Blog?! (Martin Garrix)(Ariana Grande)

Welcom back!

Toen ik uit het vliegtuig stapte was ik zo zenuw achtig. ik wachtte op mijn tas met paar spulletjes en liep naar buiten. ik zag meteen Martijn staan en hij mij. Jammer genoeg zag ik zijn nieuwe blondie er ook bij staan. Ik liep naar hem toe. voor ik wat kon zeggen of doen trok hij mij in een knuffel.

"je bent het echt! Zei Martijn heel verast"
"jep."
"ik heb je zo gemist! Ik dacht dat je dood was.!" Ik glimlachte.
Ik had even het idee dat hij me wou zoenen en trok me terug en keek naar zijn vriendin.
"ow dit is mijn vriendin anouk.
Anouk dit is roos me ex.zei hij ongemakkelijk.
"heey." Zei ik en ik schudde haar de hand. ze keek me arrogant aan en brabbelde wat van hoi. ik snap haar ook wel op eens is de ex terug van je vriend al haar spullen lagen nog bij Martijn. ik heb dus een hele tijd zonder dat ik het wist tussen hun in gestaan. naja pech ik doe aardig en anders ben ik straks ook een kreng. ik hoef Martijn toch niet terug. of wil ik dat wel. en anders heb ik mooi haar relatie verpest. kut maar ook die van Martijn en hij is de laatste die ik pijn wil doen.

"roos?" Vroeg Martijn.
Martijn schudde me uit me gedachte en keek hem aan
"uuhm ja sorry even in gedachte."
"stap in dan gaan we naar huis."

Ik stapte stil in. onder weg vroeg ik aantal dingen en kwamen er vaak ongemakkelijke stiltes. toen we bij onze flat aan kwamen. was ik benieuwd hoe het huis er uit zag. we stapte in de lift en stonden na aantal minuten voor de deur. toen Martijn hem open makte kon ik wel janken. we hadden zo mooi huisje en nu is hij verneukt. De groene muur was nog groen maar bij groene muur hadden wij groene spullen. ik zag alleen maar roze shit.ik liep door ons huis heen. En zag veel foto's van hun. ik liep naar onze kamer. en natuurlijk allemaal troep van dat blonde wijf. ik en Martijn waren allebei best netjes maar zij dus echt niet. Ik zag nog wel dat in de inloop kast nog mijn kleren lagen.
Ik ging op bed liggen.

"ik heb dit bed zo gemist." Zei ik met me hoofd op een kussen gedrukt.
"Martin heb je even." Vroeg anouk.
"ja we zijn zo terug roos"

Ik knikte en zag ze achter de deur verdwijnen. wtf meid hij heet Martijn, Martin is zijn artieste naam.ik liep de deur uit richting de woonkamer en stopte.

"zij der uit of ik er uit!" Zei anouk woedend. Dat verwende nest denk dat dit haar huis is. maar het is ons huis.
"rustig ze is net terug. lieverd als je er niet kan uit staan slaap je dit weekend toch in hotel."
"is goed waneer ga je haar vertellen dat we gaan trouwen." Zei anouk.

van schrik liep ik naar achteren en pleurde over een plant. Martijn en anouk kwamen kijken.

"gaat het?" Voeg Martijn?
"ja hoor."

Ik stond gauw op en zat onder de aarde. Fuck!

"sorry, sorry, ik koop wel een niewe plant. en ik ruim het wel op. " zei ik geschrokken.
"OMG mijn plantje. JE HEBT HEM GEWOON VERMOORD HOE KUN JE!"ze was woedend.
"sorry ging prongelijk. Ik koop wel een nieuwe."
"dat is je geraden ook mogol op rotten uit ons huis met je
anorexia"
"pardon, jullie huis ik heb ook de helft betaalt en rot lekker zelf op kreng." Nu was ik ook boos.

ik liep naar de bank en ging er op zitten. ik hoorde dat Martijn haar tegen hielt.

"wees maar niet bang Martijn als dat barbie popje van je me slaat word ik niet bang." Ja je hoort het goed ik ben woedend.
Ik hoorde gefluister en iets wat leek ik heb er genoeg van bel me maar als ze weg is.
"doei roos."
"doei anouk."

Martijn kwam naast me zitten o de bank.
"moest dat nou zo. zo ken ik je niet. ben je jaloers?" Martijn vas heel nieuwsgierig ik hoorde het toen hij het vroeg.

Ik kon me lach niet in houden en stond op.

"hoe kom je daar bij haha. en trouwens jij bent nog niet over mij heen de helft van mijn spullen staan nog hier en ik was een tijdje weg"
"nee ik voel echt niks meer voor je. Ik ga trouwen met het meisje waar ik mee wil trouwen met heel me hart en bij jou had ik er nog nooit over na gedacht."BAM daar was de klap in me face.
"oké ik slaap vannacht wel in hotel en dan regelen we morgen de spullen en dan ben je van me af." Ik had tranen in me ogen en Martijn zag het. Hij zal altijd alles.
"oké maar ik wil gewoon nog bevriend zijn."
"nee dat wil ik niet meer. Sorry maar hier stopt het gewoon Martijn. Zei ik met brok in m'n keel.

Ik hoopte dat hij niks meer vroeg en deed het ook niet hij knikte alleen.ik hoop echt dat hij gelukig word ik hou echt nog van hem maar het is beter dat we elkaar niet meer zien.