Blog?! (Martin Garrix)(Ariana Grande)

Vrij

* na twee weken*

Eindelijk ben ik vrij. Ik heb nog niks gegeten ik was zo druk met inpakken. Ik loop naar de Starbucks om iets te eten te halen. Met mijn ogen op m' telefoon om alle berichtjes weer te lezen. Te diep gericht op m'n telefoon botste ik tegen iemand aan.

"Sorry ik had je niet gezien" zei ik tegen de vreemde jongen.
"Ik jou ook niet gek genoeg" zei hij lachend.
"ik ben roos visser".
"ik ben julian Dobbenberg". Ik glimlachte even.
"Ging jij ook naar de Starbucks?" Vroeg hij. "Ja haha" samen liepen we naar binnen.we stonden in de rij te wachten.
"Voor mij een white chocolade mocha en een gebakje alsjeblieft." Zei ik
"Voor mij een caremel frapuchino en doe ook maar een gebakje." Na afgerekend en onze bestelling hebben gaan we zitten aan een tafeltje.

Mijn  telefoon gaat het is martijn.
"Heey lieverd."
"Roos waar ben je?" Vroeg hij
"Ik ben in de Starbucks. Ik mocht weg uit de kliniek omdat het goed ging." Zei ik blij.
"dat ik geweldig, ik kom naar de Starbucks. Blijf daar!" Zei hij blij
"Oke is goed tot zo."
"Tot zo lieverd."
En ik hing op.
"Je vriendje?" Vroeg julian.
" ja hij komt zo hier heen."

Na een aantal minuten druk hebben gepraat met julian horen we een snelle auto langs en stapt martijn uit. Hij loopt richting mij en geeft mij een knuffel en een kus. "ik heb je gemist lieverd." Zei martijn. " ik jou ook dit is jullian."
"Ja ik ken hem al lieverd hij is ook dj." Zei martijn. "We hebben elkaar idd al eens ontmoet." Zei julian. "Kom je lieverd we gaan naar huis." Zei martijn en liep alvast naar buiten.

"nou het was gezellig."zei ik
" ja idd bedankt voor je nummer nu kan ik je nog eens spreken."zei julian. Ondertussen stonden we weer buiten en na nog doei hebben gezecht stapte ik in. De duure auto reed met veel geluid weg. En julian bleef alleen achter