Gözlerimi açtığımda neler olduğunu anlama çalıştım. Etrafıma baktığımda herkes bulunduğum odadaydı. Sanırım hastanedeydim.
Zihnimi yokladığımda en son gözlerimin karardığını anımsadım. Oturur pozisyona gelmeye çalıştığımda omzumdaki ağrıyla yapamadım.
"Komutanım yardım edelim. Omzunu zorlama."
Alpayın dediği şeye kafamı salladım. Omzum zaten acıyordu zorlamaya gerek yoktu.
Alpay ve kuzeyin yardımıyla oturur pozisyona gelip odadakilere baktım.
Ege ve bir abiside buradaydı. Egeye baktığımda oda bana baktı. Yanıma doğru yürüyüp sarılmasıyla bende tek kolumla ona sarıldım.
"Abla çok korktum bu sefer gerçekten seni bir daha göremeyeceğim sandım."
Ona gülümsedim. Özlemiştim şerefsizi. Ben ondan uzaklaşmaya çalıştıkça o bana yakınlaşıyordu.
Time baktım onlarda yeterince yanımda kalmışlardı daha fazla benimle uğraşmasınlar diye konuşmaya başladım.
"Siz artık gidin sizede sorun çıkarttım böyle olmasını istemezdim sağolun."
"Estağfurullah komutanım ne sorunu. Biz sizi yanlız bırakalım. Beyler hadi."
Poyrazın lafını bitirmesiyle hep birlikte odadan çıktım. Size bağlanırsam sizi kaybederdim. Sizde bana bağlanmayın.
Egeye döndüm.
"Ege bey çok merak ediyordun yeni timimi tanıştınmı bari?"
"Tanıştım valla abla çok kral adamlar."
Gülüp kafamı salladım.
"Delisin sen çocuk. Dedikodumu yapsaydın bari."
"Abla valla aklımdan geçtide ortam müsait değildi."
Lafını bitirip kendi kendine gülmesiyle bende güldüm.
"Abla bak abimde geldi benle."
"O değilde sizin nerden haberiniz oldu?"
İkisinede bakıp bunu söyledim. Gerçekten nasıl haberleri olmuştu?
"Senin askerler arattırmış hastaneye."
Egenin abisine kafamı salladım. İsmini bilmediğim için egenin abisi diyordum.
En azından içlerinden bir kişi düşünüp gelmişti şaşırdım.
"Ben su alıp geliyorum."
Bunu söyleyip dışarı çıkmıştı. Egeyle yanlız kalmıştık.
"Abla biliyorum sırası değil ama ben düşünmekten kafayı yicem artık. Abla sen neden bizden ayrı büyüdün neden kimse senle görüşmüyor ben gerçekten anlamıyorum."
Gülüp önüme döndüm. Tüm çocukluğum bunları düşünmekle geçmişti ege inan. Ama bende bilmiyorum bende anlamlandıramıyorum.
"Boşver sen bunları ege. Hem ben yorgunum yorma beni bak görevden geldik zaten."
Cevap vermediğim için yüzü düşmüştü ama sorularının cevabı bendede yok ki egem.
Kapı çalındığında içeri giren egenin abisiydi.
"Bizim artık gitmemiz lazım ege babamlar aradı hadi."
"Abla yanında birisinin kalması lazım değil mi kim kalacak."
"Ben hallederim ege hadi git sen olay çıkmasın görüşürüz."
"Umarım görüşürüz abla umarım."
