MİHRİ

Sana Aşık Olmak İstiyorum.

Sevmediğim kocam bile olsa canım acıdı. O kızı seçeceğini anladığım an aram açıldı hayatla. Benimle zorla evlendirildiği için benden nefret eden kocam , kendisini aldattığı halde o kızdan nefret edememişti. Bana tek kelime dahi etmemiş kıyafetlerini alıp odadan çıkmıştı. Bende hazırlanınca Yiğitlerin eski evine gittik. Şu anda yemek masasında suskunuz. Hepimiz suskunuz. Lina ve Yiğit bana çaktırmadan bakışıyorlar. Lina dekoltesini fazlasıyla açıyor. Benim boğazımda sıkı bir yumruk. İçimde ezikliğin yangını. Gözlerim dolu dolu. Aysel annem ile göz göze gelince dudaklarını oynatarak "sakin ol " dedi. Kafamı olumlu anlamda sallayıp yemek tabağıma eğdim kafamı. Alış artık Mihri. Alış kızım işte. En sonunda yemek bitince kayın babam televizyonun başına geçti. Lina ve Yiğit ikili koltuğa geçerek sohbete başladılar. Ben ve Aysel annemde sofrayı kaldırmaya başladık. Yiğit benden tarafa bile bakmazken Lina arada bana bakıp zaferle gülümsüyordu. Sanki Yiğit benimle evli değilde Lina ile evli. Hiçbirşey söylemeden mutfağa gidip bulaşıkları yıkadım. Zaten varlığım yokluğum birdi. Bende gecenin sonuna kadar sakince otururdum. Bulaşıklar bitince çayı alıp içeriye geçtim. Ben gelince Rauf babam ve Aysel annem benimle muhabbet etselerde arada sırada Yiğitlere öfke ile bakıyorlardı. Lina ve Yiğit'in sesli kahkasını duyunca Rauf baba artık dayanamadı.

"Yiğit yeter artık ! "

Bütün bakışlar bizi bulunca tekrar gözlerim doldu. Rauf babam tekrar bağırdı.

" Senin karın burada ulan eşek sıpası. Bari onun yanında azıcık haysiyetli ol ! "

Yiğit gözlerini gözlerime dikti.

"Peki o benim karım olmak istiyor mu baba bir sorsana ? "

Sakince sorduğu soruyla gözlerimden yaşlar döküldü. Allahım ben nasıl bir hayata sahiptim ? Dayanamayıp ikisinin karşısına geçtim.

"Sizden nefret ediyorum ! Beni salak yerine koymanızdan nefret ediyorum ! "

Bakışlarımı birtek Lina'ya diktim bu sefer.

"Senin beni ezik duruma düşürüp onu elde etmeye çalışmandan nefret ediyorum. Sonradan hayatıma girip birlikte berbat etmenizden nefret ediyorum.  "

Boğazım yırtılırcasına bağırdığımda bütün ev halkı ayaklanmıştı. Bugün  gururum ayaklar altına defalarca alınmıştı. Ve ben şu anda çok kırgındım. Hemde fazlasıyla.

"Sen ne bağırıyorsun öyle. Adam akıllı oturup sadece sohbet ettik. Şu kılığına bak adam senin yüzüne nasıl baksında konuşsun ? "

Lina karşımda bağırırken gözlerim sadece Yiğit'e odaklanmıştı.

"Bana öyle kırgın bakma demiştim sana. " dedi Yiğit. "Yapma bana şunu. "

Yanıma yaklaşıp gözyaşlarımı sildi. Bana dokunmasından nefret ettim. O an Yiğitten tiksindim.

"Bana dokunma " diye fısıldadım. " Ben artık eve gideceğim. "

Ellerini geri çekerken kafasını salladı. Ben kapıya giderken Aysel annem otoriter bir sesle bizi durdurdu.

"Yiğit Mihri bir süre yanlız kalsın. İkinizde biraz düşünün. Sen hangisini seçeceksen onun yanına git. "

Son bir kez Aysel anneme minnetle gülümseyip evden çıktım. Ağlıyordum ama kırılan gururum için. Ayaklar altındaki onurum için. Kimsesizliğim için ağlıyordum ben. Annemi özlediğim için. Babamlar beni sevmediği için. Ağlayarak eve vardığımda hiç düşünmeden kendimi buz gibi suyun altına attım. Belkide o kız haklıydı. Ama tek emin olduğum şey çirkin değildim. Sadece bakımsızdım. Artık kendime bakmalıydım. Ama bu Yiğit'i elde etmek için değil o kıza güzel olduğumu kanıtlamak için.