KURŞUN ASKER

4.Bölüm;OLMASI GEREKEN

Keyifli okumalar.

4.Bölüm;
"OLMASI GEREKEN"

"Ve gökyüzünde çakan her şimşeği üzerine alınırsa bulut, işte o zaman yağmur yağdırır."

[~]

Gözlerimi rahat bir yatakta açmış olmak, belimdeki ağrıyı açıklamıyordu.Kafamı yastıktan kaldırmadan dijital saate baktığımda 06:15 yazısını görmek kafamı karıştırmıştı.Günlerce uyumuş gibi hissediyordum oysa.Yine de hastalığın izlerinin azalmasına bu kadar az uyku sebep olduğu için gülümsedim.

Üniforması takıldı gözüme.Tunalı,AB Rh+,Kurşun timi...

Kan grubuna kadar öğrendiğim adamın, benim hakkımda hiçbir şey bilmemesi sinirlerini bozuyor müdür acaba?Benim bozardı.

Mesela mesleğimi biliyordu, tam olarak ne iş yaptığımı değil.Kimin kızı olduğumu biliyordu, gerçeği değil.İsmimi biliyordu, aslını değil.

Beni tanımıyordu ama yeşili sevdiğimi biliyordu.

Ayaklarımı yataktan aşağıya sallandırıp ayağa kalktım.Saçlarımı bir tık karıştırıp odadan çıkmadan önce tipini düzelttim.Çıkmadan hemen önce çalan telefonumu elime aldığımda, yazan isim gülümsememe sebep oldu.

Batu arıyordu.

"Hıhğ?"diye açtım telefonu."Hıhğ mı?"diye cevap geldi karşıdan.Esnediğimde, siniri bozulmuşcasına güldü."Kızım koruma tutmuşsun kendine, haberimiz yok."

"Batuş, kafa ütülüyorsun.Sor ne soracaksan."adımlarım mutfağa yöneldiğinde masanın üzerindeki sürahiden kendime bir su doldurup koltuğa oturdum."Kim bu adam?Ya Feza, sen sorgulamadan kimsenin yanına gitmeyen insansın.Ben anlamadım."

"Batu emir böyle.Seçme şansım yok."bir kaç yudum aldım sudan."Ben senin yerine araştırdım bu adamı-"

"Ne yaptın, ne yaptın?"

"Dinle, babası Orhan Tunalı.Büyük bir gemi imalathanesi var.Kendisi eskiden ünlü bir gemi şirketinde kaptanmış.Annesi Nazlı Tunalı, diğer adıyla Nazlı Alaca.Fizikçi.İstanbul teknik üniversitesinde dekanlık yapıyor.Abisi Sarp Tunalı.Daha önce-"

"Batu yeter!Kendisi anlatana kadar başka bir bilgi istemiyorum.Sana araştır bile dememiştim."kendisi anlatmalıydı.Böyle onun kazanıp kazanmadığım bile belirsiz olan güvenini kıramazdım."Baban istemiş zaten raporu.Götü boklu bir adamı araştıracak kadar cahil değilim.Kudur."

"Ne ala-"dedim ki telefonu yüzüme kapatması bir oldu.Kendi kendime güldüğümde, kapıda beliren suret gülüşümü dondurdu yüzümde.Kötü bir şey demiş miydim?Yok.O zaman?

"Günaydın."dedi uykulu bir sesle.Hala sersem gibiydi."Günaydın."dedim onun aksine neşeliyken.Sonra durdum,"Seni ben mi uyandırdım?O kadar yüksek sesle konuşmamaya dikkat etmiştim oysa."

"Hayır."dedi netlikle.Düşünceli gibiydi.Daha fazla kurcalamadan, telefonuma gelen bildirimlere baktım.