කොළඹ ටවුන් එකේ indoor stadium එකක රෑ නවයට කිට්ටුව කොල්ලො දෙන්නෙක් බාස්කට්බෝල් සෙල්ලම් කරන ගමන් හිටියා. දෙන්නම මහන්සියට බිම වැතිරුනා.
" දවස් දෙකකින් අලුත් ඉස්කෝලේකට යනවා. ආයෙත් අපේ බිසී ලයිෆ් එක මචන්.මටනම් එපා වෙලා තියෙන්නෙ."
" උබනෙ වැඩේ කාගත්තෙ...අපේ ඩෑඩ් කිව්වා විතරයි උබත් හා කිව්වා ඉස්කෝලෙ මාරු කරන්න.ශික් ඒකත් government එකක්. දැන් පලකො මලගෙදර යනවා වගෙ සුදුවට ඇදගෙන."
ඒ හීනි දිග කෝපි පාට ඇස්වල තිබුනෙ දැඩි බවක්.මහන්සියට දාඩියෙන් තෙත් වෙලා තිබුන බෙල්ල ගාවට වැවිලා තියෙන කොන්ඩෙ,නලලට වැටිලා තිබුන කෙස්ගස් ටික....ඒ පිරිමි ලමයට තිබුනෙ කඩවසම් පෙනුමක්......ඒ අහංකාර කොල්ලගෙ හිනාවක් දකින්න පුළුවන් හරිම කලාතුරකින්. ඒකත් තත්පර ගානකට තරම්ම කෙටිවුන එකක්.හැම අතින්ම අංගසම්පූර්ණ වුන ඒ පිරිමි ලමයට ගැහුනු ලමයින්ගෙ ප්‍රතිචාර වලින් නම් අඩුවක් නෑ.කිසි කෙනෙක් එක්ක වැඩි ආශ්‍රයක් නැති ඒ තරුනයා පොඩි කාලෙ ඉදන්ම එයාගෙ හැමදෙයක්ම වගේ බෙදාගත්තේ එයාගෙ හොදම යාලුවා ආදිත්‍ය එක්ක.
" මචන් දේශ් මන් එහෙම කිව්වෙ මට අන්කල්ට බෑ කියන්න බැරි නිසා.අනික බම් ඒක කොළඹ තියෙන හොදම ඉස්කෝලෙයක්."
" මගුල තමයි.උබත් අපේ ඩෑඩ්ගෙ පැත්තනෙ. බලන් හිටපන් අපි කලින් ඉස්කෝලෙ හිටපු විදිහට ඉන්න මේකෙ පුළුවන් වෙයිද කියලා."
" calm down මචන්.උබ ඔය මූඩ් ගහලා ඉන්නෙ ටීම් එකේ කැප්ටන් පට්ටම නැති වෙන එකටනෙ....දේශ් උබ වගේ එකෙක්ට ඔය ඉස්කෝලෙ බාස්කට්බෝල් කැප්ටන් වෙන අමාරු දෙයක් නෙමෙයි.අනික උබ ගැන හැමෝම වගෙ දන්නවා."
ආදිත්‍ය නැගිටලා බිම වාඩිවුනා.සජිව් තාමත් සිවිලිම දිහා බලාගෙන.ඒත් එක්කම ආදිත්‍ය ගෙ පෝන් එකට කෝල් එකක් ආවා.සජිව් ඔලුව හැරෙව්වෙ කවුද කියලා අහන්න. මොකද මේ වගේ වෙලාවට ආදිත්‍යට කෝල් කරන්නෙ එක්කෙන්ක් විතරයි.
" අන්කල් ගන්නෙ බම්."
තමන් බලාපොරොත්තු වුන උත්තරේ හම්බුනාම සජිව් ආයෙත් සිවිලිම දිහා බලාගත්තා.හොද හුස්මක් පාතට දාපු ආදිත්‍ය සජිව් දිහා බලලා කෝල් එක කට්වෙන්න කලින් ආන්සර් කරා.
YOU ARE READING
මතක සොයා ♡ TK Nonfic ♡ 🄾🄽🄶🄾🄸🄽🄶
Phi Hư Cấuසෑම අවසානයක්ම අලුත් පටන්ගැන්මකින් නිම වේ!! "සමහරවිට මම හොදම කෙනා නෙමෙයි වෙන්නැති🥀" _SDW_ . . හීනයක් නොවනා තැනක නුබ ආදරේ සගවා.. හේතුවක් නොවනා දිනක් මා හාද ඉකිබිඳලා ගෙවුනු අතීතෙක...
