Hij

~ Hoofdstuk 4 ~

Saar

Ik word wakker van een luid gerinkel vlakbij mijn oor. Wat is dat nou weer voor een rotgeluid. Ik kijk opzij en zie dat het de wekker van Soof is. Snel klik ik dat ding uit en maak Soof wakker. Het is pas kwart over zeven maar we moeten nog van alles doen. Soof wordt mopperend wakker zodra ik haar wek. Het ziet er erg grappig uit en ik kan mijn glimlach niet onderdrukken. 'Ik ga even douchen,' mompelt ze. Ik knik. Dan kan ik ondertussen mijn boeken die ik voor vandaag nodig heb in mijn schooltas stoppen. Mijn blik valt op Soof haar mobiel die nog op haar bed ligt. Zou ik? Ik twijfel heel even maar zeg dan tegen mezelf dat kijken geen kwaad kan. Gelukkig weet ik haar code, ik toets hem in. Whatsapp staat nog geopend, en ik zie dat ze een gesprek met ene Ryan heeft. Nieuwsgierig klik ik zijn profielfoto. Mijn ogen worden groot. Is dat dé Ryan?! Een van de knapste jongens van school. Oh My Gosh! Nog een keer kijk ik naar de foto. Soof heeft dus gewoon een gesprek met Ryan! Ik zie ze al helemaal voor me. Zouden ze met elkaar bezig zijn? Duizend en één woorden schieten door mijn hoofd. Ryan heb ik nooit gemogen en ik zal hem ook nooit aardig kunnen vinden. Als je ziet hoe hij meiden verslijt dan zal je er vast hetzelfde overdenken als mij. Hij heeft het ook een keer bij mij geprobeerd. Toen heeft hij toch zo'n harde trap in zijn mannelijke gevoelige geslachtsdeeltjes gehad dat hij voortaan maar met een omweg om mij heen loopt. Maar ik gun Soof het wel hoor. Naja, ik gun haar niet dat hij haar ook zo zal verslinden maar wel dat ze nu eindelijk ergens mee bezig is. Al is dit een fout persoon. Zal ik haar moeten waarschuwen? Of.. ? Ik weet het echt niet. Als ik gestommel hoor komen vanuit de badkamer gooi ik razendsnel de mobiel neer op de plek waar hij net ook lag en doe net alsof ik bezig ben met mijn schooltas inpakken. Er komt weer een ping-geluid uit de telefoon van Soof. Dit is mijn kans om nieuwsgierigheid te tonen. 'Wies dat?' vraag ik lachend alsof ik van niks weet. 'O, een vriendin.' Krijg ik als antwoord terug. Waarom loopt ze tegen me te liegen? Tenminste ik weet 90% zeker dat het Ryan is. Maar ik zal er voorderest geen probleem om gaan maken. Misschien is ze bang dat ik het geen goed idee vind dat ze bezig is met Ryan omdat ik hem niet mag. Of? Naja, laat het gewoon zitten.

Als we eindelijk klaar staan om te vertrekken halen we Soof haar fiets uit de schuur en spring ik vervolgens achterop. 'Als ik moet fietsen moet je het zeggen, eh!' zeg ik dan. 'O het gaat prima hoor,' zegt ze lachend. Ik haal me schouders op wat zij niet ziet. Het is druk op de weg en iedereen haast zich naar school. Hoe dichter we bij de school komen hoe meer mensen je ziet. Het is net een mierenhoop. Ik moet even lachen om alle kleine bruggers die nog een beetje en weg zoeken door de menigte. Gelukkig dat ik al in de vierde zit en die tijd allang weer voorbij ben. Ik weet het nog als de dag van gister. Een jongen van een jaar of achttien liep mij omver. Toen was ik spontaan verliefd op hem. Maar mensen, kom op, ik was toen dertien. Die jongen was toen ik in de tweede zat van school gegaan. Waarschijnlijk had hij dus zijn examenjaar bereikt. Goeie oude tijden. Naja niet dat school goed is of zo. Want echt waar ik heb een enorme hekel aan school. Ik moet en zal daarom ook mijn examens halen.

De blonde haren van Soof komen de hele tijd in me gezicht. 'Hey,' hoor ik een bekende stem zeggen. 'He,' zegt Soof verlegen terug. Het is de stem van Ryan. Whut? Ryan... Serieus. Nog steeds verbaas ik me over die twee. Als Soof doorfietst kijk ik achterom of Ryan daar nog steeds staat. Hij kijkt ons na en geeft een knipoog naar mij als hij ziet dat ik kijk. Ik zucht en rol met mijn ogen. Ik mag hem nog steeds niet. Als Soof ondertussen haar fiets in het fietsenhok parkeert loop ik alvast naar mijn kluisje om mijn zware tas te legen. 'Saartje,' wordt er geroepen. Ik kijk om me heen en zie boven aan de kluisjeskelder Sean staan. Hijs mijn beste vriend. 'Hoi,' roep ik vrolijk terug. 'Jij bent vroeg voor jou doen,' grapt hij. 'Tja dat komt omdat ik bij Soof logeer.' 'Dat verklaart een hoop.' Ondertussen is hij onderaan de trap gaan zitten en kijkt toe hoe ik onhandig mijn boeken in mijn kluisje prop. 'Wat hebben we als eerste?' 'Economie, geschiedenis en biologie,' onderdrukt hij. 'Iel!' Ik stop de benodigde boeken in mijn tas en ga naast Sean zitten. 'Leuk weekend gehad?' zegt hij dan vriendelijk. 'Ik heb een raar weekend gehad,' lach ik zonder tekst en uitleg te geven. 'Jij?' 'Jazeker. Ik heb een meisje ontmoet.' Dit had ik niet zien aankomen. Maar ik ben echt super blij voor hem na wat er laatst gebeurd was met zijn relatie. 'Awh, superleuk!!' weet ik uit te brengen, en dat meen ik oprecht ik ben echt blij voor hem. 'Heb je haar nummer al?' Sean schudde zijn hoofd. 'Ik dacht dat dat misschien gelijk teveel gevraagd was.' Ik ben zo blij voor hem. Zelf heb ik op het moment helemaal geen contact met jongens. Een tijdje geleden heb ik het uitgemaakt met mijn ex (toen nog vriend). Hij deed dingen waar ik nog niet aan toe was, en laten we het er maar gewoon ophouden dat wij geen goed koppel waren. Heb er dan ook echt totaal geen ene spijt van. Soms stuurt hij nog een app'je maar dat was het dan ook wel. Hij zal vast alweer met een ander bezig zijn. Het boeit me toch niks.

Zodra de bel gaat lopen we samen naar het klaslokaal. De meeste mensen zitten al op hun plek. Als ik op mijn plek ga zitten kan ik nog net de gang zien door de deuropening van het lokaal. Ik zie Soof en Ryan. Heeft hij nou haar hand vast? WAT? Ik snap er echt niks meer van. Waarom laat ze haar verleiden door die klootzak. Ze moet het zelf weten want als ik er wat van zou zeggen zou ze meer als jaloers verklaren. Dit moet zij zelf oplossen en ze moet zelf achter de waarheid komen. Als ze om advies aan andere vraagt dan kat ze dat alleen maar af, daar heb ik nou niet bepaald zin in. Soof en Ryan nemen zo te zien afscheid en gaan dan ieder een andere kant op. Zodra Soof het klaslokaal binnen komt lopen claimt ze al gelijk de plek naast mij. Zoals elke geschiedenisles. Meneer van de Hoeke komt het lokaal binnenlopen en vraagt gelijk om stilte. Een klein gegiechel ontsnapt vanuit de klas omdat er een knoopje van zijn overhemd openstaat en er dus een deel zichtbaar is van zijn borst. Ik moet toegeven ik heb nog nooit zo'n sexy geschiedenis leraar gezien. Hij is de jongste leraar bij ons op school. Ook niet super streng maar wel rechtvaardig. Hij legt dingen goed uit, en maakt geschiedenis toch net ietsiepietsie interessanter. Maar ja geschiedenis is en blijft een rotvak naar mijn mening. Ik heb er nooit van gehouden en zal het al helemaal nooit interessant gaan vinden. Ik frummel wat aan mijn haar en verveel me ondertussen echt dood. Ik weet dat ik moet opletten want ik sta al zo slecht voor geschiedenis. Eigenlijk zie ik stiekem best wel op tegen mijn geschiedenisexamen. Maar wat heb je eigenlijk aan geschiedenis? Het is zo nutteloos, en zo oninteressant. 'Kun jij antwoord geven op de vraag, Saar?' Ik schrik op uit mijn gedachten en de ogen zijn mijn kant op gericht. 'Uh, nee meneer.' Ik weet niet hoe hij het voor mekaar krijgt maar hij blijft toch altijd die fonkeling in zijn ogen hebben. Hij vertelt graag over zijn vak. De meeste leraren worden chagrijnig als je niet oplet, maar hij vind dat niet erg. Waarschijnlijk omdat hij ook nog kortgeleden op school zat. Hij geeft antwoord maar ik volg zijn uitleg allang niet meer. Ik knik maar een beetje en probeer een beetje interesse te tonen wat er vast super nerd uit zo zien, maar kom op, iedereen weet dat ik geen nerd ben. Algemeen bekend hier! Zachtjes rits ik de rits van mijn etui open, hier heb ik mijn mobiel ingedaan. Ik ben nog nooit betrapt als ik op mijn mobiel zat. Ik check mijn Facebook en mijn Whatsapp. Reageren gaat een beetje moeilijk dus dat besluit ik later te doen.

Opgelucht haal ik adem als dan eindelijk de bel gaat. Jippie, nog 6 lesuren te gaan... zeg ik sarcastisch. Wat ben ik eigenlijk een negatief mens, mopper ik. Ik moet even lachen om mezelf. Wow, lachen om mezelf hoe raar kun je zijn. Sean is weer naast mij gaan lopen. 'Saar... ik wil zo graag iets met haar afspreken,' mompelt hij wanhopig. Ik kijk lachend opzij en zie dat hij het ook echt meent. 'Dan moet je dat doen! Vraag haar mee naar de bios? Naar het zwembad of uiteten?' zeg ik enthousiast. 'Ja dat wil ik ook alleen de vraag is hoe?' Ik denk even na. Hij heeft haar ontmoet, maar waar? 'Waar heb je haar ontmoet?' vraag ik dan. 'Het was toen ik met een paar vrienden naar een cafeetje ging.' Ja, daar heb je veel aan. De kans dat je haar nog een keer ontmoet is klein. Zou zij nu ook aan hem denken? 'Is het geen goed idee om volgende week precies hetzelfde café en precies hetzelfde tijdstip op precies dezelfde dag te gaan? Misschien heb je nog een kleine kans dat je haar tegenkomt. Al is die kans natuurlijk wel erg klein...' stel ik voor. 'Desnoods ga ik mee.'

Nadat ik eindelijk mijn schoolboeken van de laatste les in mijn tas prop kunnen we eindelijk naar huis. Ik denk even na over het feest van vanavond. Wie zou hem eigenlijk organiseren. Ik stoot Soof aan naast me: 'Ey dat feest vanavond eh, wie organiseert hem eigenlijk?' 'Ryan...' mompelt ze zachtjes. Op dit moment vraag ik mezelf echt af waar ik aan begonnen ben. Ryan... ik had het kunnen weten. 'Je gaat toch nog wel mee he?' vraagt Soof dan met een aarzeling in haar stem. 'Ja! Leuk.' Het kwam er misschien niet al te enthousiast uit maar voor Soof was het genoeg. Die is waarschijnlijk nu toch helemaal in de roze wolken van Ryan. Al weet ik nog steeds niet wat die twee met elkaar moeten.

Soof

Ik heb zo mijn vermoedens dat Saar al meer weet over mij en Ryan. Maar zij is altijd zo negatief over Ryan. Al snap ik het wel een beetje. Hij is ook een tijdje met haar bezig geweest, ze heeft hem toen flink hard geschopt in zijn je weet welletjes. Dus daarom praat hij ook niet zo vriendelijk over Saar. Maar Saar kan onze relatie niet verpesten. En ik bedoel ik weet ook wel dat Ryan meerdere meisjes heeft gehad, maar hij zegt dat ik echt de enige ben. De enige waarvan hij écht houd. Hij zei dat die anderen tijdverspilling waren.