...
6AY SONRA...
O günün üzerinden koskoca 6 ay geçmişti.
Baran'ı ne sormuştum nede aramıştım.
Kendisi bu uzun süreçte yurtdışındaydı. Hâlâ da öyleydi.
Değişmiştim.Artık kendimi çok daha güçlü hissediyordum.
Herşeyim değişmişti,Baran'a olan aşkım dışında herşey.
Abim ilk iki hafta bana neden böyle olduğumu sorsada sonrasında alışmıştı.
Zor olmuştu benim için o dönemleri atlatmak.
Ama herşey geçip gidiyordu ışık hızıyla.
Üniversiteye gidiyordum artık.Hayatımın tamamen değişmesine sebep olan asıl olay bu.
Keşke diyordum keşke şuanki aklım liseyi bitirdiğimdede olsaydı.Kesinlikle direk olarak üniversiteye gitmeyi tercih ederdim.
Okumamak bazen hiç olmadık birşekilde etkiliyordu hayatımızı.
Bu düşünceye varmak bazen uzun bir zaman alıyor bazende kısa.
Olgunlaşmıştım.İnsan yaşına göre değil yaşadıklarına göre büyür ve olgunlaşır.
Bu son yaşadıklarım beni son derece etkilemişti.
Olgunlaşmak iyidi ama Baran'ı görememek çok...çok kötü bir histi.
Abimle Ezgi'nin ilişkileri iyi gidiyordu.
Ezgi de bizimle yaşamaya başlamıştı.
Her ne kadar Annesiyle babası buna karşı çıksalarda Ezgi kendi kararlarını verebilecek bir yaştaydı.Daha çok abimin ısrarlarıyla kabul etmişti bizimle yaşamayı.Bende çok ısrar etmiştim.
Annesiyle babası ayrılmışlardı.
İkisiylede görüşüyordu ama çok az.
Psikolojikmen çok iyidi geçmişe göre.
Baran'ı gerçekten o kadar özlemiştimki.
Gelse özür dilese affederim çünkü seviyorum.
Ben az önce olgunlaştımmı demiştim???
O lafımı aşk konusunda geri alıyorum.
Ben daha yeni üniversiteye başlamıştım ama Ezgi bitirmek üzereydi.
Şimdi ne mi yapıyordum??
Tabiki de sabahın köründe kalkmış derse gidiyordum.
Uzun zamandır erken kalkmadığımdan dolayı zordu benim için.
Banyodaki işlerim bitmişt, giyinmiştimde.
Makyaj masamın karşına geçip oturdum.Göz altlarıma kapatıcı uyguladım,Rimel ve göz kalemimide sürdüm.Son olarak dudaklarımı çerçeveleyip gloss sürdüm ve parfümümü sıkarak odadan çıktım.
Alt kata doğru ilerleyip mutfağa geçtim.Abimde mutfaktaydı masada oturmuş kahvaltı ediyordu.
Abim hayatta ev işlerine dokunmayacağına göre Ezgi kahvaltıyı hazırlamıştı.
Ben erken kalktığımda ben hazırlıyordum.Ezgi erken kalktığında Ezgi hazırlıyordu.
"Günaydın"diyerek masaya geçtim.
"Günaydın prensesim."dedi ve bana gülümseyerek baktı.
2 kızın nazını aynanda çekemek abim için zor olsada iyi gidiyorduk.Tabi benim bazı zamanlar Ezgiyi kıskanmam ve Ezgi'nin de beni Kıskanması dışında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İhtiyacım olan(+18)
RomanceAksu&Baran "Uçurum gibi her gün içimde büyüyordu o'na olan hasretim. Ve ben onu, Aşkımızın imkansız olduğunu bile bile, Var olmanın sınırında, Yok olmanın ötesinde, seviyordum..."
