Perestiş | Barış Alper Yılmaz

yedi ~ Gece

"Bulut geçti,
Gözyaşları kaldı çimende..."

~

Elif Laren , giydiği kısa elbisenin eteklerini düzeltip arabasını kilitledi. Kendinden emin bir tavırla yürüdü şık mekanın girişine doğru. Galibiyet ile sonuçlanan büyük derbi sonrası , tüm takım ve Galatasaray çalışanları için bir yemek organize etmişti dayısı ile konuşup.

Dar fakat bir o kadar da ferah olan dehlizi , topuklarından çıkan tok sesler ile yürüdü. Gözleri , tanıdık birilerine rastlamak ister gibi mekanı taradı.

"Elif hanım?"

Seslendi , Berkan. Elif , duyduğu hitap ve tanıdık birilerini görmenin rahatlığı ile gülümsedi.

"Berkan bey!" diye , karşılık verdi adama.

"Çok güzel olmuşsunuz." dedi , Berkan. Samimiydi. Elif'i gördüğü ilk andan beri çok güzel buluyordu.

"Teşekkür ederim." dedi , Elif.

Yalandan utanmış gibi yaptı. Halbuki hiç utanmamıştı. İltifat edilmeye , güzel bulunmaya alışık bir bünyesi vardı.

"Bizimkiler şurada , eşlik edeyim." diyerek kolunu uzattı kadına. Elif , tereddüt etti. Fazla samimi olmak istemiyordu kimseyle fakat girdi adamın koluna.

Masaya kadar birlikte yürüdüler. Vardıklarında , tanıdık yüzler ile gülümsedi Elif. Tüm takım ve teknik ekip buradaydı.

"Merhaba!" dedi , neşeyle.

Herkes ona , aynı ses tonunda karşılık verdi. Bir kişi hariç...

Barış , gördüğü Elif ile gülümsemişti. Kadını birkaç metre öteden seçebiliyordu. Giydiği mini , siyah elbise , topladığı uzun ve siyah saçları , yüzündeki ağır olmayan fakat bir o kadar ona yakışan makyajı... Büyülenmiş gibi izlemişti kadını. Ta ki , Berkan yanına gelip kolunu uzatana kadar...

Erken davranması gerekirdi , Berkan'dan önce kadının yanına gidip ona kendisi eşlik etmeliydi. Yapmadı , yapamadı...

Elif , masada Berkan ve Barış'ın ortasına oturdu. Kadehine dolan içkiden bir yudum aldı. Herkes kendi halinde sohbet ediyordu. Bunu fırsat bilen Barış ise eğildi kadının kulağına.

"Çok güzelsin."

Utandı Elif. Utanma duygusu olmadığını , iltifat almaya alışık olduğunu söylüyordu. Şimdi ne olmuştu? Ne olmuştu da kızarmıştı esmer teni? Anlamadı. Sessiz bir teşekkür mırıldandı.

"Sen , organize etmişsin geceyi. Okan hoca öyle söyledi." dedi.

Elif , vücudunu Barış'a çevirip konuştu ;

"Evet. Sen ödül , kutlama deyince..." dedi , muzur bir ifade ile.

Barış , gülümsedi. Kendisi ile oyun oynuyordu kadın fakat Barış , galip gelmediği hiçbir oyuna katılmazdı.

Bir şey söylemedi. Önüne döndü ve içkisini içmeye devam etti.

🪡

Saatler ilerlemiş , herkesin kafası alkolün etkisi ile uçup gitmişti. Sohbetler ediliyor , herkes kendi kafasına göre takılıyordu.

"Dans edelim mi?"

Berkan , Elif'e doğru eğilip sordu. Bir adım atmak istiyordu. Çok bile beklemişti.

Elif , bir an tereddüt etti. İstemsiz bir şekilde gözleri Barış'a kaydı.

Barış Alper , takımın fizyoterapisti ile derin bir sohbete dalmıştı. Sinirlendiğini hissetti Elif.