Dürdane (Bey Serisi1)

🦋1. Bölüm🦋 Tanışma🦋

Merhaba canlar❤️

İlk bölümle sizlerleyim. Dusuncelrinizi benimle paylaşmakta çekinmeyin lütfen 🙏

Vote ve yorum yapmayı unutmayın💗

Keyifli okumalar 🦋

Sınır; 280 vote 400 yorun

🦋🦋🦋

Gaziantep, Oğuzeli;

Kucağımda dört aylık masumca derin derin nefes alarak yatan bebem Morişin, sırtımdaysa bir bohçanın içine gizlediğim elbileselerimiz vardı. Bugün hayatımın tam anlamıyla dönüm noktasaydı. Eski kocam olacak adamın daha fazla kararlarına saygı duymaya son verip, bu adaletsiz düzene karşı gelerek evi terk etmiştim. Zira gönderdiği iki kuruş para yavrumun bir kerelik ilaç parası bile değildi zaten kendim de proteinle gıdalar tüketemiyordum. Yavrucak bir deri bir kemik kalmıştı elimde. Her gün hastalanmaya da başlamıştı. Ne zaman doktora götürsem vitaminsiz diyip duruyorlardı. E yazdıkları ilaca da verecek param olmadığı için alamıyordum o yüzden mecburdum bir iş bulmaya ki Allah razı olsun Saadet abla bir konak da bana iş bulmuştu da oraya gidiyordum.

"Morişin'im dayan az kaldı." Dedim daha fazla yürüyemeyerek nefes nefese soluklanmaya başladım ıssız duran yolun ortasında. Alnımda boncuk boncuk oluşmuş terleri elimin tersiyle sildim. Gaziantep'in sıcağıda eme insanı boğuyordu he! İnsan da ne derman ne güç bırakıyordu. Diğer şehirler de daha yağmur yağıyordu ama bura cehhenem ateşi gibiydi.

"Uyu güzel kızım uyu. Sen hiç yorulma annem."

Göğsümde her şeyden habersiz yatan masum bebeme aşkla baktım. Anasının kuzusu nede güzeldi! Baktıkça bakası geliyordu insanın.

Yorulan bendim ama avutalacak huzurla göğsümde yatan yine mavi boncuğumdu. Kendimden önce hep onu düşünürdüm babasının düşüncesizliğin aksine iyi bir ebeyvendim yani öyle düşünüyordum

Yayan geldiğim yola bir bakarak, sıkıntıyla iç çektim. Üç kilometre kadar yol kat etmiştim ama daha iki kilometre kadar yolum vardı. Bu beyin evi de ne de uzaktı! Yürü yürü bitmiyordu dağ başına dikmişti konağa ne etmişti?

"Mavi boncuğum biraz anan dinlensin ne etsin?"

Çok ıssızda buralar eme mecburdum kalbim korkudan yerinde çıkacak kadar hızlı atarak kalp krizi geçirmemene neden olsa da mecburdum.

İki yüz metre ileride belli olan siyah renginde olan Mercedes Benz 190 E 2.5-16 Evo III görmemle korkuyla yolun kenarına koşar adımlarla ilerledim. İti vardı sapkını vardı kızımın canını tehlikeye nasıl atardım ben şimdik? Cılız ve küçük bedenimi saklayacak kayanın arkasına geçerek, aracın geçip gitmesini bekledim yavrumun başını göğsüme bastırarak eme araç tam az önce yolun ortasında durduğum alanda durdu.
Korkuyla nefesimi tutum bize kötü bir şey etmezdi demi?