Blog?! (Martin Garrix)(Ariana Grande)

It was an accident.

Beste bloggers. dit is niet roos maar Tim. er is iets heel ergs gebeur en ik hoop dat ik het goed kan uitleggen. Pfff ik en roos zijn vandaag op pad geweest. op zoek naar een dode olifant. Martijn en Lieke ook maar in een andere auto en een andere kant op. het was belang rijk dat we deze snel vonden want anders zouden de slacht tanden worden gestolen. die dingen leveren heel veel geld op. roos was aan het rijden en we zaten een beetje grapjes te maken roos reed wel heel hard. tot ze de controle over het stuur kwijtraakte en eerst met haar zijkant tegen een boom aan en zo richting een afgrond. omdat we zo snel gingen remde ze telaat. de 2 voor wielen hingen over de stenen. We bleven allebei heel stil zitten. roos had haar hoofd gestoten en haar knie zat vast achter het stuur, beide bloede het stevig. ik had ook me hoofd gestoten. op eens gleden we een stukje naar Vooren.

"probeer er heel rustig uit te gaan en pak de tas achter in de bak en bel het kamp.Tim ik weet dat het eng is maar anders gaan we dood." Zei roos ik hoor de de angst in haar stem.

"waarom ga jij niet?"

Roos antwoorden bang: "mijn knie zit vast en als ik hen er onderuit krijg glijden we nog veder. doe het alsjeblieft."
Ik zag het eigenlijk nu pas echt goed of het drong nu pas door i don't know. Ik maakte heel rustig mijn gordel open en de deur ik kon nog net op het randje staan. de auto hing nu precies in het midden vast. ik rende naar de andere kant en probeerde de deur aan roos haar kant te openen maar door die kut boom zit hij vast. ondertussen zag ik dat ze flink had gebloed. En blauwe lippen had.

"telefoon nu!" Roos was heel gestrest

Ik rende naar de achterbak en pakte de satelliet telefoon en belde naar heel kamp. Martijn was blijkbaar al terug want hij nam op.

"M: Heey waar blijven jullie?"
"T: jjjjullie moeten kkkkkooommen. nuu." zei ik. ik kreeg er niks uit.
"M: rustig wat is er man?" Zei hij gerust stellent.
"T: nou.... roos..."
"M: WAT IS ER MET ROOS?" Martijn viel me in de reden en was nu ongerust.
"T: nou roos reed en ze ree hard toen is ze de controle kwijt geraakt over het stuur. toen is ze eerst tegen een boom aan gereden en toen ging ze recht op een klif af. ze remde net op tijd om er niet zo in te rijden maar telaat voor te stoppen nu hangt de auto op de helft er buiten en de helft op de stenen."

"M: waar ben jij nu dan?" Martijn was nu ook gestrest.
"T: Ik ben uit de auto omdat ik niks had roos zit vast met haar knie en krijgt de deur aan haar kant ook niet open. ze verliest echt heel veel bloed."
"M: ik meld het hier wacht.... ze weten het ze zoeken jullie nu waar jullie zijn. geef me roos!" Hij was duidelijk ongerust.
"onder de klif is er ongeveer na 10 meter bos. ow roos is helemaal blauw" zei ik nog als mededeling.
"M: geef me haar !!" Zei hij boos.
"R: ja" zei ze schoor en zwak, maar ik hoorde alles.
"M: heey lieverd het komt goed ze kijken nu waar jullie zijn hou vol." Martijn was hoopvol.
"M: Martijn je bent niet op tijd. de auto staat nu alleen nog maar op de achter banden. Ga straks door met je leven. ook zonder mij. en het spijt me dat ik je alleen laat, eerst je ouders nu dit. sorry, ik hou van je vergeet dat niet."zei ze kapot, ze was gesloopt ze had zo veel pijn.

Voor Martijn nog wat kon zeggen had ze op gehangen en gaf hem aan mij en keek me aan.Ik zag dat er tranen over haar wangen liepen

"zorg goed voor hem! Beloof me dat je ook verdergaat met je leven. op me laptop staan in documenten dingen die jij moet afmaken wachtwoord is martingarrix. dankje wel."

"roos neee" zei ik bang.

Ik vergeet dat gezicht nooit meer ze gleed zo naar beneden ik hoorde de auto een hele harde knal geven en 10 min op de grond hebben liggen huilen kwam de auto met Martijn er in en Lieke en van de paar mensen van de stichting waar we waren. meteen toen Martijn uitstapte vroeg hij het.

"WAAR IS ROOS TIM!, Tim!"

Toen hij mijn gezicht zag wist hij genoeg. hij liep naar de rand en zag een kapotte auto liggen met zijn vriendin er in. Ik denk dat hij dat moment de neiging had om er achterna te springen.
Martijn begon te huillen en Lieke knuffelde hem. zelfs Lieke moest huilen terwijl ik dacht dat ze niks om roos gaf. Martijn begon te praten

"eerst me ouders nu roos wie volgt er. godverdome allemaal auto ongelukken. iedereen van wie ik hou gaat dood."

Na ongeveer daar nog half uit hebben gestaan zijn we terug naar kamp gereden. De mensen van de stichting en ambulances gingen naar beneden wij waren daar te verdrietig voor denk ik....

Ik zou nu nog 2 x wat schrijven daarna stop ik