08| Muziek

207 16 11
                                    

Ik zit aan een onbekende keukentafel, maar het is niet van een onbekende jongen. Lucas en ik hadden afgesproken om vandaag wat te gaan doen bij hem thuis, dus dat is waar ik nu ben. Op tafel staat een kopje koffie voor mij, met daarbij een koekje, in mijn handen heb ik zeven kaarten. Op de achtergrond speelt er muziek af. "De persoon die verliest moet zijn trui afstaan aan de ander." Was wat hij zei voordat hij mij wat kaarten in de handen drukte. Ik ben niet van plan om te verliezen, ik wil die trui hebben.

"Begin jij maar." Zegt hij. Hij legt de pot naast de beginkaart neer en pakt vervolgens zijn eigen kaarten op. De enige kaart die er momenteel ligt is een harten 3.
"Oké, is goed." Even kijk ik door mijn kaarten; ik heb een harten 2 en een harten boer. Verder heb ik geen boeiende kaarten voor deze ronde. "Twee pakken." Glimlach ik, terwijl ik de harten 2 opleg.
"Begin je nou al gelijk zo vals?" 'Teleurgesteld' schudt hij zijn hoofd, waarna hij twee kaarten pakt. "Triest, van de Graaf."
"Tja, zo werkt het spelletje, van Beek." Ik glimlach en wacht tot hij ook oplegt.
"Ik dacht dat je me wel zou sparen." Hij trekt een pruillip en legt een harten 7 op, waarna hij er een harten 4 op legt.
"En waarom zou ik dat doen?" Ik leg mijn harten boer bovenop zijn 4. "Het wordt klaver."
"Omdat..." Terwijl hij praat, zoekt hij een kaart uit. "Omdat je mij knap vindt?" Hij legt een klaver 2 op.
"Kijk, dat klopt wel, maar als ik win krijg ik jouw trui." Het potje zet voort. Bovenop zijn klaver 2, leg ik een schoppen 2.
"Klootzak."

En zo spelen we nog even door. We gingen na klaver en schoppen door naar ruiten, waarna we terug gingen naar harten. Meerdere malen had ik nog maar een kaart, hij ook en keer op keer naaiden we elkaar dan door een joker op te leggen, de pot te veranderen of op een andere manier. "Laatste kaart." Grinnik ik, terwijl ik bovenop mijn harten 7, een harten 3 leg.
"Je hebt vals gespeeld. Kan niet anders!" Zegt hij. Ondertussen pakt hij een nieuwe kaart van de stapel.
"Nee hoor. Gewoon erg dedicated om die trui te krijgen." Ik knipoog en leg mijn laatste kaart op. Een harten 5. "Gewonnen."
"Sjonge, jonge." Zuchtend legt hij zijn laatste drie kaarten neer op tafel. Een joker, een ruiten 8 en een harten koningin. "Oké, je hebt eerlijk gewonnen." Hij staat op van zijn stoel en trekt zijn trui uit. Terwijl hij dit doet, komt zijn T-shirt mee omhoog, waardoor zijn gespierde lijf kort zichtbaar is. Ik was even vergeten hoe aantrekkelijk zijn lijf was. "Hier." Hij geeft mij zijn trui aan en gaat weer zitten. "Je wangen matchen met de trui, cute."
"I-Ik..." Verder kom ik niet, ik weet niet eens wat ik wilde zeggen. 
"Hm?"
"Fuck jou..." Ik mompel een beetje, voordat ik mijn eigen trui uittrek en die van Lucas aantrek.
"Zou ik best willen doen, maar jij wilde rustig aan doen." Mijn wangen voelen nog warmer aan dan dat ze al deden.

"Kom." Lucas houdt zijn hand voor me uit. Ik pak deze aan en ga staan. Met zijn telefoon doet hij de muziek harder. "Kan je dansen?" De muziek die afspeelt is heel klef en cheesy, echt iets wat uit een film zou kunnen komen.
"Eh, nee... Jij wel?" Ik kijk naar hem op en leg mijn handen rond zijn schouders.
"Beetje." Zijn handen legt hij op mijn taille. Kriebels bewegen zich door mijn buik en mijn hart klopt sneller dan net. "Heb vroeger op meerdere van die stomme 'feesten' van mijn ouders met meiden moeten dansen." Hij trekt mij dichterbij aan mijn heupen. 
"Oh, dat klinkt kut." Hij grinnikt en begint ons zacht heen en weer te wiegen. Op de achtergrond speelt een bekend nummer; Can't Help Falling In Love van Elvis Presley. 

Mijn armen glijden weg van zijn schouders en nek. Ze glijden door naar zijn borstkas en bovenarmen, waar ik mijn handen op laat liggen. "Lucas?" Begin ik voorzichtig. Hij humt om te laten weten dat hij luistert. "Ik heb een vraagje, maar het is wel een persoonlijkere vraag." 
"Vertel." Zijn handen glijden verder door naar mijn onderrug, waarmee hij mij helemaal tegen zich aantrekt.
"Hoe wist jij dat je op jongens viel en hoe heb je dat geaccepteerd?" Even stopt hij met bewegen, maar na enkele seconden gaat hij weer door. 
"Ik was heel goed bevriend met een aantal jongens, maar eentje daarvan gaf me keer op keer kriebels." Dat klinkt me bekend in de oren... "Ik wist dat hij homo was, daar was hij heel open in. We gingen met z'n achten naar een feestje. Ik kon me niet bedwingen en kuste hem. Die ene kus liep uit op een eerste date, waarna er al gauw een tweede en derde volgde, voordat hij de knoop doorhakte en vroeg of ik zijn vriend wilde zijn." Ik glimlach klein, dat klinkt allemaal best wel... 'Makkelijk,' om zo maar even te zeggen. Het zou voor mij allemaal veel makkelijker zijn als Milo gewoon op mannen viel. "Het accepteren van mijn seksualiteit aan de andere kant... Dat vond ik wel heel moeilijk. Ik heb er heel veel met mijn ex over gepraat, veel geëxperimenteerd en uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik biseksueel ben. Het heeft me heel erg geholpen dat Tim er zo open in was en dat hij me alle tijd gaf die ik nodig had. Uiteindelijk kwam de acceptatie vanzelf." Ik luister naar zijn verhaal en knik af en toe om aan te tonen dat ik luister. 'Uiteindelijk kwam de acceptatie vanzelf...' Het heeft tijd nodig, maar tijd heb ik niet. "En jij? Hoe realiseerde jij je dat je op mannen viel?" Ik snap dat het nu wel zo netjes is om het ook te vertellen, aangezien hij het ook heeft verteld, maar ik wil het eigenlijk niet vertellen. 
"Mijn vrienden en ik zijn alle vijf voetbalfan, maar sinds kort vond ik de sport niet zo interessant meer, zeg maar." Grinnik ik, het is deels de waarheid. Alles wat met Milo te maken heeft laat ik achterwegen.
"Voetbal, hm?" Hij trekt zich bij mij weg en kijkt me aan. "Ik heb buiten een bal, we zouden kunnen voetballen als je dat wilt." Ik glimlach en schud mijn hoofd.
"Te koud, hier is het lekker warm." Mijn handen leg ik om zijn onderarmen, voordat ik zijn onderarmen terug om mijn lijf leg.
"Slijmbal."

Zo staan we daar nog een tijdje in stilte. De ruimte is gevuld met muziek, maar wijzelf zeggen niks. Ik kijk een beetje omhoog en laat mijn ogen over zijn gezicht gaan. Hij is echt abnormaal aantrekkelijk en ik vind het heel raar om te beseffen dat zo'n immens knappe man dit alles met mij wilt doen. Zijn bruine ogen schitteren mooi, de hele lichte sproetjes op zijn wangen zorgen voor een schattige en lieve uitstraling, zijn lippen zien er zacht uit. "Zou ik... Ik wil... Mag-" Gefrustreerd zucht ik door mijn eigen gestotter. 
"Hm?" Ik laat mijn blik wisselen tussen zijn ogen en lippen, voordat ik op mijn tenen ga staan en zacht mijn lippen op de zijne druk. Hij glimlacht en kust mij terug, terwijl hij zijn grip verstevigd. Mijn lichaam voelt warm van binnen, terwijl mijn hart ontploft van hoe snel het klopt. 

"Was- Was dat oké?" Vraag ik fluisterend.
"Meer dan oké." Hij glimlacht klein en kust mij vervolgens opnieuw. Hier kan ik zeer zeker wel aan wennen.

FriendzoneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu