Hij

~ Hoofdstuk 10 ~

Saar

Hier zit ik dan. In de armen van Luca. Ik weet niet meer precies wat er is gebeurd maar wat ik wel weet is dat ik me niet lekker voel. Het uiteten was echt supergezellig maar toen me we eenmaal wat hebben gedronken op het feest ging het mis. Waarschijnlijk heb ik in plaats van cola, alcohol op. Maar zoals ik al zei ik kan me niks meer herinneren. Luca kijkt me vriendelijk aan, 'Gaat het al wat beter meid?' Ik knik. Dit soort momenten hoeven van mij nooit meer voorbij te gaan. Zijn warmte, zijn gespierde armen om mij heen en zijn tedere aanrakingen. Verderop zie ik Soof op een paar blokken staan dansen. Zo te zien is zij ook aangeschoten, maar Ryan doet er niks aan die is met anderen aan het chanteren. Asociale kneus dat het is. Wat denkt hij wel. Maar als ik het Soof zou vertellen dan negeert ze me of word ze boos... dan moet ze er maar een keer zelf achter komen. Ik kan haar ook niet eeuwig blijven beschermen. 'Wat..t..t is er gebeurd?' lach ik. Waarom lach ik? 'Nou, Ryan heeft je wat alcohol gegeven, en toen bleef je maar zuipen en toen viel je en eigenlijk was dat het enige.' 'Owwwwwwwwww,' zeg ik met W heel lang uit te spreken, maar het klinkt zo grappig. Luca kijkt mij lachend aan. 'Ssscchaattjee,' zeg ik terwijl ik mijn armen om zijn nek doe en ik hem wil zoenen. 'Meid, je bent dronken...' duwt hij me weg. Ik haal mijn schouders op. 'Wil je wat water?' vraagt hij dan. Ik knik. 'Oké, blijf hier, ik ga water halen.' Verderop zie ik een knappe jongen dansen, ik wil er naartoe. Met trillende benen loop ik op hem af, doe mijn armen om zijn nek en dans mee met de muziek. Het ritme bevalt mij wel. Hij tilt mij op en ik doe mijn benen rond zijn lichaam. Hij buigt zich wat naar mijn lippen en geeft dan kleine kusjes. 'Saar! Wat doe je nu?' Luca staat verbaasd met open mond onze kant op te kijken. De jongen verontschuldigt zich en zet mij neer. Luca loopt met het glas in zijn hand naar buiten ik zie hem nog net rechts gaan. 'Sorry,' zeg ik tegen de jongen en loop dan achter Luca aan. 'Saar, ga weg! Ga feesten nu je nog dronken bent.' 'Sorry Luuc...' 'Nee het is mijn schuld ik had je moeten laten gaan. En trouwens je moet zelf weten met wie je wilt zijn.' Ik staar vooruit naar het water. Het is koud en mijn armen zijn bedekt met kippenvel. Zachtjes leg ik mijn hoofd op de schouder van Luca. Hij heeft me ondertussen het glas water op laten drinken en ik voel me wel al beter dan net. Niet dat dat zo snel gaat, maar ik voelde duidelijk hoe het water de alcohol wegspoelde.

Luca

Met haar hoofd op mijn schouders staren we naar het water. Ik merk aan haar kippenvel dat ze het koud heeft. Snel trek ik mijn vest uit en doe die over haar schouders. Ik druk daarna een kus op haar voorhoofd, maar morgen zal ze zich daar niks meer van kunnen herinneren. Ze gaapt en ziet er moe uit. Zal ik haar naar huis brengen? Vraag ik mezelf af. Door de ramen heen zie ik Soof nog vrolijk dansend op de blokken. Saar is ondertussen in slaapgevallen. Met haar in mijn armen loop ik naar Ryan. 'Jo vriend, mag ik je fiets lenen? Ik ga deze prinses naar huis brengen.' 'Tuurlijk mag dat!' hij haalt zijn fietssleutel tevoorschijn en overhandigt hem aan mij. Ik maak Saar voordat we gaan fietsen wakker en ze neemt plaats voorop de stang. Onderweg kruipt ze steeds dichter tegen me aan.

Saar

Daar zit ik dan bij Luca voorop de fiets. Ik kan mijn ogen bijna niet meer openhouden. Ik ben zo ongelooflijk moe, die alcohol heeft wel wat indruk op me gemaakt. Luca fietst met een flink tempo door. Ik weet niet precies waar we heen gaan, maar we gaan in ieder geval de anderen kant op dan Soof haar huis. Ik vind alles prima. Luca weet wel wat hij doet, hij is tenminste te vertrouwen. Ik haal mijn mobiel tevoorschijn en zie dat ik een nieuw bericht heb.

Rutger: Hee babe. Ist leuk op het feest? Moet ik je komen halen?

Ah, hij is zo lief!

Luca

Ik kijk over Saar haar schouder heen naar haar telefoonschermpje. Ze opent een nieuw bericht. Ik lees de tekst en krijg een jaloerse steek in mijn maag. Rutger?! Zou dat haar vriendje zijn? Mm, ach op dit moment is het belangrijkste dat Saar kan slapen. Ik twijfel even om haar mee te nemen naar mijn huis maar vind het dan toch wel een goed plan. Mijn ouders vinden het altijd helemaal leuk als ik een meisje meeneem naar huis. Ze gaan haar dan helemaal ondervragen en ze gaan allemaal akwardse dingen over mij vertellen... Maar ja, zo meisje als Saar zal dit niet erg vinden. Ik glimlach als ik haar vermoeide gezicht zie.

Aangekomen bij mijn huis help ik haar voorzichtige van de stang van de fiets af.

Saar

We komen bij een groot huis aan. Het is niet zo kakker-huis maar wel echt mega groot. Maar dit huis straalt enorm veel vriendelijkheid uit. Bijna alles binnen is zwart er brand enkel een klein dof lichtje. We lopen een omringd door rode rozen pad langs en Luca steekt een sleutel in de voordeur. 'Is dit jou huis?' vraag ik met grote ogen. 'Ja,' zegt hij een beetje onzeker. Hij geeft een gebaar dat ik voor mag en ik loop door de deur. Vanbinnen is alles wit, we staan regelrecht in een grote ruime hal, nou het lijkt eerder een balzaal zo groot. Het is echt supermooi. Aan het plafond hangt een grote kroonluchter en aan de muren hangen grote canvasfoto's met mensen ik denk van het gezin, aangezien Luca ook op sommige foto's te vinden is. Luca legt een arm om mijn schouder en lijd mij naar een grote draaitrap. Treden voor treden loop ik moeizaam de trap op, met mijn ogen nog net open. Gelukkig maar dat Luca mij begeleid want anders lag ik nu al beneden. 'Gaat het prinses?' vraagt hij. 'Jazeker.' Bij de woorden prinses maakte mijn hart een sprongetje. Bij zijn kamer aangekomen gaf hij mij een groot ruimvallend voetbalshirt en hielp mij heel voorzichtig in zijn tweepersoonsbed. Hij gaf me nog een vlugge kus op mijn voorhoofd en zelf ging hij op zijn bank in zijn kamer. Wat een gentleman.