"Kurtadam olmanın en iyi yanı ne?"
"Nereden başlamalıyım,Lahey?"dedi gözleriyle uyumlu bir şekilde gülümserken.
"Mesela dolunay gecesinden başlayabilirsin..?"
Dudakları zevkle kıvrıldı."O kısmı en iyisi,Isaac.Kontrol yok."
"Bu kesinlikle iyi bir şey...
Güneş, kapalı göz kapaklarımı bile delip geçerek beni rahatsız etmeyi başarmıştı ama yine de gözlerimi açmadım. Bunun yerine yatakta bir kez daha döndüm. Yatağın gıcırtısı ve elimi attığım yerin boş oluşu gözlerimi açmama neden olan şeydi.
Gözlerimi açtığımda kendimi onun odasında bulduğuma bir kez daha inanamadım. Dün gece hayatımın en güzel gecesini yaşamıştım ve bu benim hayal ürünüm değildi. Tamamen gerçekti.
Tek sorun Malia'nın şuan yanımda olmamasıydı. Yataktan kalkmadan iç çamaşırımı ve dün iki yana fırlattığım-fırlattığımız- tişörtümü ve kotumu giydim.
Malia'nın odasından çıkıp evin içinde onu aramaya başladım. Salondan gelen sesle oraya ilerledim.
Derek ve Stiles şaşıralacak şekilde normal olarak konuşuyorlardı.
Geldiğimi fark ettiklerinde konuşmayı kesip bana, tuhaf bakışlar atmaya başladılar. "Günaydın."dedim ikisine doğru daha da yaklaşarak. "Malia'yı gördünüz mü?"
Ikisi bir süre sadece bana bakıp öylece durdular ve yine o tuhaf bakışlardan attılar. "Bir soru sordum?"diyerek tekrar cevaplamalarını bekledim. Stiles dudağını büzdü. "Isaac.. O konuda..."
"Gitti."dedi Derek. "Malia gitti."
Duyduklarımı haz etmek birkaç dakikamı aldı, vücudum gerilmeye nefeslerim sıklaşmaya başladığında kendimi yerde, sırtımı soğuk duvara yaslanmış şekilde buldum.
Gözlerimi yakan bir acı vardı, konuşmamı engelleyen bir yumru ve en kötüsü kalbimde bir sızı vardı.
"Gi..Gitti mi?" Duyulamayacak kadar kısık çıkan sesimle birlikte gözlerimden sıcak bir sıvı aşağı doğru kayıp yere düştü.
Iyice arkamdaki duvara yaslandım ve kafamı iki elimin arasına alıp doğru düzgün nefes almaya çalıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefes almakta zorlanıyormuş gibi hissediyordum, göğsüm hızla inip kalkarken hala uyanmamış olmayı bunların birer kabus olduğuna kendimi inandırmaya çalışıyordum.
Derek halime üzülüyor gibi görünüyordu ya da bulanıklaşan görüşüm yüzünden bana öyle geliyordu ama kollarını kavuşturmuş olduğunu görebiliyordum. "Isaac onun gideceğini biliyordun."
Evet, biliyordum ama yine de bana veda etmeden gideceğini düşünmemiştim.
Derek'e cevap verecek durumda bile değildim ve açıkçası umrumda değildi.
Derek, bir süre sonra benim hıçkırık ve söylenmelerimi dinlemekten sıkılmış ve gitmişti. Stiles ise hâlâ benim yakarışlarımı dinleyemeye devam ediyordu. Yanıma çömeldi ve dizime elini koydu. "Isaac..."
Sadece bu halime üzüldüğünü belli eden bir ses tonundan sonra devam edemedi. Devam etse de umrumda olmazdı.
Malia gitmişti ve benim içinden bir şeyler de öyle.
