Dürdane (Bey Serisi1)

🦋22. Bölüm🦋Dostun ihaneti🦋

Merhaba canlar 💞

Nasılsınız?

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ❤️

Keyifli okumalar!

Sınır; 1800 vote
...

Berfan'dan

Akşam geçen tutukulu anlardan sonra ikimizde bir süre sızıp kalmıştık yatakta. Ne o elini kaldırabilmişti ne de ben.

Haddinden fazla doyumsuz bir çift olduğumuzdan birbirimizi resmen sömürüyor, bir kırıntı bile bırakamıyorduk arkamızda halimizden pekte şikayetçi değildik aslında.

Severek bir bedene dokunmak gerçekten insana hiç hissetmediği duyguları hissetiriyordu. Bir kere zorunluk hissetmiyordun bir başkası pervasızca senin bedenine dokunurken.

Bedenine bakmamak için aynalardan kaçmıyordun aksine kendine karşı olan özgüvenin artıyor daha çok aynalara bakmak istiyordun çünkü sevildiğin yerde çiçek açıyordun.

Aslında konu sevişmek, bir yatağı paylaşmak değildi tabi o da evlilikte önemli bir parçaydı ama eşin kanat çırpışlarından rahatsız olmuyor daha çok kanat çırpman için destek veriyor, dağ oluyordu sana.

Şimdiyse kocam, kızları ve beni de yanına alarak üzüm bağına getirmişti. Köylü el, ele vererek üzümleri toplayıp kovalara koyarken, erkekler de kadınlara yük taşıtmamak için hazır olan kovaları laylona yerleştiriyordu. Pekmez yapmak için fabrikaya götüreceklerdi.

Rahat iki yüz dönüm bağın kapısından içine girmemizle köylünün bakışları merakla bizi buldu. Kızlarında, benim de üzerimde şalvar vardı. Ben mavi bir yazma başıma takarak daha çok mavi harelerimi ortaya çıkarırken, Bahoz da yine kızlara hediye aldığı şapkaları takmıştı. Çenelerinin altında bağladığı için tombul yüzleri daha ön plana çıkmıştı.

"Hoş geldiniz beyim!" Bağın ve köylünün başında duran kahya saygıyla kocamın önünde eğilip, selam verirken Bahoz uzattığı eli bekletmeden sıktı. Bu adam konakta ki bazı işlerle de ilgileniyordu.

"Hoş buldum Ahmet abi. İşler nasıl?" Adam kendisinden bir hayli büyük olduğundan isminin yanına 'abi' ekini kullanması göğsümün gururla kabarmasına neden oldu.

"Çok şükür her şey yolunda Beyim. Siz isterseniz gölgelik yere geçin güneş geçmesin kafanıza!"

Bakışlarım harıl harıl çalışan insanları bulurken, dünyanın adaletini sorgulamadan edemedim. Güçlü taraf daha rahat daha refah içinde yaşarken, zayıf taraf sefilik için de yaşıyordu ne kadar çabalarsa çabalasın oysa gölgenin altına geçip biraz dinlenmesi gerekenler daha yeni gelen bizler değil başına güneş geçmiş, ter içinde kalmış insanlardı.

Evet emeklerinin karşılığını fazlasıyla alıyorlardı ama bir an önce gece olmasını nasıl istediklerini çok iyi bilirdim. Az mı çalışmıştım bağlarda, fıstık tarlalarında ve daha çok işte. Ayak altlarım az mı su toplamıştı. Az mı güneşten dolayı hasas tenim yanmasına rağmen sabahına işe gitmiştim. Alt kesimin ne yazık ki bahanesi olmazdı olursa da akşamına evde yiyecek ekmeği olmazdı o yüzden herkes sevse de sevmese de bir kap yemek için geceye kadar çalışacaktı.

"Yok Ahmet abi biz hanımla biraz bağ tarlasında gezeceğiz." Kibarca yaşlı sayılacak adamın teklifini red ederken önden ilerlemem için kafasıyla işaret verdi. Buraya gezdirmek için getirmediğini biliyordum nasıl ki bu insanlar çalışıyorduysa bizde el atacak, emek verecektik öyle hazıra konmak yoktu.