Chapter 25
Stell
Ang bilis talaga ng araw
Today is our graduation day!
Sobrang saya na nakakalungkot dahil ito na ang wakas ng pagiging studyante namin
Kahapon nga pala ay
Namili kami ni felip ng suit and ties sa isang botique kung saan nandoon ang pinakamagagandang mga designs
Maaga kaming gumayak ni felip para naman kahit sa graduation lang ay hindi kami late
Nauna akong matapos saknya
Hinihintay ko sya sa sala habang inaayos ko ang mga toga namin
Habang bumaba sya ay hindi ko maiwasang humanga
Napakagwapo ni felip sa black suit and grey longsleeve with red tie na suot nya
Felip: gwapong gwapo ka na naman sakin mal haha
Stell: hangin mo naman paks! haha
Nang maipasok namin sa kotse ang mga gamit na kakailanganin namin ay sumakay na kami
Bago istart ni felip ang makina ay tumingin muna ito sakin
Felip: ready ka na mal?
Ngumiti naman ako
Stell: ready na! Let's goooo paks!
Habang nasa daan ay sinasabayan namin ang kanta sa loob ng sasakyan
🎶 Kung gusto n'yo kaming sigawan
Bakit hindi n'yo subukan?
Lalo lang kayo hindi maiintindihan🎶
🎶Ang awit ng kabataan
Ang awit ng panahon
Hanggang sa kinabukasan
Awitin natin ngayon🎶
Nagwawala na kami sa sasakyan
After 30 minutes ay nasa loob na kami ng university
Paglabas ko ng sasakyan ay natanaw ko agad ang mga studyante habang kasama ang kani-kanilang magulang o pamilya
Masayang masaya ang lahat
Habang naglalakad kami papunta sa pagdadausan ay hindi ko maiwasang luminga-linga sa paligid
Felip: ang likot mo mal, ano ba kasing hinahanap mo?
Stell: sila Justin saka si tito
Felip: sila jah baka makita mo pa pero si dad? Wag ka ng umasa
Nakita kong may sakit na gumuhit sa mga mata ni felip
Naawa ako dito dahil alam kong hindi man nya sabihin ay gusto din nitong makita ang kanyang ama
Pagdating sa loob ay naghiwalay kami ni Felip
magkaiba kasi ang course namin pero isang graduation lang
Pagdating ko sa pwesto ko ay nadatnan ko na si Josh
Josh: Tey! sa wakas graduate na tayo haha
Stell: hindi pa kaya, wag kang excited haha
Josh: Panira ka talaga tey tara na
Naging masaya at nakakaiyak ang pagtatapos namin
Madaming mga ala-ala ang nanumbalik saming lahat kaya naging emosyonal ang lahat bumuhos ang mga luha at napuno ng palakpakan ang buong stadium
After ng ceremony ay kanya kanya na kaming picture taking
Hinanap agad ng paningin ko si felip
Nang makita ko sya ay may hawak itong bulaklak
Felip: mal oh congratulations!
Inabot ko din sakanya ang bulaklak na pinaorder ko kay Josh
Stell: eto din paks para sayo, congrats!
