Ben hangi taktiğimi denersem deniyeyim Task Master yine de müthiş matematik ezberi sayesinde her bir hamlemden ustaca kurtuluyordu. Belli ki uzun zamandır beni izliyormuş çünkü tüm taktiklerimi benden daha iyi biliyor. Steve ona bir tekme daha attı ama Task Master ondan da kurtuldu. İkimiz de ne yapacağımızı bilmiyorduk. Kısa bir süre sonra bir yol buldum.Task Master bizim hep sürekli yaptığımız şeyleri biliyor eğer farklı bir hamle denersem ondan kurtulabilirim. Ben sağlağım o da böyle biliyor. Havalandım ve sol elimle ona ışın fırlattım bunu beklemiyordu kendi kendime durum raporu verdim.
Maalesef bu onun sadece yalpalamasını sağladı. Sevgili Taski ne yaparsa yapsın bankanın o parasıyla kaçamaz buna asla izin veremem. Taski hala eski haline geri dönememişti. Buna şaşırdım ama fazla üstünde durmadım. Ön sezilerim onun bana tuzak kurmadığını sezdi ve sezgilerim asla yanılmaz. Taskimiz fazla yaşlı.
Havadayken tek yumruğumu aşağı doğrulttum ve ters dikey vaziyette kendimi hızla Taskiye ittim bu acıtacak. Tüm ağırlığımın kuvvetine sahip yumruğum kafasına gelmişti ve bu da onu etkisiz bırakmaya yetti. Arkamı döner dönmez oradaki topluluktan alkışlar yükseldi. Steve de nefes nefese onaylarmışcasına baş parmağını gösterdi ve göz kırptı. Steve'in aksine Show yapmayı gerçekten de sevmem.
Tam uçacaktım ki yanıma genç bir muhabir geldi utangaç bir tavırla " ş- şey öhm ben Nick Fabler sizinle sayın başkanımız Sebastian Rostege' in size şehrin anahtarını vermek istemesiyle ilgili konuşabilir miyim?"dedi karşımda utançtan dizleri titreyen genç. Birinin benim yüzümden utanması beni hep rahatsız etmiştir. " Bence bu sadece bir istek eğer bu anahtarı her gün kendini tehlikeye atarak hak eden birini arıyorsanız bu ben değilim anahtarı tek hak eden kişi Stephan Strange ' den başkası değildir izninizle ".
Havalanarak evime doğru uçtum. Evim küçük bir harabeyi andırıyordu. Nasa 'daki işimi kaybettiğimden beri yazarlık yapıyorum ve bu da karnımı yeterince doyurmuyor. Komşusuz evimin camından içeri girdim. Ve ucuz olduğu için aldığım ama sonra beğenmediğim Çin yemeğine mide bulantısıyla baktım. Sonra o orada kalarak daha çok midemi bulandırmasın diye onu kaldırıp çöpe attım. Bugün çok yorucu geçti tek oda bir tuvaletli evimin tek odasındaki koltuk belki beni rahatlatır diye koltuğa oturdum ama unuttuğum bir şey vardı.
Bu Nasa'da çalıştığım zamanlardaki eski rahat koltuğum değildi. Ah zaten sevgili Taski sağolsun belim feci ağrıyordu. Ayağımı koltuğun önündeki sehpaya uzattım . Sonra beni rahatsız ettiği için Nasa'yı ifşa etme üzerinde çalıştığım makaleyi ayağımla yere ittim. Şimdi televizyon izleyebilirim. Televizyonu açtığımda şansıma Daily Bugle denk gelmişti. "O bir tehtid polis onu tutuklamalı niye diğer kahramanlar gibi değilde maskeli dolaşıyor Spider Man bir tehtid.
Bu daha uzun süreceği için dolabımın yanına gittim ve dar kostümümden kurtuldum siyah pantalon kırmızı kazak.
Yerime geçtiğimde yeni bir haber başlamıştı "sevgili izleyenler bugün bankadan yüklü miktarda para çalmaya çalışan Task Master ve Red Skull lakaplı suçlular şehrimizin müthiş kahramanı Captain Marvel ve Captain America tarafından durduruldu işte o görüntüler."
Bunu herkes duysun diye yapmıyorum ama bunu yayınladıklarında sinirime hakim olamıyorum. Ah keşke Stephen burada olsaydı " buna sevinmelisin Carol ,Joe ve Maria görselerdi eminim ki seninle gurur duyarlardı ve kendinle sen de gurur duymalısın" derdi.
Aslında babam olmasına rağmen bence Joe yine de gurur duymazdı ama Maria,onu çok özlüyorum keşke yine yanıma gelip de "Aferim kızıma" diye saçlarımı okşasaydı. Farkında olmadan yine gözüm dolmuştu bunu hiç engelleyemiyorum. Elimin tersi ile onlardan kurtuldum.
![](https://img.wattpad.com/cover/44129753-288-k39657.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Defenders | Marvel (Düzenleniyor)
FanfictionHerkesin umuda ihtiyacı olur. İster çaresiz bir sivilin, ister yüce bir kahramanın. Çünkü umutla ; kaosun ve kargaşanın, savaşın ve vahşetin, acının ve sefaletin karşısında dimdik durabilir insan. Karanlık bir yolda aydınlığa uzanabilir. Belki kara...