"Dediğim gibi seve seve dinlerim."
"..."
"O gün Leon,Vermon ve Rherya ile bir av etkinliğine katılmıştım.Kendi başıma çıkmıştım ve ödülümü anneme adayacaktım ama onlar kraliçe ile anlaşmış beni öldürmek için suikast düzenlemişlerdi.Metresin oğlu olduğum için ne bir hizmetçi ne de bir asker benimle ilgilenirdi doğal olarak yanımda kimse yoktu.Şelalenin o derin ormanına doğru ilerledim daha sonra bana hazırladıkları tuzakla karşı karşıya geldim.Dağların oralar bir o kadar kaygandır ve özellikle orada tuzağa düşmem için atımı bir okla öldürdüler.Yaklaşık 20 kişi beni kıstırdıktan sonra kılıçla onlarla dövüştüm ama o kadar adamla dövüşmek sadece çılgınlıktı.Hayati noktalarıma hedef alarak beni feci bir hale soktular daha sonra ise cesedimin bulunmaması için ateşli büyülerle canlı olan beni yaktılar,vücudum alevler içinde yanıyordu.Canlı canlı yanıyordum adeta,şelaleye yakın bir uçurumdan kendimi suya bıraktım sonra hem kılıç yaralarıyla hem de vücudumda ki yaralarla suyun altında can havliyle yüzmeye çalıştım.O kadar acıyla şok geçirip bayıldım,kendime geldiğimde ise şelalenin arkasında büyüyle havada tutulan su duvarı ile karşılaştım.Karanlık ve yosun tutmuş derin mağaramsı yere baktım ve sürünerek ilerledim.Yüzüm,kollarım,göğüsüm ve bacaklarım hepsi kan içindeydi.orada hareketsiz bir şekilde 20 dakika boyunca ölümü bekledim tabi bu sırada o kadar öfkeyle kraliçe ve o üç dölünü öldürmek istediğimi haykırıyordum.Tam bu sırada bir ses duydum.Bana gelmemi söylüyordu,sesin geldiği yere baktım ve şelalenin arkasında ki bu yerin çokta doğal yollarla burada olmadığını anladım.İlk başta o ürkütücü ve korkutucu sesten ödüm koptu,daha sonra tekrar bana seslendi.
"Gel,bana gel.İntikam istemiyor musun?"
İntikam dediğini duyunca onu dinledim korkunç sesiyle tekrar bana seslendi,
"Seni bu hale koyanlar şuanda çok mutlu sen öldün diye,peki ya sen burada ölecek ve kimse cesedini bulamayacak."
Cümleleri tam kuramıyordu ve tuhaf konuşma şekliyle beni düşündürdü.Bu dünyada sahip olduğum tek şey annemdi onu korumak için geri dönmeliydim.Karanlığın içinden tekrar seslendi,
"Kalk ve bana gel eğer yürüyemiyorsan sürün ne kadar acıdığı önemli değil eğer bana ulaşırsan iyileşir ve güçleneceksin,sana büyünün gerçek manada gücünü göstereceğim."
Onu dinledim ve sürünerek acı içinde karanlığa doğru gittim.Canım o kadar yanıyordu ki sonunda sesin geldiği yere varmam tahminimce 15 dakikamı almıştı.Yerde sürünerek geldim ve vardığım yerde taştan şeytanımsı figürleri olan bir yere gelmiştim,o sesin kaynağı ise bir sütunun üstünde ki kitaptı.
"Bana dokun ki sana yardım edebileyim."
Korkutucu sesi ile bana bunları söylese de kanacak durumda değildim,ona ne olduğunu sordum ve kendisinin bir güç olduğunu ve onu alırsam bana büyük bir yardımcı olacağını söyledi ama ben o kadarda aptal biri değildim.Onun bir şeytan olduğunu anlamıştım ama cehennemin en güçlü iblisi olacağını tahmin etmemiştim,onunla bir anlaşma yaptım,karşılığında vücudumu kullanabilecekti ben ise onun güçlerini."
Deomric sustu ve konuşmasını bitirdi.
"Bir şey demeyecek misin?"
"Ah böyle bir durumda ne diyebilirim ki? Ben çok üzüldüm."
"Uzun zaman önce yaşandı artık mühürlendiğim için Diablo ile bağlantı kuramıyorum aslında vücudumu kullanması bir o kadar iğrençti."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİABLO : LANETLİ SOY
FantasyBin yıllık bir nefret,kin,öfke Lanetliyorum,benim olana el uzatanları Lanetliyorum,tahtıma el sürenleri Lanetliyorum,tacıma dokunanları Yetmez! Benden sonra gelen ve benim tahtıma oturan her soyu LANETLİYORUM! Bu sözler savaşta köşeye sıkışmış bir...