Ceviz Ağacı (CünZey)

Kabus

25 Mayıs

Annee

Anne bekle beni

Anne

Gelme peşimden. Annen değilim ben senin.

Annemsin işte.

Tokat sesiyle sarsılarak uyandı Cüneyd. Uykusunda Zeynepi rahatsız ermemek için yatağın ucuna kadar gelmiş iki büklüm bi şekilde uyuya kalmıştı. Bir yandan nefesini toparlamaya çalışırken bir yandan da uyanıp uyanmadığını kontrol etmek için yavaşça karısına döndü.

Zeynep yoktu.

Cüneydi tekrar bi panik sardı. Nerdeydi? Ne zamandan beri yoktu? Rahat edememiş miydi? Kırmamak için onun uyumasını bekleyip gitmişti belki de.. Genç adam düşünceleriyle boğuşurken kapı sessizce açıldı. İçeriye Zeynep girdi. Elindeki tepsiyi sessizce divanın üstüne bırakıp başındaki yazmayı çıkardı. Henüz eşinin uyandığını farketmemişti. Bütün odağında sessiz olmak vardı anlaşılan. Yatağa dönüp göz göze geldiklerinde karısının irkildiğini hissetti. İstemsizce bir adım geriye atmıştı genç kadın.

-Uyandırdım mı seni?

Cüneyd iç çekti. Saçma bi soru olduğunu bilse de kendini durduramadı.

-Nereye gittin? Neden gittin Zeynep?

Zeynep anlamaz gözlerle eşine baktı. Bu saatte en fazla nereye gidebilirdi ki?

-Seni uyandıramayınca su almak için aşağı indim. Ha bi de yatak odasından atlet falan aldım. Terlemiştin.

Yavaşça Cüneyde yaklaşıp yanına oturdu. Sol koluna girip başını omzuna yasladı Zeynep.

-Daha iyi misin? Kabus gördün herhalde.

Cüneyd başını sallasa da ayrıntı vermeye pek niyeti yok gibiydi. Zeynep dikkatini dağıtmak için omzuna hafifçe ittirip güldü.

-Sen nerde olduğumu sandın ki? Hele bu saatte?

Cüneyd cevap vermedi. Saçmaydı. Zeynep nereye gidecekti ki?

-Rahatsız oldun sandım ne bileyim işte..

Kulağımın dibinde kıvranıyordun uyanacaktım illa ki. Rahatsız olma konusuna gelince umarım düşündüğüm şeyi ima etmiyorsundur.Darılmama az kaldı.

Cüneyd itiraz edercesine başını salladı. Zeynep ayaklanmış, getirdiği tepsiden kıyafetleri alıp üzerini değiştirmesi için uzattı. Kocası bi elindekilere bi Zeynepe bakıyordu. En sonunda iç çekip elindekileri alıp banyoya yöneldi.

Zeynep gözlerini devirdi.

Cüneyd geldikten sonra hiç konuşmadılar.Genç kadın getirdiği suyu uzattı bu sefer de. Cüneyd Zeynepin birden buz kesmesine anlam verememişti. Elindeki bardağı bile almadan yatağa uzandı.

-Zeynep..

-Zeynep??

-Zeynep uyudun mu?

Daha yatalı iki dakika olmamıştı. Uyumamıştı elbette. Ne saçma soruydu bu?

Zeynep?

Zevcesi bi hışımla dönüp yatakta bağdaş kuran eşine baktı. Küçük bi çocuk gibi görünüyordu ama Zeynep sinirlenmişti bi kere.

-Efendim?

Üzdüm seni galiba.. affet. Sadece kabusun üstüne seni yanımda göremeyince panik oldum.. o kadar.

-Cüneyd sorun o değil ki. Kabus gördün diye sana kızamam. Gecenin bi vakti nereye gidebilirim ben?

Zeynep yatakta doğruldu.