Genç kızın kalp atışları hızlanmıştı.İlk defa böyle bir şey hissediyordu.Gözleri yanındaki çocuğa bakarken,beyni her ayrıntıyı resmediyordu.Ağır ağır ilerliyordu zaman.Saniyeler kız için saatler olmuştu.Çocuğun kalbi de aynı hızla çarpıyor muydu?Bunu merak etmesine karşın şuan bu önemli değildi.Lia her şeyi resmetmeliydi,göz bebekleri tek bir noktaya kitlenmişti.Kirpiklerinin uzun,gözlerinin karanlıkta bile ışıl ışıl olduğunu fark etti.Güzeldi.Güzel bir varlığa baktığını hissediyordu.Kendinden önce bunu fark eden olmuş muydu?Ya da bir tek ona mı öyle geliyordu?
"Ona güvenme"
Kulağına fısıldayanı duymazdan geldi.
"Kafanı karıştırmasına izin verme"
"Yalan söylüyor"
"Uzak dur"
Lia bu emirleri hiçe saymak istiyordu."Hayır" dedi içinden.Zorlanıyordu.Yumruklarını sıktı.Çocuğun görüntüsü bulanıklaşmaya başlamıştı.
"Uzak dur"
"Lia.."
"Haklı olduğumu biliyorsun"
Şimdi tek gördüğü O'ydu.Turuncu saçlarından geriye kalan bir kaç tutamdı.Yüzündeki çürükler mide bulandırıcıydı.Dudakları içine çekilmiş,pis kokulu dişlerini öne çıkarmıştı.Tek sağlam kalan açık mavi gözleriydi.Halen canlı olduğunun tek kanıtı olan mavi gözler...
Uzun tırnaklı elini havaya kaldırıp Lia'nın omzunu tuttu.Kız yüzünü tiksintiyle buruşturup "Yapma." diyebildi.Sonra gözlerinin önü tamamen karardı.
****
Kız birdenbire bayıldığında çocuk çok korkmuştu.Ne olduğunu idrak edemiyordu.Gözlerini kocaman açmıştı.Bir süre onun adını seslendi.Kızın yüzüne dokundu,saçlarını geriye attı.Nefes alıp almadığını kontrol ettikten sonra biraz olsun rahatladı.Sonra Lia'yı hızlı bir hamleyle kucağına aldı.Evine götürmeliydi.Acele ederek sokakta yürümeye başladı.Aynı zamanda kızın yüzüne bakıyor,ne zaman uyanacağı kontrol ediyordu.Bir an için kızın ailesine ne diyeceğini düşündü.Muhtemelen ondan şüphelenecek ve ona zarar verdiğine inanacaklardı.Buralarda iyi bir imaj çizdiği söylenemezdi.Adımlarını geriye çevirdi ve kendi evine doğru yürümeye başladı.
****
Gözlerini açmak istiyor ama başaramıyordu.Sonu gelmeyen bu karanlıktan kurtulmak için çırpınıyordu.Öte yandan da kendini güvende hissediyordu.Nedenini bilemese de tüm vücudunu ele geçirmiş sıcaklıktan bunu çıkarıyordu.Bir de sürekli olarak burnuna dokunan güzel bir kokudan...
Bir süre sonra kendini yumuşak bir yerin içinde buldu.Artık sıcaklık ve koku yoktu.Yine de güven onunlaydı.Yüzüne yayılan gülümsemeye engel olamadı.Aynı anda saçlarında bir hareketlenme hissetti.Sonra kendini uykunun kollarına bıraktı.
****
Yürümekten yorulmuştu,ağzından nefes alıp veriyordu.Neyseki evine ulaşmıştı.Bahçe kapısından içeri girdiğinde evine bir göz attı.Tüm ışıklar sönüktü,anlaşılan babası bugün de eve gelmemişti.Lia'yı nazikçe bahçedeki bir koltuğa bıraktı.Sonra kapıyı açmaya gitti.Karanlığı sevmediğinden alt kattaki ışıkları açtı.Lia'yı tekrar kucaklayarak odasına götürdü.Odada genelde lacivert renk hakimdi,zevkli bir şekilde döşenmişti.Kızı yavaşça yatağına yatırdı.Sonra başında oturup izlemeye koyuldu.Küçük bir yüzü vardı Lia'nın.Göz kapakları sürekli kıpırdıyordu,kirpikleri oldukça gürdü,minik burnu soğuktan kızarmıştı.Güzel görünüyordu.Her zamankinin aksine çocuk, uyurken onu daha da beğendi.Kızın dudakları bir anda hafifçe yukarı kıvrıldı.Alex'te onunla birlikte gülümsedi ve bir elini kızın saçlarında dolaştırmaya başladı.
