Hij

~ Hoofdstuk 9 ~

Saar

Soof heeft nu al tien keer gebeld. Waarom zou ze me nu ineens zo spoedig nodig hebben? Eerst liet ze anders niks van zich weten. Als ze voor de elfde keer belt word ik een beetje ongeduldig. Ik druk op opnemen. 'Hoi met Saar.' 'Hoi Saar!' klinkt er enthousiast door de telefoon. Uhm, ik weet niet hoor. Maar is ze nu alweer vergeten ofzo. 'Supp?' vraag ik haar. 'Heb je zin om vanmiddag met mij en Ryan en nog een vriend mee te gaan naar de Starbucks?' vraagt ze met een bijna smeek-toon in haar stem. Ik rol met mijn ogen. 'Soof, je weet dat het niet gaat tussen mij en Ryan... en dan wordt het dus ook niet gezellig.' Ik vertel haar maar gewoon de waarheid. 'Ja maar we kunnen het toch nog een keer proberen?' smeekt ze me. 'Oké, voorruit dan maar.' 'Oké we halen je om drie uur op.' 'Prima!' Ik probeer enthousiast te klinken maar veel soeps komt er niet uit. Drie uur al? Dat is over een kwartier. Waarom is mijn boosheid nu alweer weg! Ugh! Ik kan zo nooit lang boos blijven wat wel echt vervelend word. Gister was ik nog echt superboos, maar niet alleen op Soof maar ook echt heeeeel erg op Ryan. Hij heeft mij gewoon gezoend en ik vraag me af wat er zou zijn gebeurd als ik het had toegelaten. Zou Soof het hebben gezien? Ik denk van niet... Want anders vroeg ze me nu niet mee naar de Starbucks. Even denk ik terug aan gisteren. Het was gisterenavond echt superleuk met Rutger. We zijn tot laat opgebleven en we hebben echt een enorme lachbui gehad. Ik moet lachen als ik terugdenk.

Gauw kleed ik me snel om. Kan het natuurlijk niet maken nu in een joggingsbroek te lopen. Ik doe mijn haar los, en een beetje mascara op met een klein lijntje oogpotlood maakt het compleet. Ik doe een strakke skinnyjeans aan en een leuk T-shirt met een laag uitgesneden V-hals. Daaroverheen doe ik een wollen vestje. 'SAAARRR,' wordt er van beneden geroepen. Ik zucht en loop naar beneden. 'Heeeeeeyy.' Soof geeft mij een knuffel. 'Ryan heeft zijn beste vriend meegenomen.' Oké, want dat boeit me ook echt. Oké Saar, interesse tonen. 'Leuk!' Ik zet een fake-glimlach op. Zodra ik een bekende in de auto van Ryan zie valt mijn mond open van verbazing. Daar zit de jongen die ik tegenkwam bij de coffeeshopgang.

Luca

Oh my god! Ineens komt Soof terugkomen met de meest sexyst meid ever. Als ik nog een keer goed kijk zie ik dat het, hét meisje is die ik al eerder ontmoet heb! Wow! Zou ze me herkennen? Nee vast niet. Ze zal ondertussen alweer honderd anderen jongens ontmoet hebben. Ik doe maar net alsof ik haar ook niet herken. Of juist wel, ik zal toch interesse moeten tonen.

Saar

'Hoi!' roept hij vriendelijk. Zou hij mij herkennen? 'Ben jij niet dat ene meisje toen bij de coffeeshop?' vraagt hij twijfelend. 'Jaaaa!' gil ik bijna. Ik ben echt super verbaasd. Deze dag kan misschien toch nog leuk worden. Soof en ik gaan achterin zitten en Ryan start de auto. De muziek is volgens mij nog tien straten verderop te horen. Soof begint ineens met ons lievelingslied mee te zingen. 'Kom op, Saar, ken je deze niet meer?' zegt ze verbijstert. Ik lach en zing mee. Even houd Soof haar mond en ik zing onbewust verder. 'Saar je kan zo mooi zingen,' zegt ze dan. 'Nee, gekkie.' 'Jawel!' zegt de jongen. Ik weet zijn naam niet eens. 'Ey, hoe heet je btw?' vraagt de jongen dan. Alsof hij mijn gedachtes kan lezen... 'Saar! Jij?' 'Luca.' Luca is zo'n gave naam. Als hij in de spiegel kijkt van de auto zie ik dat hij glimlacht naar mij. Oei, er gaat een tinteling vrolijkheid door mijn lijf. Nee, nee alsnog betekent dit niks. Ik moet op het moment toch niks weten van relaties. Ik wil gewoon wachten op degene die voor mij bestemd is. Ik hoef geen jongen die perfect is, ik wil een jongen waarvan ik weet dat hij gek op mij is. Ik hoef geen jongen die de populairste is van de groep, ik zoek een jongen die voor me opkomt als het moet. Ik hoef geen jongen die zegt, die bitch is van mij maar ik wil een jongen die zegt dat prinsesje is van mij. Ik wil geen jongen waarbij ik iedere keer het gevoel moet hebben : houd je wel echt van mij? Nee! Ik wil gewoon het gevoel hebben dat wij samen zijn voor altijd! Ik hoef geen jongen die me irriteert elke dag, maar die mij blij maakt dag en nacht. Een lover, een best friend. Dat is wat ik wil, en daar zal ik geduldig op blijven wachten. Ryan parkeert de auto in de parkeergarage en wij lopen met zijn vieren naar de Starbucks. Soof en Ryan lopen hand in hand en Luca en ik lopen maar een beetje akward achter hun aan. 'Wat deed jij eigenlijk in die gang toen?' komt het plots uit mijn mond. Het was helemaal niet mijn bedoeling om dat te vragen maar het kwam er gewoon ineens uit. 'Dat kan ik beter aan jou vragen. Zulke mooie meiden als jij horen daar niet te komen.' Bij het zeggen van: zulke mooie meiden, hield mijn hart een paar seconden op. Mijn adem stokt in mijn keel en ik heb het idee dat mijn wangen beginnen te blozen. Hier weet ik even niks op te zeggen. Gelukkig red Soof ons. 'Kenden jullie elkaar al?' 'Uh, soort van!' lachen wij. 'Nu maak je mij nieuwsgierig,' zegt ze dan. 'Haha, dat blijft tussen ons.' Ik ben blij dat Luca ons eruit red. Het begon namelijk nog al akward te worden met de vragen van Soof. Ze is veel te nieuwsgierig. Maar ja boeiend, ik weet toch eigenlijk ook niks van haar en Ryan. Ik weet namelijk ook pas van hun relatie en het contact tussen hun toen ik er zelf achter ben gekomen en trouwens laat staan Luca en ik hebben niet eens een relatie dus waar maak ik me in hemelsnaam druk over? Ik moet lachen. Binnen in de Starbucks is het best wel druk ondanks dat het zo koud buiten is. We waren dus niet de enige met dit plan. Best wel gek, je zou juist denken dat het dan echt superrustig zou moeten zijn, maar nee daar heb ik me in vergist. Ondanks de kou is de Starbucks dus nog steeds gelieft. En wij maar denken dat wij de enige gekken hier zouden zijn. Bijna ieder tafeltje is wel bezet. Ik ben zo blij dat we een paar dagen niet naar school hoeven dat scheelt weer. Ineens krijg ik een soort mini-hartverzakking... School... Examens.. Leren? O god, leren dat moet ik nog doen. Verschrikkelijk! Ik ben het gewoon totaal vergeten. En dat is zo niet handig ik heb het me ouders nog beloofd.

'Is er wat?' vraagt Luca plotseling. Ik schrik op uit mijn gedachtes. 'Huh wat? Nee hoor,' mompel ik dan snel. Hij tovert zijn tanden bloot en er vind een speelse blik in zijn ogen. 'Met jou?' vraag ik er dan heel random achteraan. Waarom moest ik dat nou weer vragen? Jeetje! 'Haha, nee hoor!' lacht hij. Ryan en Soof staan bij de kassa. Wij hadden onze bestellingen opgegeven aan hun en hun wouden het samen halen. Prima. Hier zit ik dan met dé jongen die ik al eerder tegengekomen ben. Verderop zit er een groepje meiden te giechelen. Ze kijken de hele tijd naar Luca. Een jaloerse steek komt in mijn maag. Wow, wacht wat? Ik? Jaloers! Denk maar! Ik Luca niet eens. Luca lijkt geen interesse te tonen in de meiden. Nog geen vijf minuten later staan ze bij ons aan tafel. 'Zullen we nummer uitwisselen? Het is voor dat meisje met dat bruine haar daar.' Wat! Je gaat toch niet aan random jongens een nummer uitwisselen. 'Hey, ga maar gauw weg!' zeg ik dan. Sorry hoor hoef geen huppelkutjes. 'Hij kan heus wel beter krijgen dan jullie stel bitches. Doei fijne dag verder!' 'Dankje,' zegt hij als ze weg is gelopen. 'Hoe wist je dat ik geen interesse heb in hun?' 'Nah, je toonde gewoon geen interesse dat merkte ik.' We kijken elkaar glimlachend aan. Luca's haar zit slordig maar toch perfect in model, hij strijkt een lok uit zijn gezicht. Hij ziet er uit als een badboy maar hij is zo aardig. Tenminste niet dat ik hem ken, maar hij straalt echt vriendelijkheid uit. Zodra hij ziet dat ik naar hem kijk zegt hij voor de grap; 'Ik weet dat je me sexy vind.' Mijn wangen worden volgens mij met de minuut roder. Er komt een 'tssssssss'-geluid uit mijn mond.

Ryan en Soof komen onze kant op gelopen met vier Starbucks-bekers. Hehe, dat duurde even. Ryan zet eerst de bekers op tafel en schuift dan een stoel naar achteren voor Soof. Ik rol met mijn ogen en kijk door het bevroren raampje naar buiten. Veel mensen zijn er niet buiten. Het is ook gewoon veel te koud om lekker buiten te kunnen zijn. Ik moet even lachen als er iemand op zijn bek gaat omdat hij de straat overrende. Oké best lullig dat ik daar om lach, maar als het mij zou overkomen zou ik mezelf ook uitlachen. 'Hebben de meiden zin om vanavond mee uit eten te gaan? Daarna is er een vriend bij een bekende van mij dan kunnen we daarna daar heen?' Stelt Ryan voor. Dit keer lijkt het mij wel leuk als Luca meegaat dan. Luca en Soof knikken beiden en reageren enthousiast. Ik kijk weer uit het raam. 'En jij Saar?' 'Oh! Ja leuk!' zeg ik dan. 'We halen jullie om zeven uur op. En we moeten om tien uur op het feest zijn.'

'En wat vond je van Luca?' vraagt Soof dan nieuwsgierig zodra we bij haar huis zijn afgezet. 'Het is een leuke jongen...,' zeg ik droogjes. 'Dus je vind hem leuk! Oh my god, jullie passen zo goed bij elkaar!' Enthousiast begint bij Saar haar fantasie op hol te slaan. Ik? Vind Luca leuk? Mm, dan weet zij meer dan mij. Haha. Ik besluit er maar voorderest niks over te zeggen. We hebben nog maar een uur en dan zullen we door Ryan en Luca worden opgehaald. Dit keer vind ik het ook spannend of ik wel een leuke outfit aan zal hebben. Als ik even later met een wit jurkje voor de spiegel sta stel ik mezelf honderd vragen. 'Zou Luca dit leuk vinden staan?' vraag ik aan Soof. Zodra Soof van haar spiegel wegkijkt worden haar ogen groot. Verlegen staar ik naar de grond. 'Saar! Dat staat zo leuk! Ik zal wel wat leuks in je haar maken.' Ik knik en Soof wenkt me op de stoel te gaan zitten. Ik mag van haar het resultaat niet zien dus ze heeft me expres niet voor een spiegel gezet. Ik voel dat ze wel van alles aan het prutsen is en ben hevig nieuwsgierig naar het resultaat. De krultang word tevoorschijn getoverd, klipjes en speldjes. Alles komt bij Soof van pas. Het is maar een feest. Maar ik vind het allemaal prima. Het is ook een keer leuk als ik er ook eens goed bij loop. 'Tadaaaa!' tettert Soof in mijn oren. Ze draait de stoel om naar de spiegel toe. Tevreden kijk ik naar mezelf in de spiegel. Mijn haar valt in mooie pijpenkrullen langs mijn schouders, en mijn voorplukjes zijn naar achteren gestoken en vastgemaakt met klipjes. 'Dankje!' Ik geef Soof een knuffel.