Acı Tebessüm

5. Bölüm- Dış görünüş

Selam caniim.

Nabersiniz?

Ben iyiyim.

Neyse bölüme geçelim..

İyi okumalar.😊

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

5. Bölüm
{Dış görünüş...}

Sabah kapımı çalan hizmetçi ile gözlerimi açtım. Toplantı akşam olacaktı ama sabahtan getirmişti elbisemi. Birazcık inceledim.

Beyaz, kısa bir elbiseydi. Baya güzeldi.

Yanında da bir kolye ve küpe vermişlerdi.

Sanki benim kolyem ve küpem yok.

Kahvaltıya indiğimde yine Yağız ile Aras'ın arasındaki yerime oturdum. Sessiz ve sıkıcı bir kahvaltıdan sonra Selim bey toplantının olacağı saati hatırlatıp bizi odalarımıza postaladı.

Odama çıktığım gibi yatağıma oturup Asya'yı görüntülü aradım. Asya telefonu açmayınca tekrar aradım. Yine açmayınca bir daha aradım.

En sonunda telefonu açıp " Ne var Eslem! Ne var ya! Uyuyordum." Deyince gülümsedim."Sana da günaydın kanka."

"Telefonu açmıyorsam bir sebebi vardır değil mi? Niye üst üste arıyorsun sen ya!

"Uyan diye."

"Rüyamın en güzel yerinde uyandırdın bir de."

Kıkırdadım. "Neyse kanka akşam ne giyeceksin sen?" Diye sordum. "Sen ne giyeceksin asıl? Ben sana göre hazırlanacağım."

Elimdeki telefonu yatağımın üstünde duran elbiseye tuttum ve "Selim bey bu elbiseyi verdi." Dedim.

"Oha. Çok güzeeel. Bende mi giyeyim elbise acaba?"

"E bir zahmet kanka sen benim sağ kolumsun. Hep yanımda olucaksın. Bu da demek oluyor ki sende benim gibi gazetelere, haberlere falan çıkıcaksın. Bu yüzden güzel olmalısın. Elbise giy. Hani birlikte aldığımız siyah elbise var ya o çok güzel onu giy."

"Tamamdır kanka da ben direkt şirketin önüne mi gelicem yoksa sizin eve mi?"

Birkaç saniye sessiz kaldım.

" Bizim ev sana baya uzak gibi o yüzden direkt şirketin önüne gel." Dedim.

Asya" Tamamdır, kapatıyorum ben kahvaltı yapayım." Deyince görüşürüz deyip kapattım. Yatağımdaki elbiseyi dolabıma astım ve geri yatağıma oturdum. Boş boş etrafa bakarken çalışma masamın yanında duran kitaplığa baktım. Ayağa kalkıp önüne geçtim ve elime bir kitap aldım. Kapağı baya güzeldi.

Çalışma masama geçtim ve tekerlekli dönen sandalyeme oturdum.

Kitabın ilk sayfasını açıp okumaya başladım.

Yaklaşık yarım saat sonra oflayarak kitabı bıraktım. Kapağını beğenip okumaya başladığım kitabın konusu ve anlatım şekli hoşuma gitmemişti.

Kitabı kapağına göre yargılamıyacaksın diye boşuna demiyorlar.

Çok doğru bir cümle aslında.

İnsanları bir kitaba benzetirim ben.

Dış görünüşü güzel olanın içi de güzeldir diye düşünür insan.