මතක සොයා ♡ TK Nonfic ♡ 🄾🄽🄶🄾🄸🄽🄶

❉. පස්වන දිගහැරුම

" ආව් අල්ල එපා යකො රිදෙනවා."

" හරි හරි බන් ගෑනියෙක් වගේ කෑගන්න එපා. දැන් කවුද කියපම් උබට ගැහුවෙ."

" වෙන කවුද අර ඊයෙ මෙතන්ට ඇවිල්ලා සද්ද දාලා ගියපු එකාගෙ යාලුවා."

අරූ උගෙ යාලුවත් එක්ක ක්ලාස් එකට ගියාට පස්සෙ මාත් ක්ලාස් එකට ගියා.
ඌ නම් මහ සාපයක්. මට සේරටම වඩා කේන්ති උගෙ යාලුවා එක්ක. ලගදිම දත් ටික බඩට යවාගන්න තමයි ඔය හදන්නෙ.

පුටුවෙන් වාඩි වුනාට පස්සෙ ආදිත්‍යයි තිරුයි දෙන්නම මන් දිහා කන්න වගෙ බලන් හිටියා. ආදිත්‍ය මගෙ මූනට ඇගිල්ල තියලා තද කරාම දවල් තරු පෙනුනා.

" මෙතන්ට ආපු එකා කියලා කිව්වෙ ගිම්හානයාට ද. අඩෙ උබ එච්චරටම අවුල් ද ඌත් එක්ක."

" මුට කාත් එක්කද බම් හොදින් ඉන්න පුළුවන්. බලපන් ඇවිල්ලා දෙවෙනි දවසෙම වලියක් සෙට් කරගත්තා නෙ. ඔය දේවල් අන්කල් දැනගත්ත දවසට මන් නම් නෑ පුතේ උබව බේරගන්න. අර අච්චර ලස්සනට තිබ්බ මූනත් එක්ක ඉවරයි ඉතින්."

ආදිත්‍ය කියවලා ඉවර වෙලා ආයෙත් මූනට ඇන්නා. අඩෙහ් එක පාරක් රිදෙනවා කිව්වාම මුට ඒක තේරෙන්නෙත් නෑ නෙ.

" මොන හුත්-ක්ද බම් කරන්නෙ."

මුල ටික හයියෙන් කියලා අගට යද්දි සද්දෙ අඩු කරගත්තෙ මුලු ක්ලාස් එකම අපි දිහා බැලුව නිසා.

"මොකද ඔය පිටිපස්සෙ පේලියෙ සද්දෙ. පාඩම අහගන්නවා විකාර නොකර."

මැඩම් සැරෙන් කිව්වාම අපි තුන්දෙනා මොකුත් නොවුන ගානට ඉස්සරහ බලාගත්තා. පාඩම ඔලුවට යන්නෙත් නෑ අරුගෙ මූන මතක් වෙනවා. දැක්ක දවසෙ ඉදන් ඌව මට සාපයක්. ඒ මදිවට උගෙ යාලුවත් පටන් අරන් සද්ද දාන්න. මේ සේරම ආදිත්‍ය හින්දා තමා. ඌ කිව්වෙ නැත්තම් ඉස්කෝලෙ මාරු කරන්න ඕනෙ කියලා මේක වෙන්නෙ නෑ නෙ. එහෙනම් අර ආකාශ් එක්ක වලියක් දාගෙන ආතල් එකේ ඉන්න තිබ්බා.

ආකාශ් කියන්නෙ කලින් ඉස්කෝලෙ මට හිටපු එකම හතුරා. ඌ මන්ත්‍රී කෙනෙක් ගෙ පුතෙක්. ඌ උට ඕන හැමදෙයක්ම උගෙ තාත්තා ගෙ නම ඉස්සරහට දාලා ගත්තා. හැබැයි එක දෙයක් හැර. ඒ බාස්කට්බෝල් කැප්ටන් කම. අපිට හිටිය කෝච් සල්ලිවලට කොන්ද නමන කෙනෙක් නෙමෙයි. ඒ හින්දම උට මාත් එක්කයි කෝච් එක්කයි මාර තරහක් තිබ්බෙ. School matches වලදි පවා මැච් එක පැත්තකින් තියලා අපි දෙන්නා වලි දාගත්තා. සමහර දේවල් හුගක් දුරදිග යන තරමට දරුනු උනා. මන් ඉස්කෝලෙන් අයින් උනාට පස්සෙ උට කැප්ටන් කම හම්බවුනාලු.