🌼 Chapter 13 🌼

180 22 1
                                    

" පසිදු.....මේහ් හලෝ මට නිකමට කියන්න කවදහරි දවසක මම නැති උනොත් ඔයා මොකද අනේ කරන්නෙ "

" හයිඩ්‍රජන් මොනොක්සයිඩ් බීලා මැරෙනවා බං "

" එච්චර ආදරයක් මේ pawකාරයට "

" අඩේ....හ් හුත්තො "


මම එහා පැත්තෙ උන්නු මලීෂගෙ ඇග උඩින් ගිහින් පසිදුගෙ බෙල්ල බදාගත්තෙ අරකා පන්තියටම ඇහෙන්න හයියෙන් කෑගහනකොට.....ඒත් එක්කම මගෙ පස්ස රත්වෙන්න කාගෙන්හරි පාරක් වැටෙනකොට මම බැලුවෙ ඒ කවුද කියල උනත් පස්සෙ තමා දැක්කෙ රවාගෙන ඉන්න මලීෂයව......අසහනේ මුට වෙන මොකවත් නෙවෙයි

අපිට දැන් තිබුනෙ ඉතිහාසය පීරියඩ් එක උනත් මොකද හැම ගුරුවරයෙක්ටම පිනා එනවුන්ස් කරලා මීටින් රූම් එකට එන්න කියනකොට දොර ලගටම ආපු ඉතිහාසය සර්ට හැරෙන තැපෑලෙන්ම ආයෙ පඩිපෙල බැහැලා ස්කෝලෙ මැද හරියටම යන්න උනා.....පව් හැබැයි......ඒත් ඉතින් අපිත් දවසම කරන්නෙ ඔය පඩිපෙල නගින එකයි බහින එකයි තමයි

" මේ උබලා කෑගහන්න එපා හරිද.......මීටින් එක තව විනාඩි පහලවක් විතර තියෙයි කියලා සර් කිව්වා කෑගහන්න එපා කියලා "

" ඒ කියන්නෙ මයුරයා දැන්ම එන්නැද්ද.......ඒකත් මරු හැබැයි.......ඒහ් මේ මොකෝ කියන්නෙ කට්ටිය කවුරුත් නැති එකේ සිංදුවකට තනුවක්වත් අල්ලමුද "

"සිංදු කියන්න පිස්සුද ජනිරු.......කාටහරි ඇහුනොත්_"

" ඕයි ඕයි සිතිජ මොකක්ද බං ඔය කට වහගනින්කො.......සර්ලා ටීචර්ලා ඉන්නෙ මීටින් රූම් එකේ.......එහෙ ඉදන් මෙහෙ කියන ඒවා ඇහෙන්න එයාලට තියෙන්නෙ අලිකන් නෙවෙයිනෙ බන් "


එක කොල්ලෙක් එහෙම කියනකොට අනිත් ඔක්කොම පුටු අරන් නැගිටලත් ඉවරයි.....පෙලක් අය ඩෙස් උඩ හිටන් ඉදන් ඉන්නකොට පුටුව අනිත් පැත්තට හරෝගත්තූ මම ඩෙස් එකට ගහන ගමන් තාලෙ අල්ලන්න ගත්තෙ යසිරු පොතක් බදාගෙන අනිත් පැත්ත හැරිලා නිදාගන්නකොට......ඒකට යකඩ ඌනතාවෙද මංදා ඔච්චරටම නිදිමත

" නුඹ විද හීසර වැදුනා මගෙ කෙල්ල
නාඹර නුබ දැක හද නෑ මට මෙල්ල
නුඹමයි හිර කලෙ පන ගන්නට මේ හෙල්ල
නුබ මට විද හී අද මගෙ හිරවී.......

ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|Where stories live. Discover now