Bound by Rebirth

Page 8

𝙒𝘼𝙍𝙉𝙄𝙉𝙂: 𝙋𝘼𝙎𝙄𝙉𝙏𝘼𝘽𝙄 𝙋𝙊
𝙎𝘼 𝙈𝙂𝘼 𝙆𝙐𝙈𝘼𝙆𝘼𝙄𝙉

Mabilis siya at malakas pero wala pa ring tatalo sakin. Ikatlong rango lang siya habang ako ang nangunguna sa totoong mundo ko kung san ang katawan ko. Siguro kung nandon lang ang mayabang na babaeng to. Kanina ko tinapos ang laban dahil ayaw ko sa matagal na labanan

I was about to end it. Nakaredy na ang aking paa para sipain si Alessia, handa na akong tapusin ang laban. Bigla na lang akong napahinto nang may sumigaw.

"Enough!"

Nilingon ko agad ang pinanggalingan ng boses. Isang babae ang nakatayo, at agad kong natanong sa sarili, 𝘞𝘩𝘰 𝘪𝘴 𝘴𝘩𝘦? 𝘈𝘬𝘢𝘭𝘢 𝘬𝘰 𝘣𝘢 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘮𝘢𝘯𝘨𝘪𝘯𝘨𝘪𝘢𝘭𝘢𝘮? My gaze was fixed on her, trying to understand kung sino siya at ano ang pakay niya rito.

"You can't kill her!" she screamed, her voice full of desperation.

Naguluhan ako sa reaksyon niya, pero alam kong isa lang ang pumasok sa isip ko—miyembro siya ng grupo ni Alessia. Bakit? Dahil hindi gagawin ng isang estranghero ang ganoong klaseng sigaw kung hindi siya personal na apektado.

"Bawal mangialam!" sigaw naman ng lalaki na parang emcee sa laban. Pero sa puntong iyon, masyado na akong nakatutok sa babae para mapansin ang nangyayari sa paligid. Hindi ko naramdaman ang biglang pagsipa ni Alessia sa akin mula sa likuran.

Ang sakit ay mabilis na kumalat sa katawan ko. 𝘋𝘢𝘮𝘯 𝘪𝘵! Napaisip ako, galit na galit. Hindi ko matanggap na dahil sa panggugulo ng babaeng iyon, na-out-of-balance ako at nabigyan ng pagkakataon si Alessia. That was her advantage, and I could feel the burning rage as my body reeled from the impact.

Alessia saw the opening and took it. Nagpatuloy siya sa kanyang sunod-sunod na pag-atake—mga sipa at suntok na mabilis na sunod-sunod. Lahat ng iyon ay pilit kong iniwasan, bawat galaw ko ay nagiging mas mabilis, mas determinado. Hindi ako papayag na matapos ito nang ganito. Hinintay ko ang tamang tiyempo,  ang isang sandaling mapipilitan siyang mag pabaya

𝘈𝘯𝘨 𝘢𝘺𝘢𝘸 𝘬𝘰 𝘴𝘢 𝘭𝘢𝘩𝘢𝘵 𝘢𝘺 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘺 𝘮𝘢𝘬𝘪 𝘢𝘭𝘢𝘮 𝘬𝘢𝘩𝘪𝘵 𝘢𝘭𝘢𝘮 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘢𝘸𝘢𝘭.

And then, I saw it. Ang pagkakataon. Habang abala si Alessia sa pagsugod sakin, ang isip ko naman ay ang patayin ang babae. Ang lakaw ng loob niyang mangialam sakin

Nakuha ko ang baril na itinago ko under my leather jacket. Hindi na ako nag dalawang isip. In one swift motion, I aimed at the woman who dared to interfere in my fight

Bang! 𝘉𝘶𝘭𝘭𝘴 𝘦𝘺𝘦!

The shot was echoed in the arena, silencing the crowd.

Halata ang gulat sa lahat. Ang pananahimik nila, hindi nila iyon inaasahan

Then, like a dam breaking, the crowd erupted in gasps, whispers, and shocked reactions.

"Did she just—"

"She shot her!"

"Is she crazy?"

I could hear the murmurs and gasps all around, pero wala akong pakialam sa mga tao. Their voices blended into a cacophony of disbelief and judgment. Some were horrified, others were in awe, but most couldn't believe what they had just witnessed.