    

( මෙහි පවතින කතාව සම්පූර්ණයෙන්ම මනඃකල්පිත වේ . එය කතෘ හුදෙක් තම කෘතිය වෙනුවෙන් මැවූ සිඳුවීමක් වේ . අතිශයින් සංවේදී පුත්ගලයින් මෙම කොටස කියවීමෙන් වළකින්න . සැ.යු.:- 18+ )

හැමදේම ඉවර කරල යන්න හැදුවත් පිටිපස්සෙන් ආපු ඒ පිරිමි අත්වලට සඳදෙව් හිර වුණා . ඒත් එක්කම මුහුණ ආවරණය වූ යමක් ආශ්වාස කිරීමෙන් සඳදෙව් සිහිසුන් උනා අර ප්‍රතිකේෂ්පිත පුත්ගලයගෙ අත් අතරෙම .

සඳදෙව්ට සිහිය එද්දී එයාගෙ අත් කකුල් බැඳල තිබුණා . අන්තිමට විහස් තමාව TOYOTA කාර් එකට දා ගත්තා කියල විතරයි සඳදෙව්ට මතක තිබුණෙ .

සඳදෙව්ගේ ඇඟේ තමාගෙ ඇඳුම් නොතිබුණු බව ඔහුට දැනෙන්නට විය . ඔහුව බිත්තියකට හේත්තු කර තිබූ අතර ඔහුගේ අත් පා ලණු වලට තද වීමෙන් හිරි වැටී තිබුණි .

උඩුකය සම්පූර්ණයෙන්ම නිරුවත් වූ ඔහුගේ යටිකය පමණක් යට ඇඳුමෙන් වැසී තිබුණි . හෙමින් හෙමින් ඇස් ඇරපු සඳදෙව් දැක්කෙ තමාගෙ ඇගෙන් ඉවත් වූ ඇඳුමුත් තම බෑග් එකත් තමා සිටි තැනට ටිකක් ඈතින් බිම තිබුණු අයුරු ය .

මේ තැන ගැන කිව්වොත් අර පාළු පාරෙම කිලෝමීටරයක් විතර ගියාම හම්බවෙන පාළු කැලෑවෙන් වැහුණු වත්තක තිබුණු අතඇරල දාල තිබ්බ පරණ ගෙයක් . ඒ ගෙදර වහලෙ මකුළු දැල් හරියට . ඒ වගේම හැමතැනම දූවිල්ලයි,ගුලු කුඩුයි තිබුණා . ඒ ගෙදර පරණතාලෙ බිත්තිවල සිඳුරු වලින් ආපු ආලෝකයෙන් ඒ ගෙදරට ගුප්ත ස්වභාවයක් එක් වුණා .

කොහොමහරි ඇස් ටිකෙන් ටික ඇරගෙන සඳදෙව් පියවි සිහියට එද්දී කොහෙදෝ තිබුණු පුටුවක් ඇඳගෙන ආපු විහස් ඒක සඳදෙව් ඉස්සරහින් තියල ඒකෙ වාඩි වෙලා සඳදෙව්ගේ නිකටින් අල්ලල ඔලුව ඉස්සුවා .

" පර බල්ලා.. තෝ කාටද යකෝ අත ඉස්සුවෙ ? ආ..? " විහස් සඳදෙව්ගෙ නිකටෙන් තද කරන් එහෙම අහද්දි ම ,

" උඹගෙ පහත් වචන වලට මගෙ අත ඉස්සුනා විහස් . උඹ පහත් කරපු මගේ ආදරේ වෙනුවෙන් මගෙ අත ඉස්සුනා . මට දැන් උඹ ගැන තියෙන්නෙ කලකිරීමක් . මාව අතඇරපන්...මොනවද තව මගෙන් උඹට ඕන. මාව අතෑරපන්..." කියල සඳදෙව් කෑ ගැහුවා.

 මගේ ඇට්ටේරියා මල ❤️ [ BL ]Where stories live. Discover now