Malisaac|Free

5."What are you afraid of?"

"Bu koşmalar ne için gerçekten?Olimpiyatlara mı hazırlanıyorum,dolunaya mı?"

Dediklerime 32 dişini göstererek güldü.
"Seni sadece dolunaya değil,hayata hazırlıyorum."
"Malia eğitiminin premium paketi mi bu şimdi?"dedim suyun kapağını açarken.
"Bir nevi."

Suyu içtikten sonra sıradaki çalışmamızın ne olduğunu merak ediyordum.
"Dün beş tur koşmuştun,bugün yedi.Yavaş yavaş da olsa ilerliyoruz.Neyse bugün kollarını güçlendireceğiz."

Bana gösterdiği hareketi yaptım.
"Dizilerini yerden kaldırma."diyerek dizlerimi aşağı indirdi.
"Poponu da yukarı çıkarma,vücudun eğik bir çizgi halinde olsun."dediğinde tekrar dediğini yaptım.
"Tamam başla."

Birkaç kez gösterdiğini yaptım sonra bana durmamı söyledi.
"Dur.Vucudun tek bir çizgi olacak.Bak böyle."diyerek eğildi ve vücudumu bastırdı.

"Malia?"
"Efendim Isaac?"
"Oraya dokunma."diyince ellerini çekti.
"Ouch.."diyerek ayağa kalktı.
"Istersen bu hareketi geçelim."dedi.
"Iyi olur."

Sonunda çalışma bittiğinde "Bugün okul var mı?"diye sordu.
"Hayır."
"Güzel..Otur yanıma."diyerek eliyle yanını işaret etti.

"Kötü kokuyorsun Isaac."dedi bana ciddi bir ifadeyle bakarak.
Koltuk altımı kokladım."Bayağı terlemişim ondandır."
"Hayır o değil,en azından sadece o değil."diyerek elini burnunun önünde salladı.
Sonra yüzü tekrar ciddi bir ifade aldı.
"Korkuyorsun değil mi?"
Kafamı öne eğdim.
"Evet.Korkuyorum."
"Neyden korkuyorsun?"
"Incinmekten.."
Destekleyici bir şekilde gülümsedi.Sessizlik oluşunca ayağa kalktım.
"Duş almam gerek."
"Benimde ama çalışmaya devam etmek zorundayız.Fiziksel olarak değil.Burada duş alabilirsin."dediğinde aklımda canlanan "çalışma" senaryolarını sildim.
"Tamam."
"Derek'in odasınadaki banyoya gir ve onun kıyafetlerinden birini giy.Ben de bu arada duş alacağım."
Kafamla onaylayıp onunla eve girdik.

***

Islak saçlarıyla karşımda duruyordu,belli ki kurutmak için hiç uğraşmamıştı.
"Neden Derek'in seni dönüştürmesini istedin?"
"Bunu neden soruyorsun?"
Havayı kokladı,büyük ihtimalle benim kimyasal kokumu merak ettiği için.
"Çünkü dayanak noktanı bulmam gerek ve bence dayanak noktan da senin kurtadama dönüşmek istemene sebep olan şey.Şimdi söyle,neden dönüşmek istedin?"
"Nereden başlamalıyım?"
"En başından.Ben seni dinlerim."diyerek yavaşça gülümsedi.

"Uh..Babam ölünce Stiles'ın evinde kalmaya başladım çünkü babası serifti ve babamın arkadaşıydı,beni yanlarına aldılar.Sonra Scott'ın bir kurtadam olduğunu öğrendim.
Stiles ve Scott'ın arkadaşlarıyla tanıştım.Lydia,Derek,Allison."
Söyleme biçimimden anlamış olmalı ki Allison'ı sordu.
"Allison?Senin için farklı bir anlamı var mıydı?"
Kafamı salladım."Scott'ın sevgilisiydi ama sonra ayrıldılar.Onunla takılmaya başladım,birbirimize yakın davrandık ve sonra ona bir şeyler hissetmeye başladım.Ondan hoşlandım."durup tepkisine baktım.Pür dikkat beni dinliyordu.
"Noguitsune olayını biliyorsun galiba."diyince kafasını salladı.
"O gün Oni Allison'ı öldürdü.Ben de o günden sonra kurtadam olmaya karar verdim."
"Çünkü canının yanmasını istemiyorsun.Kurtadam olursan canının yapmayacağını ve güçlü olacağını düşünüyorsun."dedi.

"Allison bir insandı ve sonu ölüm oldu.Böyle bir şeyin tekrar olmasını istemiyorum.Canımın tekrar yanmasını istemiyorum."

"Yanmamasını sağlayabilirim.Allison.Dayanak noktan o olabilir.Onu sevdiğini söyledin,buna tutunabilirsin.Sinirlendiğinde onu düşünmeni istiyorum senden."dedi.
"Teşekkür ederim."dedim.
"Ne için?"dedi
"Yardımın için..Beni dinlediğin için.."
"Lafı bile olmaz."dedi gülümseyerek.

"Peki seninki ne?Senin dayanak noktan ne?"
Sessiz bir biçimde kaldığında ben devam ettim.
"Öfke mi?Derek'inki öyle."diyerek bir seçenek sundum.
"Hayır,değil.Dayanak noktası sabit bir şey değil,Isaac.Değiştirebilirsin. Bazılarının ise birden çoktur.Kendilerini kontrol etmek için fazladan yolları vardır.Hatta ileride hiç ihtiyacın kalmayacak."dedi.
"Yani..Hiç ihtiyacım yok mu demek istiyorsun?Yoksa birden çok mu?"
"Duruma göre değişiyor."dediğimde gözlerimi kıstım."Kafamı karıştırıyorsun."
Güldü."Konu ben değilim,sensin."
"Arkadaş olabiliriz,ben sana anlattım,sen de anlat.En baştan başla."

"Pekala."diyerek oturuşunu değiştirdi.
"Thalia,Derek'in annesi beni babamdan sakladı.Iyi de yapmış."
"Peter.."dedim.
"Demek biliyorsun,güzel.Bir aileye verilmişim küçükken sonra bir dolunayda dönüştüm ve arabanın içinde olduğumuz için kaza yaptık.Kız kardeşim,annem,babam.Hepsi öldü."
Kafasını diğer tarafa çevirdi.Bir şey ile uğraşıyormuş gibi yaptı.Islak saçlarının ıslattığı beyaz tişörtünün altındaki sütyenin kopçası gözüme takıldı.

Birkaç burun çekme sesinden sonra tekrar bana döndü,bu sefer gülümsüyordu ama gözleri doluydu.
O..Gerçekten çok güçlüydü.
"Tam anlamıyla bir çakal formuna girdim.Bir yıl boyunca çakal olarak dolaştım."
"Ne?Gerçekten mi?"
"Evet,sonra Thalia Teyzem beni geri insana çevirdi.Dokuz yaşında tekrar insan haline döndüm ve Thalia teyzem ile yaşamaya başladım."
"Peki Peter?Gerçek annen?Ayrıca sen nasıl kurtadam değilsin?"

"Peter'ı arada sırada görüyorum,pek sıkı fıkı bir ilişkimiz yok.Annem kim bilmiyorum ama bir çakal olduğunu biliyorum.O yüzden ben de bir çakalım.Sorularının hepsine cevap verdim mi?"dediğinde gülümsedim.
"Evet.Verdin."