Help!

135 8 2
                                    

Uit eindelijk was ik in slaap gevallen. Ik word s'ochtends wakker van zacht geklop op m'n hotel kamer. Ik strompel uit bed niet wetend dat mijn kamer een zooitje is en ik onder het bloed zat. Voor mij voelde het altijd als een nachtmerrie als ik het deed.
Vannacht had ik weer gedroomd over het ongeluk en dat wat Martijn gister tegen mij zei. Het klopte. Hij had gelijk. Ik had nooit die blog moeten beginnen. Ik heb meteen m'n blog gewist. En nu ik er aan terug dacht kwamen de woorden weer naar boven. Martijn haatte me, hij wou me nooit meer zien. Op eens veranderde mij koers naar de badkamer. Mijn ogen zochten het kistje. Ik raakte in paniek toen ik het kistje niet vond. Ik zocht heel de badkamer af naar m'n kistje waar was hij. Ik hoorde weer zacht geklop en zacht mijn naam. Ik kon en niet uit halen wie het was. Maar lang hoefde ik er niet over na te denken. Mijn ogen gingen naar het kistje die op m'n bed stond. Te diep in gedachte liep ik er naar toe en opende het kistje. Net toen ik het kapotte scheermesje op mijn huid wou zetten werd ik uit mijn gedachte getrokken. Ik legde het mesje terug en liet het kistje open. Mijn voeten brachten me bij de deur.
Ik opende de deur in een hempje met bloed er op en kort broekje ook met bloed er op. Maar van niets weetent. Als ik het wist had ik nooit open gedaan. Blijkbaar lag mijn bed ook onder het bloed

"Roos? Wat heb je gedaan?" Vroeg een stem mij zacht van schrik.

Blog?! (Martin Garrix)(Ariana Grande)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu