MİHRİ

Umudun hiç kayboldu mu senin?

Yanan gözlerimi kırpıştırıp derin bir nefes aldım. Yiğit'in şaşkın bakışları yüzümü ezberlerken bir adım geriye gittim.

-Artık olmaz

diye mırıldandım.

-Buna böyle devam edemem ben.

Kısık bir gülüş koyverdi Yiğit.

-Sana ne yapıyorum ki ben !

Birden bağırmasıyla irkilsemde yerimden bir santim bile kıpırdamadım.

-Seni ağır işlerde mi çalıştırıyorum! Sana şiddet mi uyguluyorum. Şu bencilliğini bırak artık!

-Bir kadının tek derdi bunlar olabilir değil mi Yiğit?

Parmağımla omzuna dokundum ve biraz geriye ittirdim.

-Dövsen daha az canım yanardı benim. Bir kadın sevilmek ister evet ama önceliği saygı duyulmasıdır.

Boynumu kavrayıp yüzlerimizi birbirine yaklaştırdı.

-Bir adam sevilmek ister ama önceliği karısının şevkatidir. Düşündün mü hiç Lina ile neden yakınlaştım. Çünk karım düğün günümüzde bile benden tiksiniyordu!

-Saçmalıyorsun şu anda diyip ellerini ittirmeye çalıştım.

- Ben saçmalıyorum öyle mi? Neden hata yaptığını kabul etmiyorsun. Sen bana yakın davransan böyle olur muydu ?

-Kendi suçunu örtmeye çalışıyorsun.
Dedim nihayet elinden kurtulduğumda.

-Siz erkeklerin problemi bu ! Karınız istediğinizi yapmazsa suçlu o olur !

-Boşanıyoruz öyle mi ? Dedi .

Evet boşanıyoruz artık rahat olabilirsin. Kendi hayatına devam edersin.

-Boşanmayacağız Mihri !
Koluma yapıştı ve beni merdivenlere doğru çekti.

-Ya ne yapıyorsun Yiğit. Bırak beni. Ne yapacaksın bana yahu.

-Sana gerektiği gibi davranırsam belki saçmalamayı kesersin. Dedi

Ben saçmalamıyorum bırak beni ne olursun hem canım acıyor.

Elini gevşetti ama bırakmadı.

Tamam sus artık. Sabaha kadar düşün farkedeceksin sen hata yaptığını.

Odamıza girince kapıyı kapattı kilitledi.

Git geceliklerini giyde yat hadi.

-Ya sen ne yapacaksın? Burda mı kalacaksın. Seninle aynı odada kalmak istemiyorum.

-Burası benimde odam. Hem evli çiftler aynı yatakta yatar biliyorsun.

Gözlerimi devirip geceliklerimi alıp banyoya girdim. Ben ne zaman mutlu olacağım ya diye düşünüp ağlamaya başladım. Biraz rahatladıktan sonra artık çıkmam gerektiğini düşündüm.

Banyodan dışarıya çıktığımda yiğit çoktan yatağa yatmış uyuyordu. Yavaşça yatağa yattım.

Özür dilerim.

Yiğitin sesi ile biraz şaşırsamda sesimi çıkarmadım.

Neden bu kadar uzaksın Mihri ? Biraz yakınlaşsan bana anlamaya çalışsan beni mutlu olamaz mıydık seninle? Bazen çocuk gibi davranıyorsun bazende çok olgun. Ne yapmaya çalışıyorsun be kızım? Neden mutlu olacağına inanmıyorsun? Sen neden böylesin ?

Senin hiç umudun kayboldu mu Yiğit?

Biran sessiz kaldı.

Hayır diye mırıldandı önce. Ama ben sana bir umut ışığı yakmıştım.

Kısık sesle güldüm.

-Bugün anladığım şey neydi biliyor musun Yiğit ?

Cevap beklercesine baktı bana.

-Sen ve ben ancak bir hayalden ibaret olacağız.

Hemen cevap vermek için dudaklarını aralasada elimi ağzına siper edip onu susturdum.

-Ve ne biliyor musun ? Ben hayal kurmayı sevmem. İyi geceler...

Yiğit'e sırtımı dönüp gözyaşlarımın usul usul akmasına izin verdim.