Five Night's at Freddy's: Foxy's a good guy

Day?:???

Hij stond in de slaapkamer van Maik en keek naar hoe die sliep. Hij voelde een steek in zijn borst, moest hij wel doorgaan. Die jonge had al zoveel doorgemaakt en nu wilde hij hem iets vreselijks aan gaan doen. Heel stil liep hij naar de andere slaapkamer en maakte de kleerkast open. In de kast lag nog een suit, een geel konijn die veel op Bonnie leek, maar compleet overdekt met gaten en de draden hingen overal uit. Hij streek even over een oor, het was Springtrap, zijn eigen vermomming en daarvoor van zijn vader, die ook in het restaurant had gewerkt. En nu lag het hier te vergaan.  Moest hij het risico lopen dat de waarheid over het restaurant zou worden onthult, als niet iedereen het al wist.

En Maik? Wat wist die? Moest hij het risico lopen dat die de waarheid zou ontdekken over zijn helden... en hem? Hij keek nog een keer naar Springtrap, het was zijn vriend, zijn schepping. Springtrap was de ware ziel van het restaurant, alleen was iedereen dat vergeten,ze waren hem vergeten.

Hij zag een klein licht schitterden achter de gesloten oogkassen, zijn hart sprong op. Zou het kunnen? Na al die jaren in de vergetelheid. Hij ging op het bed zitten en dacht na.

Maik had het tot nu in het restaurant volgehouden, met wat hulp natuurlijk, van die verraderlijke Foxy. Hij wist niet of hij Foxy moest laten straffen of dat hij blij voor hem moest zijn, dat hij nu eindelijk eens een beetje ruggengraat kreeg.

Freddy was een onruststoker, dat was vanaf het begin duidelijk geweest. Daarom paste Frederick ook zo goed bij hem, allebei onzeker, wat verborgen werd door hun bazigheid.

Bonnie was de romantische ziel van het stel, maar dat hadden ze, samen met zijn mooiste herinneringen, van hem afgenomen. Nou leek het of hij eeuwig, hopeloos, op zoek zou zijn.

Chica, een jonge vrouw, maar daarom niet minder bewust van zichzelf. Ze wist wat ze wilde en hoe ze de vrede moest bewaren, ook al was het maar voor even.

De andere was hij redelijk vergeten, zoals zo vele.

Frederick? Net als Freddy onzeker, omdat die twee degene waren, omdat zij de grootste klappen hadden moet incasseren.

Chylilia? Een typische vrouw, altijd bezig met uiterlijk en op zoek naar aandacht, goedschiks of kwaadschiks.

Brandon? Hij wist niet goed wat hij daarmee moest. Hij was, vlak voor het incident, komen aanwaaien en had ook moet blijven. Er was geen andere mogelijkheid.

Toby? Een lieve jongen, die alles had gehad wat hij zich had kunnen wensen. Was vriendelijk, eerlijk en blij met het kleinste geluk. Ook dat was hem ontnomen. Nu was hij een robot, zonder gevoel.

Mangel? Het sleutelfiguur. Ze had de hele troep bij elkaar gehouden, ficiek had zij het meeste moeten incasseren. Als ze heel was gebleven, was alles meteen terug gekomen.

Nu hij er over nadacht, ze hadden zoveel levens verwoest. Niet alleen van de klanten, maar ook van een stel wezens die onschuldig waren geweest. En de laatste in hun soort. Ze hadden ze expres bij elkaar gehaald, om ze te kunnen bewaken. En toen, door een kleine uithaal, was alles verwoest? Maar nee. Dat dacht iedereen en ze hadden dat zichzelf ook wijs gemaakt. Maar hij wist dat er veel meer achter zat. 

Plots klonk de voordeur. Hij keek op. Een jongeman met een paarse jas kan binnen, hij schrok zich duidelijk dood.

'Jemig, wat doe jij hier?': vroeg hij.

'Oh, ik kwam even een oude vriend opzoeken.'

'Heeft hij je gezien?'

'Weet ik niet. Hij was stil, zoals altijd.'

'Nee, ik bedoel Maik.'

'Oh, die. Hij sliep.'

'Hij heeft je dus niet gehoord?'

'Niet dat ik weet.'

'Je weet dat als hij je ziet het afgelopen is.'

'Jaja, rustig maar.'

'Nou, wat is er nou? Je komt niet alleen voor Springtrap.'

'Weet je, ik twijfel, of we er nog wel goed aan doen. Ik heb het idee dat Maik aardig dicht bij de waarheid komt. Foxy schijnt hem aardig te vinden.'

'Foxy weet niet wat goed voor hem is. Ik zal ervoor zorgen dat hij te weten komt dat hij niet goed bezig is.'

'Dat is goed.'

Ze waren even stil, allebei hem hun eigen gedacht bezig.

'Wil je Maik niet waarschuwen?': vroeg hij 'Hij staat op het punt alles te ontrafelen.'

'Er komen nog genoeg kansen, de aankomende dagen, om hem weg te jagen. En anders moeten we hard geschut in zetten.'

'Ja, ze mogen nooit achter het geheim komen. Het echte geheim.'

'Ja, we hebben te veel moeite gedaan, dat mag een simpel jochie niet vergooien. Ik schrok me dood toen Maik me vertelde dat hij bij dat restaurant ging werken. Ik probeerde hem tegen te houden, maar het ging mis. Hij is een harde jongen, en eigenwijzer dan nodig voor hem is.'

Hij keek nog een keer naar Springtrap.

'Spring zou ons kunnen helpen.'

'Lijkt je dat wel verstandig? Het zou ze in een klap terug kunnen brengen en dan zitten we in de problemen.'

'Maar, onze reden om hen te beschermen was goed en rechtschapen. We wilde zo nooit pijn doen.'

'Ik wil ze niet aan die idioten blootstellen. Het zou ze alleen maar ongelukkig maken.'

'Denk je dat echt? Ongelukkiger dan ze zouden zijn als ze de waarheid zouden weten?'

'Ik weet het zeker. Maik mag niet tot die vijfde dag komen. Dan wordt alles verbroken.'

'Ze zullen het ons toch niet kwalijk nemen. We hebben het er met ze over gehad. Alleen niet over hoeveel ze zouden vergeten.'

'Ophouden nou, anders wordt ik gek. Het is gebeurt en we moeten gewoon voorkomen dat alles uitkomt.'

'Goed... heb je een plan?'

'Oh, reken maar... Moet je luisteren...'

Een uur later, net voordat de zon opkwam, verliet hij het huis. Hij was nog niet helemaal gerust, maar het plan lag er en Sjoerd leek vastberaden. Hij liep stil door de straten, alle mensen werden net wakker. Gelukkig waren de meeste nog slaperig, dus merkte ze hem niet op. Hij was blij dat er zoiets als de nacht was, dan kon hij tenminste rustig over straat. Hij liep langs het restaurant en stak even zijn hand op ter groet. Ze waren veilig, dat wist hij nu.