ISLA: A DAD and SON PARADISE (Complete)

ISLA

Chapter 14

Hulog talaga ng langit ang napulot na maleta ni daddy.

Ngayon lang ulit naging super fresh ang aming pakiramdam.

Kailangang tipirin namin ang lahat ng napulot namin para hindi kaagad maubos. Hindi kami araw-araw naliligo para makatipid.

Maigi sana kung may mapupulot ulit kami. Imposible na siguro yun.  

Bagong ligo kami ni daddy ngayon. Kaya napakabango namin.

Sa talon kami naliligo. May pwesto dun na siya naming ginawang bathing area para hindi naman madumihan ang kinukuhanan namin ng inumin na tubig. 

Nalabhan na namin lahat ng damit na laman ng maleta gamit ang ariel na kasama dito.

Suot na ni daddy ang t-shirt na nakuha namin pati na rin ang underwear. Ayun nga lang bikini ito.

Yung t-shirt ay medyo fitted kay daddy pero ayos na rin kaya ang macho tuloy niyang tingnan. 

Gusto kong matawa kay daddy dahil nagrereklamo siyang ang kitid daw ng pundya ng bikini. Malamang dad, bikini nga kasi. Ang sexy niya tuloy tingnan. Mukhang mahilig sa sexy bikini ang may-ari ng maleta.

Napaka-kipot daw ba ng pekpek ng may-ari nito? Tawa din ako ng tawa sa biro niyang malamang naninibago ang junjun niya dahil bago ang suot niyang underwear.

Gusto ni daddy tig-isa kami sa t-shirt pero tinanggihan ko. Maigi na yung may pansalit siya kapag nilabhan ko yung isa.

Ayun nga lang wala man lang shorts na pwedeng magamit si daddy kaya wala siyang choice kundi magtiyagang naka-brief lang at magsuot ng lumang pantalon niya kapag pumupunta kami sa gubat. Hindi kasi pwedeng naka-brief lamang siya sa gubat. 

Ako naman ay maayos pa ang t-shirt ko talaga dahil iniingatan ko ito kahit subrang ngutim na rin talaga. Importante buo p ito.

Kahit ang pantalon ko ay pwede pa rin kahit may mga sira na rin. Kailangang pagtiyagaan. Maigi kesa wala.

Ang sando kasi ni daddy ay madalas masabit sa mga baging at sa mga sanga kapag sumusuot siya sa mga sanga kaya nasira din kaagad. Pinagtitiisan na lamang niyang suotin ito kahit puro punit na.

Kaya napakalaking biyaya talaga na napulot namin ang maleta na iyon.

Pumili ako sa mga dress na pwede kong pagtiyagaang suotin.

Dalawang sleeveless dress ang pinutulan ko ng laylayan gamit ang kutsilyo at ginawa kong pang-itaas ko.

Ayos naman. Saktong-sakto sa akin. Yung pinutol komg tela ay ginawa naming kumot ni daddy.

Nakatambay kami ngayon dito sa taas ng puno. Katatapos lang din naming kumain ng tanghalian.

Nanguha kami sa dagat ng mga shells. Sinabawan namin ito ni daddy na may sahog na talong, sitaw at okra na galing sa ani namin. Bukod pa sa mga dahong palaging kinukuha ni daddy sa gubat.

Nakakapag-ani na rin kami sa mga tanim na gulay namin ni daddy. Nagtabi na siya nang magulang na bunga nito sa siyang gagawin niyang binhi para makapagtanim ulit kami.

May nakuha kaming langka sa gubat. Hinog na ito at ito ang plano naming lantakan mamayang meryenda.

Busy ako habang pinapanuod ang paglangoy ng mga alaga kong isda. Nalilibang ako kapag pinapanuod ko sila. Nawawala ang lungkot ko.

Sinulyapan ko si daddy, hawak-hawak niya ang gold necklace at pinagmamasdan ang pendant nito.

May kutob ako na namimiss na naman niya si mommy. Bumalik ang tingin ko sa mga betta fish.

"Ken sa palagay mo, magugustuhan kaya ito ng mommy mo?" Ilang saglit muna ang pinalipas ko bago ako sumagot. 

"Oo dad, magugustuhan iyan ni mommy. May ibinigay ka na ba sa kanya na hindi niya nagustuhan?" Tanong ko naman.

Nilalaro ko ang betta fish. Kailangan kasi galitin ko ang mga ito pagkaminsan para gumanda lalo ang fins nila.

Ito ang pinaka-exercise nila. Nagiging masigla sila kapag ginagalit.

Maglahiwalay ang mga betta fish ko. Ang dalawang betta fish ay hindi mo pwedeng pagsamahin sa iisang lalagyan dahil magpapatayan sila.

Ayaw nila nang may kasama. Hindi kagaya ng tao na malungkot kapag mag-isa lang at sanay na may kasama.

Ang mga betta fish kayang mag-survive kahit mag-isa lang sila habang buhay. Mga fighting fish kung sila ay tawagin. 

Hinihintay ko pa rin ang sagot ni daddy sa tanong ko.

"Wala pa naman. Lahat ng ibinibigay ko sa kanya ay nagugustuhan talaga niya. Kinikilig pa nga ang mommy mo kapag binibigyan ko." Sabi ni daddy na siya ata ang kinikilig.

"Ayun naman pala dad. So magugustuhan niya iyan. Siguradong miss na miss ka na ni mommy. Siguradong magiging masaya siya kapag bumalik ka." May something sa boses ko pero sigurado namang hindi ito pansin ni daddy. Parang kontra kasi ang utak ko sa sinabi ko.

"Ang problema Ken paano tayo makakabalik ng Manila? Paano tayo makakaalis dito? Halos mag-iisang taon na siguro tayo dito. Wala man lang nagagawi sa lugar na ito kahit minsan para sana makahingi tayo ng tulomg."

Nakikinig ako kay daddy kahit sa betta fish ako nakatingin.

"Iyong plano kong gumawa ng balsa na sasakyan natin para makaalis tayo dito ay hindi ko sigurado kung uubra ba. Wala tayong gamit para gumawa ng maayos at matibay na balsa. Paano kung hindi nito kayanin ang malalaking alon sa laot? Napakalawak ng laot. Baka lalo lang tayong malagay sa kapahamakan kung gagawin natin yun. Kaya nagdadalawang isip ako kung sisimulan kung gawin ang balsa."

First time na nagsalita si daddy ng ganito. Ayaw ko siyang nakikita na malungkot. Hingang malalim muna bago ulit ako nagsalita.

"Dad ang importante buhay pa tayo at may pag-asa pang makauwi. Malusog at hindi nagkakasakit dito. Hindi tayo nagugutom. Kahit paano ay safe naman tayo dito. Importante magkasama tayong dalawa."

Totoo naman ang sinabi ko.

"Isipin mo dad kung mag-isa lang ako dito? Kung hindi kita kasama? Anong gagawin ko? Baka matagal na akong nagpakamatay dito."

Hindi ko talaga maimagine na kakayanin ko kung mag-isa lang ako dito.

"Dad ang importante lumaban tayo. Pwede pa tayong makauwi. Maging strong tayo. Hintayin natin hanggang may dumating na tulong sa atin gaano man ito katagal."

Wala naman talaga kaming pwedeng gawin kung hindi ang maghintay. Kahit mahirap maghintay sa walang kasiguraduhan.

"Promise mo dad. Maghihintay tayo na dumating iyon. Hindi tayo maiinip at hindi tayo susuko agad. Magkasama tayong dalawa na maghihintay gaano man iyon katagal."

Putsa, medyo naiiyak pa ata ako ah. Ang drama kasi ng mga nasabi ko. 

"Oy Ken. Ayos ka lang?" Tanong ni daddy. Lumapit siya sa akin at hinaplos niya ang likod ko. 

"Sorry dad, ang drama ata ng mga sinabi ko?"

Natatawa kong sabi. Ayaw kong maging dramatic.

Inakap ako ni daddy nang mahigpit. 

"Tatandaan ko ang mga sinabi mo anak." 

Mas hinigpitan ni daddy ang akap niya sa akin.