25.BÖLÜM

79 4 0
                                    


...

Yaşanan o malum olayın üzerinden iki gün geçmişti.

O gece ifade vermiş ve adamı içeri tıktırmıştık.Daha önce tabikide suç kayıtları vardı ama geri salmışlardı.

Adalet diye birşey yoktu bu acımasız dünyada.

Kadına yardım etmiş şirektte yemek bölümlerinden bir iş ayarlamıştık.

Her ne kadar birşey yapmana gerek yok desekde kendisi kabul etmemişti.

Bizede saygı duymak kalıyordu. o'na şirketteki kızların kaldığı bir ev ayarlamıştık.

Abim ve Baran durumu kötü olanlara böyle birşey yapıyorlardı.
Çok iyi bir şeydi.

Düşüncelerimden ayrılarak anahtarımı çantamdan çıkarttım ve kapıyı açarak içeriye geçtim.

Sonunda eve varabilmiştim.

Sabah erkenden kalkıp yarım saatliğine şirkete geçmiştim.Hem Zeynep'in yanına uğramıştım hemde abimlerin.

Abimle Baran garip bir şeklide analşıyorlardı.
Mutluydum ama her an kötü birşey olacakmış gibi hissediyordum.

Kafama takmamaya çalışarak kendimi Mutfağa attım.Buz dolabın kapağını açıp baştan aşağıya göz gezdirdim.

Hazır yemek yoktu ve ben ayı gibi açtım.

Açtığım gibi kapattım ve odama geçtim.

Pijamalarımı giyip makyajımı temizlemeden odadan çıktım ve yine Mutfağa geçtim.

Bir hayır yaparak yemekleri ben yapacaktım.
Ezgi geldiğinden beri yemek konusunda tembelleşmiştim.

Ellerimi bir güzel yıkadım. Masanın üstünde duran peçeteliktek bir kaç peçete çıkartıp ellerimi kuruladım.

Saçlarımı topuz yaparak ellerimi sıvadım.

Başlayabilirdim:)

🥀

"Geliyorum."dedim kapıya doğru bağırarak.

Musluğu kapatıp kapıya doğru hızlıca yürüdüm ve kimin geldiğine bakmadan açtım.

Abim ve Ezgiydi.

Az önce arayıp ne eksik diye sormuştu Ezgi.Kendileriyle Baran'ı getirmelerini istemiştim ama Ezgiye bunu abime benim isteğim olduğunu söylemeden halletmesini rica etmiştim.

Benim ricalarımdan;)

"Ya sizde burdamı yaşıyordunuz?"dedim gülerek.

Genelde denk gelmiyorduk bu aralar.

Ben evde olduğumda ya abim yada Ezgi evde olmuyorlardı. Yada Ezgiyle ben evde olduğumuzda abim evde olmuyordu.

"Hoşbulduk güzelim."dedi abim ve beni kollarının arasına aldı.

Saçlarıma küçük bir öpücük kondurarak geri çekildi ve salona adımladı.

Ezgiye döndüm bu sefer.

"Nerde kız benimki?"dedim dalga geçerek.

"Annesine gidecekmiş."dedi omuz silkerek ve kulağıma yaklaşarak kısık sesle konuşmaya devam etti.

İhtiyacım olan(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin