“İşte böyle oldu,o artık uçuyor.”
Patorey kaşlarını çatmış üzgün bir şekilde bana bakıyordu.
“Bir sorun mu var Patorey? Söylemek istediğin bir şey varmış gibi hissediyorum.”Patorey gözlerini benden kaçırıp iç çekti,
“Hayır prensesim,hiçbir şey yok.”
“Emin misin?”Patorey zora ki bir şekilde güldü ve
“Zaten kimseye sormadan her şeyi yapıyorsunuz,benim fikrime ihtiyacınız yok.”
Söyledikleri ile şaşkınca Patorey’e baktım,koltukta bizi izleyen sör Lorenzo’ya baktım.Boğazını temizledi ve başını önüne eğdi iç çekerek konuşmaya başladım.
“Seni bu şekil düşündüren şey de ne?”Patorey hayal kırıklığı ile bana bakıyordu.
“Buraya geldikten sonra değişmeyeceğinizi düşünmüştüm ama konsey üyelerini suikasta başladığınız anda aramıza büyük görünmez bir duvar ördünüz.İntikam iyi bir çözüm değildi bunu biliyorum,size küçüklüğünüzden beri bunu söylüyorum ama-“
“Yeter!”
Patorey şok olmuş bir şekilde bana baktı,sinirle onun önüne yürüyüp durdum.Sör Lorenzo endişe ile ayağa kalktı.
“Ben daha küçük bir kız çocuğuyken bedenimde mühürlü olan Deomric için beni soğuk ve karanlık bir bodrumda kesip biçtiler! Konsey başkanı ve kral Aerlion tarafından! Ona rağmen hayatta kaldım ve yaşıyorum,birkaç ay önce onurumu kaybettim Patorey! Yine o lanet olası konsey ve Albert beni lekeledi! Ne yapmamı bekliyorsun? Şuanda Diablo’nun vekiliyim,bu öğrenilirse ne konsey üyeleri beni hayatta bırakır ne de otuz rütbeli krallar! Amacım sadece lanet hakkında bilgi öğrenmekti ve gelecekte Deomric beni tüketmeden hayatta kalmaktı ama her şey bir anda oldu ve o şeytanın vekili oldum bunu ben seçmedim! Bu savaşı kendim için veriyorum,yaşamak için ve kaybettiğim onuru geri kazanmak için!”
İç çektim ve arkamı dönüp ellerimi belime koyup durdum sinirle soluklandım,
“Otuz rütbeli kralların yaptıklarını biliyor musun sen? Lemiroks’ların yaşadığı coğrafyayı nasıl yaktıklarını? Orada ki insanların topraklarını yıkıp geçtiler,kadın ve çocukları öldürdüler geriye kan ve gözyaşı bıraktılar ve bu 450 yıldır devam ediyor.”Patorey başını salladı ve
“Birkaç şey duymuştum.”
“Bu savaşı kendim ve masumlar için veriyorum,yönetmek için otuz rütbeli krallar uygun değil ama ben uygunum.”Sör Lorenzo,
“Majesteleri hedefiniz tüm krallıklar mı?”Sör Lorenzo’ya baktım ve gülümsedim,
“Evet,böyle bir gücü neden tüm krallıkları boyun eğdirmek için kullanmayayım ki?”
Sör Lorenzo’nun nutku tutuldu ve başını öne eğdi.Onun yanına yürüdüm ve omzuna dokundum.
“Sör Lorenzo,o küçük şeytanlar ağzınızdan girerek kalbinize ulaştı.Bana ihanetiniz ölüm demektir.”
Sör Lorenzo bana bir şey demeden baktı ve yanımda diz çöktü.Bana döndü ve başını kaldırıp,
“Emrinizdeyim,majesteleri.”
Bakışlarımı kaldırıp Patorey’e baktım,o da diz çöktü ve aynısını söyledi.
Arkamı dönüp camdan baktım,şiddetli bir şekilde yağmur yağıyordu fırtına bir anda çıkmıştı.Ağaçlar sallandı ve Demon belirdi pençesi ile balkona tırmandı.Camın arkasından onun kırmızı gözlerine baktım ve gülümsedim arkamı döndüm.Patorey ve sör Lorenzo Demon’a bakıp ürkekçe duruyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİABLO : LANETLİ SOY
FantasyBin yıllık bir nefret,kin,öfke Lanetliyorum,benim olana el uzatanları Lanetliyorum,tahtıma el sürenleri Lanetliyorum,tacıma dokunanları Yetmez! Benden sonra gelen ve benim tahtıma oturan her soyu LANETLİYORUM! Bu sözler savaşta köşeye sıkışmış bir...
