Hayat onu benim karşıma ansızın çıkardığında ben bu zaman kadar onun eksikliğini aslında başkaları ile doldurduğumu fark etmiştim.
Ben Mardin'in serin gece vaktinde gökte süzülen bir kuş o ise; beni damdan izleyen bir çocuk.
Biz kaderi en başından...
Merhaba aşkuşları yaptığınız videoları görüyorum ve arttırıyorum yeni bölüm cumartesi günü sizlerle... Yorumları ve yıldızlarımızı unutmayalım... Sizi Seven yazar -E 🎀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz ne arkadaş olabilirdik onunla ne de bir aşık bir yarası ortak olan yaradaştık. Bizim asıl kaderimiz buydu...
"8.Bölüm Yaradaş"
Her kurşun sesi beni geçmişe götürürdü. Bir kez daha patladı sonra bir kez daha. Küçüktüm çok küçüktüm. Kimlerin düşman kimlerin kötü olduğunu bilmeden yaşarken ölmemi dileyen insanların gerçekliğiyle tanışmıştım. Patlayan silahın her kurşun sesine kriz geçirirdim. Yere çöküp hıçkırarak ağlardım. Bazen patlayan balon, bazen arabanın tekerliği sebep olurdu krizlerime.
Geçti sanmıştım ama geçmemiş. Ölüm korkusu benimle birlikte büyümüş. Kalbim ağzımda hızlı hızlı atarken üstüme kapanmış olan Doğu bir nefeslik alanımı daraltıyordu. Elim göğsüme gitti. Büyümüştüm yeni bir kriz geçiremezdim. O anın bana yaşattığı heyecanı tekrar yaşamak istemiyordum. Sesler kesildiğinde hızla arabanın caddede çıkardığı tekerlek sesini duydum üst üste ateş açmış şimdide kaçıyorlardı.
Doğu eliyle karnımı belimi yokladı hızla. Ben iki büklüm dizlerimle yerde eğik haldeydim.
Temkinle üstümden kalkıp önümde eğildi. "İyi misin bir yerine bir şey oldu m Rona? " Cevap vermek için derin derin nefesler almaya çalışıyordum ama sabırsızca eğik başıyla benden cevap bekliyordu, kendimi toplayarak başımı salladım.
"İyiyim yok bir şeyim." Başını kaldırıp ayağa kalktı sonra kollarımdan kalkmam için yardım etti. "Kimdi onlar tanıyor musun?"
Sinirlenmişti adamlar etrafımızda etten duvar örmüşken birkaçı kaçan arabanın peşinden ateş açmaya devam etmişlerdi Fırat'ta onların arasındaydı. Koşarak geri geldiğinde nefes nefeseydi "Ağabey iyi misiniz?" bana döndü sonra "iyi misin yenge bir yerine bir şey oldu mu? " Fırat'ın endişeli yüzü beni şaşırtmıştı. Beni bile merak etmişti, üstelik onun için zor olan bir gerçeği kabullenmişti ama buna gerek yoktu. "İyiyim Fırat ve aramızdaki düşmanlığını yengeye tercih ederim."
Doğu'ya döndüğümde bizi dinlemiyordu. Gözlerinden ateş çıkacak kadar öfkeliydi. Yumruk yaptığı ellerini sıkarken "Bulun bana o itleri hepsini." Diye soludu sonra hızla Fırat'a döndüğ ve ondan şaşılacak o şeyi yaptı Fırat'ın yakasına yapışmıştı. "Nasıl etrafı kontrol altında tutmazsın lan. Rona yanımdayken sana uçan kuştan haberim olacak demedim mi?"
Fırat tek kelime etmiyor olduğu yerde Doğu'nun yüzüne haykırmasını dinliyordu. Kafasını yavaşça aşağıya eğdi. "Doğu tamam bırak herkes bize bakıyor." Az önce İstanbul'un göbeğinde herkesin gözü önünde çatışma çıkmıştı ve ilk dakikadan sonra insanlar koşuşturmaya başlamıştı.
