❉. හතරවන දිගහැරුම

142 14 11
                                    

අද නම් මහ එපා කරපු දවසක්.දවස පටන් ගද්දි නම් හොදට තිබ්බා.කොහෙද අර ගෙවල පෙරේතයෙක් ඇවිල්ලා මූඩ් එකම කෑවා නෙ. සික් කලවැද්දා.උට මන් මොන වැරැද්දක් කරාට අරම විදිහට කිව්වෙ.අන්තිමට මන් උගෙ තරහත් යැව්වෙ අපේ එවුන්ගෙන්. ඉස්කෝලෙන් පස්සෙ මන් උන්ට විස්තරේ කිව්වා.උන්නම් කියන්නේ ඕවා හිතැන්න එපෑ ගිම්හාන් කියලා ඣැයි ඣැයි තමා.

ඩොග්....ඩොග්.... ඩොග්....

ගෙදර ආව වෙලේ ඉදන් යුනිෆෝම් එක පිටින්ම කාමරේ ඇදේ හාන්සි  වෙලා බෝලයක් බිත්තියට ගගහ ඉන්නෙ මේ. මන් බෝලේ බිත්තියට ගහනවා ආයෙ ඒක මන් ගාවට එනවා....මන් ගහනවා ආයෙ එනව...

" සුදු පුතා මන් ආයෙ කියන්නෙ නෑ හොදේ."

එකපාරම දොර ඇරුනාම මගෙ අවදානෙ ගියෙ දොර පැත්තට.බිත්තියට ගහපු බෝලෙ වැදුනෙ නැතැයි නලලෙ මැද්දෙ.ඒ වේගෙන්ම මන් නලලත් අල්ලන් නැගිට්ටාම මගෙ ඇද ලග හිටිය සුදු බෝලෙ කෑගහගෙන අම්මගෙ කකුල් දෙක අස්සෙන් රිංගලා කාමරෙන් එලියට දිව්වා.අනෙ මගෙ අහිංසකයා.

" බලන්න කො තාම යුනිෆෝම් එක පිටින් නේ. කෝ දැන්වත් ගිහින් වොශ් එකක් දාගෙන කන්න එන්න පල්ලෙහාට."

" හරි හරි අම්මෙ...මට දැම්ම බඩගිනි නෑ. පොඩ්ඩක් සුදු බෝලෙව බලන්න.ඌ මගෙ කකුලට පෑගුනා.යහතින් ඉන්නවද දන්නෑ."

" අයියෝ මේ කොල්ලා නම් හදන්නම බෑ."

අම්මා දෙස් තිය තිය කාමරෙන් එලියට ගියාම මන් ටවල් එකත් අරන් වොශ්රූම් එකට රිංගුවා.ලොකු හාමු මහත්තයා ගෙදර ආවාම මොනව කනේ තියයිද දන්නෑ.

චූන් එකේ සිංදුවක් කියාගෙන වොශ්රූම් එකෙන් එලියට එද්දි 3.30ත් වෙලා යකොව් මන් පැයක් තිස්සෙ නාලද.එහෙම තමා කොල්ලො උනාම නාලා කාලා ඉන්න එපැයි. ශෝටක් ගහගෙන ටවල් එකෙන් කොන්ඩෙ පිහිදන ගමන් පල්ලෙහාට යද්දි අම්මා බත් එක බෙදලා මේසෙනුත් තියලා.

" වෙලාවට කන්නෙ නැතුව ගෑස්ට්‍රික් හදාගන්නකො සුදු."

මන් නෑහුන විදිහට කන්න ගත්තා.ඕවට මොනවහරි කියන්න ගියොත් රෑට බත් කාඩ් එකත් නැති වෙනවා.අත්දැකීමෙන් කියන්නෙ. ආයෙ එක වේලක් වෙලාවට කෑවෙ නෑ කියලා ඔය මගුල් හැදෙනවද.අනික කෑම පාලනෙ කරගත්තෙ නැත්තම් ඉන්න වෙන්නෙ තාර බැරල් වගේ තමා.හරි හරි සුලගට ගහන් යන්න හදන එක වෙනම කතාවක්.

මතක සොයා ♡ TK Nonfic ♡  🄾🄽🄶🄾🄸🄽🄶Where stories live. Discover now